Το Ευαγγέλιο σήμερα Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΒ´ 46 – 50
46 Ἔτι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω, ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ. 47 εἶπεν δέ τις αὐτῷ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ζητοῦντές σε ἰδεῖν. 48 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ λέγοντι αὐτῷ· Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου, καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου; 49 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔφη· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου· 50 ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς αὐτός μου ἀδελφὸς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΓ´ 1 – 3
1 Ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν· 2 καὶ συνήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον ἐμβάντα καθῆσθαι, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει. 3 καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέγων·
Ερμηνευτική απόδοση στα νέα Ελληνικά Π. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΒ´ 46 – 50
46 Ἐνῷ δὲ αὐτὸς ὡμίλει πρὸς τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ἰδοὺ ἡ μητέρα του καὶ οἰ νομιζόμενοι ἀδελφοί του ἐστέκοντο ἔξω καὶ ἐζητοῦσαν νὰ τοῦ ὁμιλήσουν. 47 Εἶπε δὲ κάποιος πρὸς αὐτόν· Νά, ἡ μητέρα σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου στέκουν ἔξω καὶ ζητοῦν νὰ σοῦ ὁμιλήσουν. 48 Ὁ δὲ Κύριος ἀπεκρίθη καὶ εἶπεν εἰς ἐκεῖνον, ποὺ τοῦ εἶπε τοῦτο· Ποῖα εἶναι ἡ μητέρα μου καὶ ποῖοι εἶναι οἰ ἀδελφοί μου; 49 Καὶ ἀφοῦ ἥπλωσε τὴν χεῖρα του ἐπάνω εἰς τοὺς μαθητάς του, εἶπε· Ἰδοὺ ἡ μητέρα μου καὶ οἰ ἀδελφοί μου.Εἶναι αὐτοί, καίτοι δὲν ἔχω σαρκικὴν συγγένειαν πρὸς τούτους. 50 Διότι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ κάμῃ τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς, αὐτὸς εἶναι ἀδελφός μου καὶ ἀδελφή μου καὶ μητέρα μου.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΓ´ 1 – 3
1 Κατὰ τὴν ἡμέραν δὲ ἐκείνην ἐβγῆκεν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὸ σπίτι, εἰς τὸ ὁποῖο ἐφιλοξενεῖτο, καὶ ἐκάθησε πλησίον τῆς θαλάσσης. 2 Καὶ ἐμαζεύθησαν πλησίον του πλήθη πολλὰ λαοῦ, ὥστε αὐτὸς ἠναγκάσθη νὰ ἔμβῃ εἰς πλοῖον καὶ νὰ καθήσῃ εἰς αὐτό, καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἐστέκετο εἰς τὴν ἀμμουδιὰν τῆς παραλίας. 3 Καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς πολλὰ διὰ παραβολῶν λέγων·
Ο Απόστολος σήμερα Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΙΕ´ 17 – 29
17 ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν· 18 οὐ γὰρ τολμήσω λαλεῖν τι ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι’ ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν λόγῳ καὶ ἔργῳ, 19 ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Θεοῦ, ὥστε με ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, 20 οὕτω δὲ φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ’ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ, 21 ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασι συνήσουσι. 22 Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς· 23 νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν, 24 ὡς ἐὰν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ’ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ. 25 νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις. 26 ηὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ. 27 ηὐδόκησαν γὰρ καὶ ὀφειλέται αὐτῶν εἰσιν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσι καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς. 28 τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι’ ὑμῶν εἰς τὴν Σπανίαν· 29 οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας τοῦ εὐαγγελίου Χριστοῦ ἐλεύσομαι.
Ερμηνευτική απόδοση στα νέα Ελληνικά Π. Τρεμπέλα
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΙΕ´ 17 – 29
17 Λοιπόν, ἀφοῦ εἶμαι λειτουργὸς τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἔχω καὶ καύχησιν μὲ τὴν δύναμιν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ τὴν καρποφόρον δρᾶσιν μου εἰς τὰ ἔργα, ποὺ ἀναφέρονται καὶ ἀνήκουν εἰς τὸν Θεόν. 18 Ναί· μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ ἔγιναν ὅλα αὐτὰ καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν ἰδικήν μου ἀσθένειαν. Διότι δὲν θὰ λάβω ποτὲ τὴν ἀλαζονικὴν τόλμην νὰ εἴπω, ὅτι ὑπάρχει κάτι, ποὺ νὰ μὴ τὸ ἔκαμε καὶ νὰ μὴ τὸ ἔφερεν ὁλόκληρον εἰς πέρας ὁ Χριστός, χρησιμοποιῶν ὡς ὄργανόν του ἐμέ, πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ πιστεύσουν καὶ νὰ ὑπακούσουν εἰς τὸ εὐαγγέλιον οἱ ἐθνικοί. Αὐτὸς μοῦ ἔδιδε φωτισμὸν καὶ λόγον καὶ μὲ ἐνίσχυεν εἰς τοὺς κόπους τῆς ἀποστολικῆς διακονίας, ὥστε ὄχι μόνον μὲ λόγους, ἀλλὰ καὶ μὲ βίον ἅγιον καὶ ἐνάρετον νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιόν του. 19 Αὐτὸς συνώδευε τὸ κήρυγμά μου μὲ δύναμιν σημείων καὶ καταπληκτικῶν θαυμάτων, μὲ τὴν ὑπερφυσικὴν δύναμιν τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ. Ὥστε ἐγὼ ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ περιώδευσα διὰ κύκλου μεγάλου ὅλα τὰ μέρη μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ καὶ ἔχω κηρύξει πλήρως καὶ τελείως τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. 20 Ἔτσι δὲ θεωρῶ τιμήν μου καὶ φιλοτίμως ἀγωνίζομαι νὰ κηρύττω τὸ εὐαγγέλιον ὄχι ἐκεῖ, ὅπου ἐκηρύχθη ἀπὸ ἄλλους τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ μὴ κτίζω ἐπάνω εἰς ξένον θεμέλιον, καὶ νὰ μὴ εἱσχωρῶ εἰς δικαιοδοσίαν ἄλλου Ἀποστόλου. 21 Ἀλλὰ ἐκήρυξα τὸ εὐαγγέλιον εἰς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ εἰδωλολάτρας, ποὺ δεν τὸ εἶχαν ποτὲ ἀκούσει. Καὶ ἔτσι ἐπραγματοποιήθη ἐκεῖνο, ποὺ εἶχε γραφῆ ἀπὸ τὸν προφήτην Ἡσαΐαν· Ἐκεῖνοι, εἰς τοὺς ὁποίους δὲν ἀνηγγέλθη περὶ τοῦ Χριστοῦ, θὰ τὸν ἴδουν, καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ δὲν ἔχουν ἀκούσει, θὰ ἐννοήσουν τὸ περὶ αὐτοῦ κήρυγμα. 22 Διότι δὲ ὑπῆρχον ἀκόμη μέρη, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν εἶχε κηρυχθῆ ὁ Χριστός, διὰ τοῦτο ἐμποδιζόμην πολλὲς φορὲς νὰ ἔλθω εἰς σᾶς. 23 Τώρα ὅμως, ὁπότε δὲν ἔχω πλέον εἰς τὰ μέρη αὐτὰ τόπον, ὅπου νὰ μὴ ἐκηρύχθη ὁ Χριστός, ἔχω δὲ πόθον σφοδρὸν ἀπὸ πολλὰ χρόνια νὰ ἔλθω πρὸς σᾶς, 24 ὅταν θὰ πηγαίνω εἰς τὴν Ἰσπανίαν, θὰ ἔλθω πρὸς σᾶς. Διότι ἐλπίζω διαβαίνων διὰ μέσου τῆς πόλεώς σας νὰ σᾶς ἴδω καὶ να προπεμφθῶ ἀπὸ σᾶς ἐκεῖ, ἐὰν πρῶτον ἠμπορέσω ἀπὸ σᾶς κάπως νὰ χορτασθῶ ἀπὸ τὴν συνάντησίν μου μὲ σᾶς. 25 Τώρα δὲ πηγαίνω εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐκτελῶν ὑπηρεσίαν χάριν τῶν ἐκεῖ Χριστιανῶν. 26 Καὶ ἐκτελῶ τὴν ὑπηρεσίαν αὐτήν, διότι ἀπὸ ἀγαθήν των διάθεσιν καὶ εὐχαρίστησιν ἀπεφάσισαν οἱ ἐν Μακεδονίᾳ καὶ Ἀχαΐᾳ Χριστιανοὶ νὰ κάμουν κάποιαν συνεισφορὰν διὰ τοὺς πτωχοὺς ἐκ τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι διαμένουν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. 27 Πράγματι ἀπὸ καλωσύνην τὸ ἀπεφάσισαν, εἶναι ὅμως καὶ χρεῶσται εἰς αὐτούς. Διότι, ἐὰν οἱ ἐθνικοὶ ἔγιναν κοινωνοὶ καὶ συμμέτοχοι εἰς τὰς πνευματικὰς δωρεάς, τὰς ὁποίας εἶχον οἱ Ἰουδαῖοι, ὀφείλουν καὶ οἱ ἐθνικοὶ νὰ τοὺς ὑπηρετήσουν εἰς τὰς σωματικὰς ἀνάγκας. 28 Ἀφοῦ λοιπὸν ἐπιτελέσω αὐτὸ, ποὺ μοῦ ἀνετέθη, καὶ ἀφοῦ παραδώσω ἀσφαλῶς εἰς αὐτοὺς τὴν συνεισφορὰν αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι καρπὸς τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης αὐτῶν ποὺ ἔκαμαν τὴν συνεισφοράν, θὰ μεταβῶ διὰ μέσου τῆς χώρας σας εἰς τὴν Ἰσπανίαν. 29 Γνωρίζω δὲ ὅτι, ὅταν ἔλθω εἰς σᾶς, θὰ ἔλθω μὲ ἄφθονον τὸν πλοῦτον τῆς εὐλογίας, ποὺ μεταδίδεται ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ.
Ευαγγέλιο σήμερα Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025 – Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (ΙΒ΄ 46–50 και ΙΓ΄ 1–3) – Σύντομο σχόλιο
Αυτά τα δύο αποσπάσματα από το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (ΙΒ΄ 46–50 και ΙΓ΄ 1–3) συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και αποκαλύπτουν τη φύση της νέας οικογένειας του Χριστού καθώς και τη διδασκαλία Του προς τον λαό με παραβολές, μία νέα μορφή παιδαγωγίας της Βασιλείας του Θεού.
📖 Θεολογική ανάλυση Κατά Ματθαίον ΙΒ΄ 46–50:
Ο Χριστός, ενώ διδάσκει στον λαό, πληροφορείται πως η Μητέρα Του και οι “αδελφοί” Του Τον ζητούν. Αντί να διακόψει ή να δώσει προτεραιότητα στη βιολογική συγγένεια, απαντά με μία αποκαλυπτική και ριζοσπαστική δήλωση:
«Ποιος είναι η μητέρα μου και ποιοι είναι οι αδελφοί μου; […] Ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου…»
Ο Ιησούς δεν υποτιμά τη Θεοτόκο – κάθε άλλο, αφού Εκείνη πρώτη «ἐποίησεν τὸ θέλημα τοῦ Πατρός» με την υπακοή της. Αλλά εδώ ορίζει τη νέα πνευματική συγγένεια:
Δεν έχει σημασία η σαρκική καταγωγή, αλλά η σχέση υπακοής και αγάπης προς τον Θεό.
Έτσι, ορίζει την Εκκλησία ως την οικογένεια του Θεού, όπου η αληθινή συγγένεια είναι η εν Χριστῷ ζωή.
🪷 Πνευματικό μήνυμα:
Αυτό το απόσπασμα μας καλεί να αναρωτηθούμε:
- Είμαστε μόνο ακροατές ή και ποιητές του θελήματος του Θεού;
- Έχουμε θέση στην πνευματική οικογένεια του Χριστού;
Η Εκκλησία δεν είναι τόπος τυπικών σχέσεων, αλλά σώμα ζωντανό: η μητέρα, οι αδελφοί και οι αδελφές Του είναι όσοι ζουν με πίστη και υπακοή στο θέλημά Του.
🌊 Κατά Ματθαίον ΙΓ΄ 1–3: Η στροφή στην παραβολική διδασκαλία
Μετά την προηγούμενη αποκάλυψη, ο Χριστός εξέρχεται από τον οίκο και κάθεται παρά τὴν θάλασσαν – μία προεικόνιση της εξόδου Του προς τα έθνη και τον κόσμο ολόκληρο.
Η συγκέντρωση των όχλων είναι τόσο μεγάλη που ανεβαίνει σε πλοιάριο – και αρχίζει να διδάσκει με παραβολές.
Η παραβολή, ως μέθοδος διδασκαλίας, απευθύνεται σε καρδιές ταπεινές και δεκτικές, κρύβοντας την αλήθεια από τους σκληροκάρδιους, αλλά αποκαλύπτοντάς την σε όσους έχουν «ὦτα ἀκούειν».
Αυτή η σκηνή σηματοδοτεί τη μετάβαση από τον ιουδαϊκό χώρο στο παγκόσμιο κήρυγμα, από τον κλειστό «οίκο» στο ανοιχτό πέλαγος της οικουμένης.
✍️ Συνοψίζοντας:
- Η οικογένεια του Χριστού δεν είναι κατά σάρκα, αλλά κατά πνεύμα.
- Η υπακοή στο θέλημα του Πατέρα μας καθιστά αληθινούς συγγενείς Του.
- Η παραβολική διδασκαλία είναι κάλεσμα μετάνοιας, ανοίγει καρδιές και θεμελιώνει την κατανόηση της Βασιλείας.
- Ο Χριστός καλεί όλους – μέσα από τον λόγο Του – να εισέλθουν στη νέα πνευματική συγγένεια.
«Ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου· ὅστις γὰρ ποιήσει τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου…»
Αυτό είναι το κάλεσμα για κάθε πιστό – να γίνει συγγενής του Χριστού, μέλος της Εκκλησίας Του.