π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Στις 16 Σεπτεμβρίου 2025 κλείνει ένας χρόνος από την ανακομιδή των λειψάνων των οσίων αυταδέλφων Παναή, Βασιλείου και Τρυφωνούς, των από τη Λύση της Μεσαορίας, που εκοιμήθησαν ως πρόσφυγες στη Λάρνακα.
Η ανακομιδή των λειψάνων στην Ορθόδοξη Εκκλησία, παραπέμπει στον σεβασμό και την τιμή που αποδίδουμε στο σώμα ως δεύτερο συστατικό του προσώπου. Ως υλικό, σε αντίθεση με την ψυχή που είναι πνεύμα, φθείρεται, αρρωστά, γερνά, πεθαίνει. Έχει, όμως, δεχτεί τον αγιασμό με το Βάπτισμα και τα Μυστήρια, και αν θέλησε να αγωνιστεί να ζήσει με ταπείνωση και αγάπη κατά Χριστόν, έχει και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Η καύση των νεκρών σωμάτων είναι ξένη στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ακριβώς γιατί υποτιμά το σώμα, θεωρώντάς το «φυλακή της ψυχής». Άλλωστε, ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι θάφτηκαν – κηδεύτηκαν. Τα λείψανα των αγίων ευωδιάζουν, θαυματουργούν, δείχνουν την παρουσία του ζωντανού Θεού ανάμεσά μας. Η λέξη «ανακομιδή» (από το ανά = ξανά και κομίζω = μεταφέρω) δείχνει την ανατροφοδότηση της σχέσης και τη δυνατότητα της πιο «χειροπιαστής» επικοινωνίας με τον άγιο.
Η ημέρα της ανακομιδής των Παναή, Βασιλείου, Τρυφωνούς, ήταν χαρμόσυνη. Η συνάθροιση πλήθους ανθρώπων, που γνώριζαν προσωπικά ή άκουσαν γι’ αυτούς, με την παρουσία του Μητροπολίτη Κιτίου Νεκταρίου και κληρικών, έδειχνε τη συνείδηση της Εκκλησίας. Το γεγονός δεν ήταν συνηθισμένο. Γινόταν ανακομιδή τριών οσίων της Κυπριακής Εκκλησίας.
Η μεταφορά τους μέσα σε τρία ξεχωριστά κιβώτια των οστών στην Ιερά Μονή Σταυροβουνίου από τον Ηγούμενόν της Αρχιμανδρίτη Διονύσιο «άχρι καιρού», ήταν φυσική συνέχεια της αναγνώρισης της οσιότητάς τους, όπως αυτή εκφράστηκε από τον μακαριστό Ηγούμενο του Σταυροβουνιού, πατέρα Αθάνασιο με το «Πάτερ, Παναή…», που είπε στον επικήδειο λόγο του προς το πνευματικό του παιδί. Στο Σταυροβούνι, που «επιβλέπει» όλη την Κύπρο και φέρνει όλη την Κύπρο προς τον Ουρανό, τα τρία αδέλφια αναμένουν την επιστροφή τους στην Παναγία της Λύσης, το σπίτι τους. Έτσι αυτή η μεταφορά των λειψάνων τους κρύβει μια πράξη ελπίδας. Ο Σταυρός οδηγεί στην Ανάσταση, ο τόπος που ο Σταυρός φυλάσσεται γίνεται το φυτώριο της ελπίδας.
Ίσως η Εκκλησία της Κύπρου, όταν θα τους έχει τοποθετήσει στο αγιολόγιό της, να διαλέξει αυτή την ημερομηνία – 16 Σεπτεμβρίου – για τον κοινό εορτασμό της μνήμης τους. Γιατί, πέρα από την διαφορετικότητα τού προσώπου τους, είχαν και οι τρείς τα εξής χαρακτηριστικά:
- Αφιερώθηκαν στο Χριστό και στην Εκκλησία Του.
- Διακόνησαν με αγάπη και ταπείνωση τον άνθρωπο, όποιος κι αν ήταν.
- Ζούσαν λειτουργική ζωή.
- Είχαν στην ψυχή και στο σώμα τους τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Η παρουσία των τριών αυτών αδελφών – κατά σάρκα και κατά πνεύμα – ανάμεσά μας όσο ζούσαν και η «εν ετέρα μορφή» παρουσία τους μετά την οσιακή κοίμησή τους (ο Παναής στις 3 Δεκεμβρίου 1989 σε ηλικία 85 ετών – ο Βασίλης στις 27 Αυγούστου 2003 σε ηλικία 97 ετών και η Τρυφωνού στις 29 Μαΐου 2004 σε ηλικία 87 ετών) μας βεβαιώνει για το εφικτό της αγιότητας και στους λαϊκούς.
Όπου κι αν ζει ο καθένας μας, ό,τι επάγγελμα και να κάνει, σε όποιες ιστορικές συνθήκες κι αν πορεύεται, μπορεί να ζήσει την Βασιλεία του Θεού, που εκφράζεται ως παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά του.
«Άγιοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών».
ΠΗΓΗ: ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΛΥΘΡΟΔΟΝΤΑΣ