Ευαγγέλιο σήμερα Σάββατο 12 Ιουλίου 2025
9 Καὶ παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. 11 καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν; 12 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ’ οἱ κακῶς ἔχοντες. 13 πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν, Ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν· οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν.
Ευαγγέλιο νέα ελληνικά – Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Τρεμπέλα
9 Τὸ ὅτι δὲ ἐθεράπευε καὶ τὰς ψυχὰς ὁ Κύριος, τὸ ἔδειξε καὶ πάλιν ὑστέρα ἀπὸ ὀλίγον.Σὰν ἔφυγε δηλαδὴ ἀπ’ ἐκεῖ καὶ διέβαινε πλησίον τῆς λίμνης, εἶδεν ὁ Ἰησοῦς ἕνα ἄνθρωπον, ποὺ ἐκάθητο εἰς τὴν τράπεζαν τῆς εἰσπράξεως τῶν φόρων καὶ ὁ ὁποῖος τώρα ὀνομάζεται Ματθαῖος.Καὶ εἰς τὸν τελώνην αὐτὸν λέγει ὁ Ἰησοῦς· Ἀκολούθει με.Καὶ ἐκεῖνος ἐσηκώθη καὶ τὸν ἠκολούθησε. 10 Καὶ συνέβη, ὅταν αὐτὸς εἶχε γείρει εἰς τὴν τράπεζαν καὶ ἔτρωγεν εἰς τὸ σπίτι τοῦ Ματθαίου, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἦλθαν καὶ ἐκάθηντο μαζὶ μὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ τοὺς μαθητάς του. 11 Καὶ ὅταν εἶδαν αὐτὸ οἱ Φαρισαῖοι, εἶπαν εἰς τοὺς μαθητάς του.Διατὶ ὁ Διδάσκαλός σας τρώγει μαζὶ μὲ τοὺς τελώνας καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς; 12 Ὁ Ἰησοῦς δέ, ὅταν ἤκουσε τοὺς λόγους τούτους, εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἔχουν ἀνάγκην ἰατροῦ οἱ ὑγιεῖς, ἀλλ’ ἐκεῖνοι, ποὺ δὲν εἶναι καλὰ εἰς τὴν ὑγείαν τους καὶ εἶναι ἄρρωστοι. 13 Πηγαίνετε δὲ νὰ μάθετε, τί σημαίνει ἐκεῖνο, ποὺ εἶπεν ὁ προφήτης Ὡσηέ· Θέλω ἔλεος καὶ συμπάθειαν καὶ ὅχι ἐξωτερικὴν θυσίαν, ποὺ δὲν ἐμψυχώνεται ἀπὸ ἐσωτερικὴν ἀγαθὴν διάθεσιν καὶ εὐσπλαγχνίαν.Ἐγὼ ἠξεύρω τι κάνω.Διότι δὲν ἦλθα ἀπὸ τὸν οὐρανὸν διὰ νὰ καλέσω ἐκείνους, ποὺ νομίζουν τοὺς ἑαυτούς των δικαίους, ἀλλ’ ἦλθα νὰ καλέσω τοὺς ἁμαρτωλούς, διὰ νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ σωθοῦν.
Ο Απόστολος σήμερα Σάββατο 12 Ιουλίου 2025
14 ὅσοι γὰρ Πνεύματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Θεοῦ. 15 οὐ γὰρ ἐλάβετε Πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλ’ ἐλάβετε Πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν· ἀββᾶ ὁ πατήρ. 16 αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα Θεοῦ. 17 εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συμπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν. 18 Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς. 19 ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται. 20 τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐπ’ ἐλπίδι 21 ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ.
Απόστολος νέα ελληνικά – Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Τρεμπέλα
14 Θὰ ζήσετε δὲ αἰωνίως καὶ μακαρίως, διότι ὅσοι κυβερνῶνται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ εἶναι υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. 15 Εἶσθε δὲ καὶ σεῖς υἱοὶ Θεοῦ. Καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ διάθεσις καὶ τὸ φρόνημα, ποὺ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα σας ἐνέπνευσεν ἀπὸ τὴν στιγμὴν τοῦ βαπτίσματός σας, δὲν εἶναι πάλιν διάθεσις δουλικὴ καὶ φρόνημα σκλάβου, ποὺ προκαλεῖ φόβον, ὅπως εἴχατε φόβον, ὅταν ἦσθε ὑπὸ τὸν μωσαϊκὸν νόμον. Ἀλλὰ ἐλάβετε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα φρόνημα καὶ διάθεσιν κατὰ χάριν υἱῶν, μὲ τὸ θάρρος δέ, ποὺ μᾶς ἐμπνέει τὸ φρόνημα τοῦτο, φωνάζομεν πρὸς τὸν Θεὸν μὲ πόθον καὶ παρρησίαν: Ἀββᾶ ὁ Πατήρ. 16 Αὐτὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μαρτυρεῖ μαζὶ μὲ τὸ πνεῦμα μας, ὅτι εἴμεθα τέκνα Θεοῦ. 17 Ἐὰν δὲ εἴμεθα τέκνα, κατὰ φυσικὸν λόγον εἴμεθα καὶ κληρονόμοι. Κληρονόμοι μὲν τοῦ Θεοῦ ὡς πατρός μας, συγκληρονόμοι δὲ τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀδελφοῦ μας. Γινόμεθα δὲ συγκληρονόμοι τοῦ Χριστοῦ, ἐὰν βεβαίως πάσχωμεν μαζὶ μὲ αὐτόν, ἵνα καὶ δοξασθῶμεν μαζί του. 18 Μὴ σᾶς κάνῃ δὲ ἐντύπωσιν, ὅτι ὑποφέρομεν διωγμοὺς καὶ θλίψεις. Διότι σκεπτόμενος λογικῶς πείθομαι, ὅτι δὲν εἶναι ἄξια τὰ ὅσα πάσχομεν καὶ ὑποφέρομεν κατὰ τὸν τωρινὸν καιρὸν ἐν συγκρίσει πρὸς τὴν δόξαν, ἡ ὁποία μέλλει νὰ ἀποκαλυφθῇ διὰ νὰ δοθῇ εἰς ἡμᾶς. 19 Ναί· εἶναι τέτοια ἡ δόξα ἐκείνη, ὥστε ἡ σφοδρὰ ἀναμονὴ καὶ αὐτῆς τῆς ἀψύχου κτίσεως εἶναι νὰ περιμένῃ μὲ πόθον τὴν ἔνδοξον φανέρωσιν τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ. 20 Διότι καὶ ἡ κτίσις ὑπεδουλώθη εἰς τὸν θάνατον καὶ τὴν φθοράν, ὄχι μὲ τὴν θέλησίν της, ἀλλ’ ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος τὴν ὑπέταξεν εἰς τὴν φθορὰν μὲ κάποιαν ἐλπίδα. 21 Ποίαν δὲ ἐλπίδα; Ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις θὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὴν ὑποδούλωσιν εἰς τὴν φθοράν, διὰ νὰ λάβῃ μέρος εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς ἐνδόξου καταστάσεως τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ.