Ο Όσιος Γεράσιμος ο Βυζάντιος υπήρξε διδάσκαλος της Πατμιάδας Σχολής και φωτεινή μορφή της Ορθοδοξίας. Η ζωή, η διδασκαλία και το χαριτόβρυτο λείψανό του μαρτυρούν την αγιότητα και την παιδαγωγική του αποστολή.
Στην ευλογημένη καρδιά της Βασιλεύουσας, στα Υψωμάθεια της Κωνσταντινουπόλεως, γεννιέται περί το τέλος του 17ου αιώνα ένας άνθρωπος ταγμένος στην αρετή και τη σοφία: ο Όσιος Γεράσιμος ο Βυζάντιος. Αναθρεμμένος σε οικογένεια ευσεβή, έρχεται από νωρίς σε επαφή με σοφούς και θεοφιλείς άνδρες της εποχής, οι οποίοι καλλιεργούν την ψυχή και τη διάνοιά του.
Ο πόθος του για την αληθινή σοφία τον οδηγεί στο ιερό νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο. Εκεί μαθητεύει κοντά στον φωτισμένο διδάσκαλο του Γένους, Όσιο Μακάριο τον Καλογερά, στην περίφημη Πατμιάδα Σχολή, όπου και αργότερα διαδέχεται τον Γέροντά του ως πνευματικός καθοδηγητής και διευθυντής.
Αφήνοντας πίσω του τις βιοτικές μέριμνες, εισέρχεται στον μοναχικό βίο στη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, και χειροτονείται ιερέας. Ζει με αγιότητα, παιδαγωγεί, στηρίζει, διδάσκει· γίνεται πατέρας για τους νέους και φωτοδότης της ορθής πίστης.
Όταν χτυπιέται από το βάρος της ασθένειας, ταξιδεύει πρώτα στη Σμύρνη κι έπειτα στην Κρήτη, αναζητώντας θεραπεία. Όμως, ο Θεός είχε προορίσει για εκείνον άλλον τόπο ανάπαυσης. Το έτος 1770, στην Κρήτη, ο Όσιος παραδίδει την αγία του ψυχή και ενταφιάζεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων.
Η κοίμησή του δεν έσβησε τη φλόγα του. Οι μοναχοί της Πάτμου έφθασαν στην Κρήτη για να μεταφέρουν το τίμιο λείψανό του. Οι Πατέρες της Μονής όμως αρνήθηκαν – θεωρούσαν ότι ο Θεός τους τον είχε δωρίσει. Τότε έγινε αγρυπνία, και κατά τη διάρκεια του Χερουβικού, θαυματουργικά αποκόπηκε το δεξί χέρι του Οσίου, το οποίο οι Πατμινοί μοναχοί μετέφεραν στο νησί τους, όπου μέχρι σήμερα αναβλύζει μύρο και θαυματουργεί για όσους το προσκυνούν με πίστη.
Το υπόλοιπο λείψανό του, μαζί με του Οσίου Ακακίου, χάθηκε τραγικά το 1821, όταν άπιστοι επιδρομείς έκαψαν τη μονή. Έτσι, ο πολύτιμος αυτός θησαυρός της χάριτος παραδόθηκε στη φωτιά, αλλά όχι στη λήθη – η μνήμη του Οσίου Γερασίμου ζει στους αιώνες, ζεσταίνοντας τις ψυχές των πιστών και φωτίζοντας τα μονοπάτια της θείας Παιδείας.
Εορτάζει στις 7 Απριλίου
Ιερά Λείψανα: Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Τσαγκαρόλων Χανίων.
Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἀσκητικῶν διατελῶν ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ διαλάμψας ἐν σοφίᾳ τῶν λόγων, πρὸς ἀπαθείας ἔφθασας ἀκρώρειαν, φαίνων ὥσπερ ἥλιος ἐν τοῖς πέρασι μάκαρ, πάντας τοὺς τιμῶντάς σε καταυγάζων θεόφρον, τῆς οὐρανίου δεῖξον χαρμονῆς, μετόχους Πάτερ Γεράσιμε Ὅσιε.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Γερασίμου σήμερον, τὴν θείαν μνήμην, ἐκτελοῦντες ἄσμασιν, ἀναβοήσωμεν πιστοί, Χριστὲ ὁ μόνος Θεὸς ἡμῶν, τοῦ Σοῦ Ὁσίου λιταῖς ἡμᾶς οἴκτειρον.
Ὁ Οἶκος
Λόγε Θεοῦ, ὁ δι᾿ ἡμᾶς σαρκὶ φανεὶς ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ τὰ ἄῤῥητα καὶ φρικτὰ ὑπὲρ ἡμῶν τελέσας, χάριν τε τοῖς σοῖς δωρησάμενος ἱκέταις, βίον ἐν γῇ ἀγγελικὸν θαυμαστῶς διανύειν, καὶ λάμψεσιν αὐτοὺς κατακοσμήσας τεράτων φοβερούς τε τῶ ὄντι, τοῖς δαίμοσιν ἀναδειξάμενος. Ὁ αὐτὸς καὶ νῦν, τὸν σὸν θεράποντα Γεράσιμον τὸν ἀεισέβαστον θεϊκῶς ἐνισχῦσας, πᾶσαν τὴν ἰσχὺν καταβαλεῖν τοῦ βροτοκτόνου, καὶ ὡς ἥλιον τοῖς ἐνθέοις ἀγωνίσμασι διαλάμψαι οὗ τὴν ἐτήσιον ἐκτελοῦντες πανήγυριν, καταύγασον καὶ ἡμᾶς, τῶ φωτὶ τῆς σῆς ἐπιγνώσεως, κραυγάζοντάς σοι Οἰκτίρμον· Τοῦ Σοῦ Ὁσίου λιταῖς ἡμᾶς οἴκτειρον.
©orthodoxia.online