Οι Άγιοι Κοδράτος, Θεοδόσιος, Μανουήλ και οι άλλοι Τεσσαράκοντα μάρτυρες από την Ανατολή υπήρξαν γενναίοι στρατιώτες της πίστης, οι οποίοι έζησαν κατά την περίοδο των μεγάλων διωγμών κατά των Χριστιανών από τους ειδωλολάτρες Ρωμαίους αυτοκράτορες. Το μαρτύριό τους αποτελεί μια λαμπρή απόδειξη της ακλόνητης αφοσίωσής τους στον Χριστό και της δύναμης που αντλούσαν από την πίστη τους.
Κατά τη διάρκεια εκείνων των δύσκολων χρόνων, οι ρωμαϊκές αρχές θεωρούσαν τους Χριστιανούς ως απειλή για την αυτοκρατορία, διότι αρνούνταν να προσφέρουν θυσίες στους θεούς του κράτους και να αναγνωρίσουν τη θεϊκή φύση του αυτοκράτορα. Οι Άγιοι αυτοί συνελήφθησαν από τις ρωμαϊκές αρχές, επειδή κήρυτταν το Ευαγγέλιο και ενίσχυαν την πίστη των αδελφών τους. Οι διώκτες τους, επιχειρώντας να τους κάνουν να αρνηθούν τον Χριστό, τους υπέβαλαν σε σκληρά βασανιστήρια. Ωστόσο, οι Άγιοι παρέμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους και με θάρρος δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να αρνηθούν τον Κύριό τους.
Οι ανακρίσεις και τα βασανιστήρια που υπέστησαν ήταν φρικτά. Ο δικαστής, βλέποντας ότι η ψυχή τους δεν λύγιζε από τις απειλές και τα μαρτύρια, διέταξε να διανοίξουν τις πλευρές τους με αιχμηρά όργανα, προκαλώντας τους αφόρητους πόνους. Παρά τον αφόρητο πόνο και την αιμορραγία, οι Άγιοι μάρτυρες προσεύχονταν και ευλογούσαν τον Θεό, αναδεικνύοντας την ακλόνητη πίστη τους και το θάρρος τους μπροστά στον θάνατο.
Οι ειδωλολάτρες δικαστές, μη μπορώντας να τους μεταπείσουν ούτε με υποσχέσεις ούτε με βασανιστήρια, έδωσαν τελικά την εντολή να τους αποκεφαλίσουν. Ο αποκεφαλισμός τους επισφράγισε τη μαρτυρία τους για τον Χριστό και τους κατέταξε στη χορεία των αγίων. Οι ψυχές τους ανέβηκαν ένδοξες στον ουρανό, όπου έλαβαν τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου. Οι Χριστιανοί της εποχής, παρά τους κινδύνους, φρόντισαν να περισυλλέξουν τα ιερά λείψανά τους και να τα τιμήσουν ως πολύτιμα θησαυρίσματα της Εκκλησίας.
Η μνήμη των Αγίων Κοδράτου, Θεοδοσίου, Μανουήλ και των λοιπών μαρτύρων εορτάζεται με ευλάβεια από την Εκκλησία, υπενθυμίζοντας στους πιστούς το παράδειγμα της ακλόνητης πίστης και της θυσίας τους. Ο βίος και το μαρτύριό τους αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν τον δρόμο του Ευαγγελίου, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται διωγμούς και θλίψεις.
Σήμερα 26 Μαρτίου, η Εκκλησία τιμά τους μάρτυρες αυτούς ως φωτεινούς φάρους πίστης και αγάπης προς τον Χριστό. Οι προσευχές προς αυτούς εμπνέουν και ενισχύουν τους πιστούς, δίνοντάς τους θάρρος στις δύσκολες στιγμές της ζωής. Η θυσία τους δεν υπήρξε μάταιη, αλλά αποτέλεσε ένα αιώνιο παράδειγμα αγάπης και αφοσίωσης στον Θεό, που συνεχίζει να εμπνέει γενεές Χριστιανών.
Eις τον Kοδράτον. Κοδρᾶτε, θαυμάζω σὲ τῆς εὐανδρίας! Πῶς ὑπτιάζων ἀνδρικῶς σφάττῃ μάκαρ.
Eις τον Θεοδόσιον. Θεοδόσιος τῷ Θεῷ ζῶν καὶ μόνῳ, Ζωὴν δι’ αὐτὸν ἐκ ξίφους καταστρέφει.
Eις τον Mανουήλ. Ξίφει χεθήτω, κἂν κοτύλη φησὶ μοι, Ἐμμανουήλ, πέφυκεν αἵματος μία.
Eις τους τεσσαράκοντα. Τεσσαράκοντα Μάρτυρες διὰ ξίφους, Θεῷ προσηνέχθησαν, ὢ τῆς ἀνδρίας!
Καλή Σαρακοστή 2025 και καλό στάδιο