Η Ιερά Μητρόπολη Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου, με σεβασμό στη μνήμη των θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς της 9ης Σεπτεμβρίου 1939 και με στόχο την ανάδειξη της ιστορικής μνήμης έναντι στη λήθη, απέτισε τον οφειλόμενο φόρο τιμής σήμερα, Τρίτη, 9 Σεπτεμβρίου 2025, στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Γενεσίου της Θεοτόκου, στην Αγορά της Μύρινας, με την τέλεση του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας για την ανάπαυση των ψυχών των 58 συντοπιτών μας, οι οποίοι από αιφνίδια πυρκαγιά που ξέσπασε, κατά τη διάρκεια κινηματογραφικής προβολής, στο σημείο αυτό, πριν από 86 ολόκληρα χρόνια, έχασαν με βίαιο τρόπο τη ζωή τους, βυθίζοντας στο πένθος τους κατοίκους του νησιού, προκαλώντας ανείπωτη θλίψη και σημαδεύοντας ανεπανόρθωτα την προπολεμική Ελλάδα.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, στην οποία συμμετείχαν προσευχόμενοι και βαθύτατα συγκινημένοι μερικοί από τους συγγενείς των θυμάτων και αρκετοί πιστοί, καθώς και ο Αντιδήμαρχος Λήμνου κ. Χρήστος Πυρομάγλου και η Πρόεδρος του Παλλημνιακού Ταμείου κ. Χριστίνα Σακαρίκου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος, συμπαραστατούμενος από τους Ιερείς του Μητροπολιτικού Ναού της Αγίας Τριάδος και τους διακόνους, ανέπεμψε επιμνημόσυνη δέηση, προ του κενοταφίου των καέντων, μνημονεύοντας ονομαστικά όλα τα θύματα του τραγικού εκείνου συμβάντος.
Ο Σεβασμιώτατος, απευθυνόμενος στους παρισταμένους πιστούς, μεταξύ άλλων, είπε: «Παρά τα πολλά χρόνια που πέρασαν, στεκόμαστε και πάλι εφέτος μπροστά από αυτό το κενοτάφιο και αναλογιζόμαστε το μεγάλο κακό της αποφράδας εκείνης ημέρας, το οποίο έδωσε τέλος αιφνίδια και μαρτυρικά στη ζωή 58 συνανθρώπων μας στον τόπο αυτό. Από τότε μέχρι και σήμερα, πολλοί θυμούνται και μιλούν γι’ αυτό το γεγονός. Η Εκκλησία ποτέ δεν έπαυσε να τους μνημονεύει και να προσεύχεται στον Θεό να τους έχει αιώνια στη μνήμη Του».
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι, μετά το ιερό τρισάγιο, πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του Παρεκκλησίου σύντομη ομιλία από τον Λήμνιο ιατρό, ιστορικό ερευνητή και συγγραφέα κ. Αριστείδη Τσοτρούδη, ο οποίος παρουσίασε, με περιεκτικό τρόπο, το χρονικό του πολύνεκρου δυστυχήματος, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί τόσο στην αχλή που για πολλά χρόνια σκέπαζε το τραγικό αυτό συμβάν όσο και στις ολέθριες παραλείψεις των τα πρώτα φερόντων της εποχής, οι οποίες σκόρπισαν τον θάνατο σε δεκάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας και προξένησαν ανεπούλωτες πληγές.
