Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι επιστήμονες για τον καρκίνο του θυρεοειδούς καθώς σύμφωνα με τα αποτελέσματα μεγάλης πολυκεντρικής μελέτης ανασκόπησης, η επίπτωση του καλά διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδούς έχει υπερδιπλασιαστεί παγκοσμίως τα τελευταία 20 χρόνια.
Σύμφωνα με άλλη επιστημονική μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από ομάδα επιστημόνων του M.D. Anderson Cancer Center Χιούστον, το 2010 στις ΗΠΑ καταγράφηκαν συνολικά 45.000 νέα περιστατικά καρκίνου θυρεοειδούς, ενώ προβλέφθηκε με την διαδικασία της στατιστικής ανάλυσης πως η μέση ετήσια ποσοστιαία μεταβολή αυξάνεται δραματικά, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, και, έτσι, το 2020 τα νέα περιστατικά θα είναι 92.000 και μέχρι το 2030 θα φτάσουν τα 183.000, καθιστώντας τον τέταρτο συνηθέστερο καρκίνο.
Για το θέμα μας μίλησε ο γενικός χειρουργός& χειρουργός θυρεοειδή MD, FACS κ. Σταύρος Τσιριγωτάκης.
Οι διεθνούς κύρους επιστημονικές μελέτες που είδαν το φως της δημοσιότητας εφιστούν σε όλους την προσοχή καθώς, «η έγκαιρη διάγνωση είναι καθοριστική για την εξέλιξη και αντιμετώπιση της νόσου, εφόσον οι περισσότεροι τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς είναι σήμερα ιάσιμοι με την κατάλληλη θεραπεία, έχοντας συνολικά κατά 98% πενταετή επιβίωση» μας δήλωσε ο γενικός χειρουργός& χειρουργός θυρεοειδή MD, FACS κ. Σταύρος Τσιριγωτάκης.
«Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας που βρίσκεται στη μπροστινή επιφάνεια του λαιμού, κάτω από το λάρυγγα ή κάτω από το μήλο του Αδάμ και αναδιπλώνεται γύρω από την τραχεία.
Όταν λέμε ενδοκρινής σημαίνει ότι παίρνει το ιώδιο που προσλαμβάνει ο άνθρωπος με τη διατροφή του και παράγει ορμόνες, οι οποίες φεύγουν από αυτόν και πηγαίνουν σε άλλα όργανα και ρυθμίζουν τη λειτουργία τους, συμβάλει ακόμη και στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, του καρδιακού ρυθμού, της ανάπτυξης του σώματος, αλλά και τη νοητική ανάπτυξη και ρυθμίζει γενικότερα τις λειτουργίες ολόκληρου του οργανισμού.
Είναι ο ρυθμιστής του μεταβολισμού ή όπως τον αποκαλούμε συχνά ‘’ο πλοηγός’’ του οργανισμού. Είναι πολύ σημαντικός γιατί η παραμικρή του δυσλειτουργία, προκαλεί πολλά προβλήματα στον άνθρωπο», αναφέρει ο κ.Σταύρος Τσιριγωτάκης Γενικός χειρουργός- χειρουργός θυρεοειδή MD, FACS.
Σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία αναδρομικής επιστημονικής μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το 1973 μέχρι το 2002, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το 87% της αυξημένης επίπτωσης εμφανίστηκε σε μικρούς θηλώδεις καρκίνους (<2 cm). Η μεγαλύτερη αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης παρατηρήθηκε στην παραγωγική ηλικιακή ομάδα από 20 μέχρι 50 χρόνων.
Ορισμένες φορές η πρόληψη ή η φαρμακευτική αγωγή δεν επαρκεί και απαιτείται χειρουργική παρέμβαση.
Η χειρουργική του θυρεοειδή απαιτεί μεγάλη εξειδίκευση και εμπειρία, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες επιπλοκών. Η χειρουργική αυτή είναι απαιτητική χειρουργική, χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς καθώς και πολύ καλή γνώση της ανατομίας της περιοχής, αφού ο αδένας εφάπτεται με τα νεύρα που είναι υπεύθυνα για την ομιλία και με τους παραθυρεοειδείς αδένες.
Οι περισσότερες επεμβάσεις στις μέρες μας είναι ασφαλείς, ωστόσο κάθε ιατρική πράξη και μάλιστα χειρουργική επέμβαση, έχει γενικούς κινδύνους όπως αντιδράσεις στην αναισθησία, λοιμώξεις του αναπνευστικού, μόλυνση του τραύματος.
Η χειρουργική του θυρεοειδούς έχει όμως επιπλέον ειδική νοσηρότητα, λόγω των προαναφερθέντων λόγων.
Ο τραυματισμός των νεύρων μπορεί να προκαλέσει βραχνάδα στη φωνή, συνήθως προσωρινή και σπανίως ακόμα και μόνιμη.
Εξαιρετικά σπάνια και μετά από μόνιμη βλάβη των νεύρων μπορεί να προκληθεί αφωνία. Φανταστείτε πόσο σημαντικό είναι αυτό για έναν ιερέα ή ένα καλλιτέχνη, που η φωνή του πέραν των άλλων είναι εργαλείο για τη δουλειά του.
Οι κακώσεις στους παραθυρεοιδείς ή η κατά λάθος αφαίρεση τους, προκαλεί πτώση του ασβεστίου στο αίμα, που αντιμετωπίζεται με φάρμακα για μερικές εβδομάδες, σπάνια δια βίου.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων η συνήθης επέμβαση που διενεργώ είναι η ελάχιστα επεμβατική ολική θυρεοειδεκτομή, που όταν χρειάζεται συνοδεύεται από λεμφαδενικό καθαρισμό του τραχήλου.
Η τομή στο δέρμα είναι περίπου 2,5cm, αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί ο άρρωστος μετά την επέμβαση θα έχει μια ουλή σε εμφανές σημείο στο λαιμό, για ολόκληρη τη ζωή του και αν είναι μεγάλη και δύσμορφη, δεν είναι ότι το καλύτερο.
Ποιος είναι αυτός που θα ήθελε λοιπόν ένα τέτοιο ‘’κόσμημα’’ στο λαιμό του, αντί να έχει μια τομή που μετά βίας διακρίνεται, προσθέτει ο κ.Σταύρος Τσιριγωτάκης.
Τι θα πρέπει όμως να ξέρει όποιος ασθενής δυστυχώς θα πρέπει να ακολουθήσει την χειρουργική μέθοδο θεραπείας και με ποια κριτήρια θα πρέπει να επιλέξει τον γιατρό που θα τον χειρουργήσει.
Όταν κάποιος ασθενής έχει καρκίνο θυρεοειδούς, εμείς πρέπει να αφαιρέσουμε μέχρι και το τελευταίο κύτταρο θυρεοειδούς. Αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι εφικτό και πάντα υπάρχει ένα υπόλειμμα κυττάρων. Αυτό το μετράμε μετά από την επέμβαση και από αυτό εξαρτάται η πρόγνωση του ασθενούς αλλά και η ποσότητα και η συχνότητα των θεραπειών με ραδιενεργό Ιώδιο που θα χρειαστεί να κάνει ο ασθενής μετά από την θυρεοειδεκτομή. Αν το υπόλειμμα είναι μέχρι 2-2,5% η επέμβαση θεωρείται πολύ καλή, αφού από 1% και πάνω βλέπει το ανθρώπινο μάτι του χειρουργού. Εμείς που είμαστε εξειδικευμένοι συνήθως αφήνουμε κάτω από 1% υπόλειμμα. Επομένως καταλαβαίνετε το πόσο σημαντικό είναι αυτό για την θεραπεία που θα ακολουθήσει μετά ο ασθενής αλλά και για την πρόγνωση του. Δεν είναι λίγες οι φορές που έρχονται ασθενείς, οι οποίοι δεν έχουν χειρουργηθεί από εξειδικευμένους και χρειάζονται επανεπέμβαση αφού έχουν μεγάλα υπολείμματα. Επίσης μπορεί να έρθουν ασθενείς για επανεπέμβαση, επειδή πρέπει να αφαιρεθούν οι λεμφαδένες από το λαιμό τους, οι οποίοι δεν αφαιρέθηκαν στην αρχική επέμβαση. Όπως προαναφέραμε όμως η επανεπέμβαση έχει και κινδύνους αλλά ταλαιπωρεί και τους ασθενείς. Η αρχική επέμβαση είναι πάντα πολύ σημαντική και καλό είναι οι ασθενείς να επιλέγουν με προσοχή το χειρουργό τους, για να μην βρίσκονται μετά στη δύσκολη θέση της επανεπέμβασης.
Όταν κάποιος ασθενής χρειάζεται να υποβληθεί σε επέμβαση θυρεοειδούς πρέπει να ψάξει με προσοχή να βρει τον χειρουργό εκείνο ο οποίος θα τον χειρουργήσει. Πρέπει στη συνάντηση του με τον χειρουργό να κάνει ορισμένες ερωτήσεις και να μην νιώθει άβολα όταν δεν καταλαβαίνει κάτι και να ρωτήσει τόσες φορές μέχρι να κατανοήσει πλήρως αυτά που του λέει ο χειρουργός. Πρέπει να ρωτήσει τον χειρουργό αν ο ίδιος είναι εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδή, πόσο μεγάλη θα είναι η τομή που θα έχει στο λαιμό του, το ποσοστό των επιπλοκών που έχει ο χειρουργός (πρέπει να μάθει το προσωπικό ποσοστό επιπλοκών του χειρουργού και όχι το γενικό ποσοστό αυτών των επεμβάσεων), το αν θα μπορεί να μιλήσει αμέσως μετά την επέμβαση ή το αν θα μπορεί να φάει μετά την θυρεοειδεκτομή, το πόσο χρονικό διάστημα θα χρειαστεί να νοσηλευτεί (δηλαδή το αν θα μπορεί να εισαχθεί και να κάνει την επέμβαση την ίδια μέρα και το αν θα μπορεί την επόμενη ημέρα να πάει σπίτι του), το αν θα πονάει ή το αν θα χρειαστεί να παίρνει χάπια ασβεστίου μετά την επέμβαση. Όλοι μας δίνουμε απαντήσεις με ευχαρίστηση, αφού θέλουμε οι ασθενείς μας να είναι πλήρως ενημερωμένοι. Ποτέ δεν υπερπροβάλουμε την ικανότητα μας, ούτε ειρωνευόμαστε, ούτε μιλάμε υποτιμητικά για άλλους συναδέλφους, αν ο ασθενής όμως δει να συμβαίνει κάτι από αυτά καλό θα είναι να πάρει και μια δεύτερη γνώμη, καταλήγει ο κ.Σταύρος Τσιριγωτάκης>>
ο κ. Σταύρος Τσιριγωτάκης είναι:
Γενικός χειρουργός, χειρουργός θυρεοειδή MD, FACS
Τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (EEXEA)
Τακτικό μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας (EXE)
Τακτικό μέλος του Αμερικανικού Κολλεγίου Χειρουργών ACS
Τακτικό μέλος της Βρετανικής Εταιρείας Χειρουργικής Θυρεοειδούς (BAETS)
Τακτικό μέλος της Ευρωπαικής Εταιρείας Θυρεοειδούς (ΕΤΑ)