Ο Όσιος Γεώργιος, διακρίθηκε από νεαρή ηλικία για την ταπεινοφροσύνη και την ελεημοσύνη του. Στην περίοδο των Εικονομάχων, όταν η Εκκλησία δοκιμαζόταν και οι πιστοί πορεύονταν σε καιρούς δύσκολους, εκείνος στάθηκε ως αληθινός φωτεινός φάρος πίστης και αντίστασης στην αιρετική δύναμη της εικονομαχίας.
Γεννημένος και αναθρεμμένος με ευσέβεια, ανέπτυξε από μικρός τα πνευματικά του χαρίσματα, και τα έργα του τον ανέδειξαν πνευματικό λύχνο για την Εκκλησία. Εξελέγη Επίσκοπος Μυτιλήνης, και από αυτή τη θέση εργάστηκε ακούραστα για την αναστήλωση της πίστης, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη και την αγάπη του ποιμνίου του.
Στα χρόνια της Μεγάλης Εκκλησίας και της αποκατάστασης της Ορθοδοξίας υπό τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μεθόδιο (842-847 μ.Χ.), το τίμιο σκήνωμα του Αγίου Γεωργίου, μετά την ανακομιδή των λειψάνων πολλών αγίων, μεταφέρθηκε στη Μυτιλήνη με τιμές και πανηγυρική υποδοχή από τον λαό και τον κλήρο.
Η μεταφορά του ιερού σκήνωμα του Αγίου, όπως περιγράφεται στο βίο του, αναφέρεται ως εξής: «Πάντες οἱ τῆς νήσου Μυτιλήνης οἰκήτορες, ἅμα πρεσβυτέροις καὶ παντὶ τῷ κλήρῳ παρεγένοντο…» και με ψαλμούς και ύμνους το σκήνωμα ανεκομίστηκε προς τον τάφο του, στον οποίο οι πιστοί απέθεσαν τον Άγιο, αναπέμποντας δόξα στον Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα.
Αναφορά στον τόπο ταφής του έχει καταγραφεί στην παράδοση που θεωρεί την περιοχή «Τρία Κυπαρίσσια» (Σαρή Μπαμπά), κοντά στο παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, ως τον τόπο που βρίσκονται τα ιερά λείψανά του. Ειδικότερα, η χείρα του Αγίου που διασώθηκε και τιμάται στη Μυτιλήνη, φυλάσσεται μέχρι σήμερα στο Σκαλοχώρι με την επιγραφή «Ἅγιος Γιόργις».
Η μνήμη του Οσίου Γεωργίου επαναλαμβάνεται επίσης την 1η Φεβρουαρίου, μαζί με τη μνήμη των αδελφών του, του Συμεών του Νέου Στυλίτη και του Δαβίδ του Μοναχού.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, καρποφορήσας, ὡς θεόφυτος λειμὼν τὴν χάριν, Ἱεράρχα τῶν ἀρρήτων Γεώργιε, τᾶς τῶν ψυχῶν ἐγεώργησας αὔλακας, ὡς ἐπιπνοίας ἄθλου γεώργιον. Πάτερ Ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.