Έχουμε πολλά παραδείγματα από τα οποία μπορούμε να διδαχθούμε. Πρώτα απ’ όλα, ο Κύριος μας έδωσε την Παναγία.
Ήταν δικό Του θέλημα να μείνει η Υπεραγία Θεοτόκος μαζί με του αγίους Αποστόλους μετά την Ανάσταση και την Ανάληψη Του, προκειμένου να τους παρηγορεί και να τους ενθαρρύνει.
Ένας από τους θεοφόρους Πατέρες, γηγενής των Αθηνών, ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, λαχταρούσε να δει την Παναγία.
Όταν έφτασε στην Ιερουσαλήμ, τον πήγαν στο σπίτι του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπου ζούσε η Υπεραγία Θεοτόκος. Όταν εισήλθε στο δωμάτιό της, ελευθερώθηκε μεμιάς απ’ όλες τις μέριμνες και τις ανησυχίες του, και τον κατέλαβε άφατη ειρήνη και χαρά. Να πώς περιγράφει τη συνάντηση του με την Υπεραγία Θεοτόκο:
«Αν δεν είχα διδαχθεί στα νιάτα μου περί του αληθινού Θεού, θα ήταν η Υπεραγία Θεοτόκος για μένα Θεός».
Βλέπετε πόση ειρήνη, ηρεμία και χαρά ακτινοβολεί η Υπεραγία Θεοτόκος! Ο Θεός επιτρέπει να εκπέμπεται ειρήνη και χαρά μέσα από κάθε ψυχή που είναι ενωμένη μαζί Του.
Από κάθε τέτοιο άνθρωπο εκπηγάζει θεία ειρήνη και χαρά, κι εμείς νιώθουμε καλοσύνη όταν είναι Εκείνος παρών. Βλέπετε τι σημαίνει Βασιλεία των Ουρανών; «Η βασιλεία του Θεού… δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. 14,17).
Η Υπεραγία Θεοτόκος προσεύχεται αδιάκοπα για μας. Μας επισκέπτεται πάντα. Όποτε κι αν στραφούμε σε εκείνη με την καρδιά μας, είναι εκεί. Μετά τον Κύριο, εκείνη είναι η μεγαλύτερη προστάτις της ανθρωπότητας.
Από το βιβλίο: Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας, Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, Λόγος στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, Εκδόσεις Εν πλω.