Ο Άγιος Καλλιόπιος, μάρτυρας της πίστης, έδειξε τεράστια γενναιότητα στην περίοδο των διωγμών του Διοκλητιανού. Μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο τη Μεγάλη Παρασκευή.
Ο Άγιος Καλλιόπιος καταγόταν από την Πέργη της Παμφυλίας και έζησε στον καιρό του μεγάλου διώκτη της Εκκλησίας, του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Γεννήθηκε σε μια εποχή που οι Χριστιανοί υπέφεραν από σφοδρούς διωγμούς, αλλά η καρτερία και η πίστη του τον έκαναν να διακρίνεται από τους άλλους.
Η μητέρα του, η Θεόκλεια, παρά το γεγονός ότι παρέμεινε χήρα, τον μεγάλωσε με αφοσίωση και πίστη. Ο νεαρός Καλλιόπιος, χωρίς να φοβηθεί τους διωγμούς, έδειξε εξαιρετική παρρησία και τόλμη. Σε ηλικία μικρή, όχι μόνο δεν τρόμαξε μπροστά στις απειλές του καθεστώτος, αλλά ενίσχυσε με λόγια θάρρους τους ολιγόψυχους Χριστιανούς, τους οποίους στήριξε πνευματικά στις δύσκολες ώρες τους.
Όταν ο έπαρχος Μάξιμος ήρθε στην περιοχή και ξεκίνησε τις διώξεις, βασανίζοντας και σκοτώνοντας πολλούς Χριστιανούς, ο Άγιος Καλλιόπιος δεν δίστασε να του σταθεί απέναντι και να τον προειδοποιήσει για την κρίση του Θεού, που θα έρθει για τα εγκλήματα που διαπράττει εναντίον των πιστών. Η θρασύτητα του Μάξιμου απέναντι στον νεαρό μάρτυρα έφτασε στα όρια του εξοργιστικού, και έτσι διέταξε να συλληφθεί, να βασανιστεί και να κλειστεί στη φυλακή.
Ωστόσο, παρά τις φρικαλεότητες των βασανιστηρίων και τις σφοδρές κακουχίες που υπέστη, ο Καλλιόπιος παρέμεινε αταλάντευτος στην πίστη του. Όταν τον οδήγησαν και πάλι ενώπιον του έπαρχου, με φωνή σταθερή και δυνατή, ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Η γενναιότητά του σε εκείνη την ώρα καθόρισε την απόφαση του έπαρχου, ο οποίος διέταξε την σταυρική θανάτωση του.
Ο Άγιος Καλλιόπιος έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου την Μεγάλη Παρασκευή, σύμπτωση που προσέδωσε ακόμη μεγαλύτερη θρησκευτική σημασία στον θάνατό του. Η μητέρα του, η Θεόκλεια, ακολουθώντας τον γιο της στην μαρτυρική οδό της πίστης, μετά την τελευταία αγκαλιά με το σώμα του, έδωσε την τελευταία της πνοή και ακολούθησε τον γιο της στον θρόισμα της αιωνιότητας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἐκβλαστήσας ὡς ρόδον Μάρτυς ἀμάραντον, ἀθλητικῶς κατευφραίνεις τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, τὴ εὐπνοία τῶν λαμπρῶν κατορθωμάτων σου, οὐ γὰρ παθῶν ζωοποιῶν, ἀνεδείχθης κοινωνός, νομίμως ἀνδραγαθήσας, ὦ Καλλιόπιε μάκαρ, ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Σωτῆρος ἠμῶν.
©orthodoxia.online