Η Αγία Γλαφυρή, η οποία τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα 26 Απριλίου, υπήρξε μία από τις μορφές εκείνες της πρώιμης Χριστιανικής περιόδου που μέσα από τη ζωή της και την πορεία της ανέδειξε τις αρετές της ταπείνωσης, της αγνότητας και της αυταπάρνησης.
Κατά την παράδοση, η Γλαφυρή υπηρέτησε ως θεραπαινίδα στο παλάτι της βασίλισσας Κωνστάντιας, η οποία ήταν σύζυγος του Λικινίου, συναυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ.
Η παρουσία της νεαρής αυτής θεραπαινίδας στο παλάτι δεν άργησε να προσελκύσει την προσοχή του Λικινίου, ο οποίος εστράφη προς αυτήν με ερωτικές διαθέσεις. Ωστόσο, η βασίλισσα Κωνστάντια, γυναίκα με σύνεση και ευλάβεια, αντιλαμβανόμενη τις προθέσεις του συζύγου της και θέλοντας να προστατεύσει την αγνότητα και την αξιοπρέπεια της Γλαφυρής, φρόντισε να την απομακρύνει διακριτικά από το παλάτι. Πριν την αναχώρησή της, η βασίλισσα της προσέφερε μεγάλη χρηματική βοήθεια, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και προστασίας, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή της με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.
Η Αγία Γλαφυρή, εκτός από την εξωτερική της ομορφιά, διέθετε και εσωτερικό κάλλος, εκφρασμένο μέσα από την πίστη και την αφοσίωσή της στον Χριστό. Απομακρυσμένη πλέον από τον πειρασμό και τη ζωή της αυλής, ξεκίνησε ένα ταξίδι προς την Ανατολή, εγκαταλείποντας τα βασιλικά παλάτια και επιλέγοντας τη ζωή της περιπλάνησης και της ταπεινότητας. Κατά τη διάρκεια της πορείας της πέρασε από διάφορους τόπους, αναζητώντας ένα πνευματικό λιμάνι, έναν τόπο ησυχίας και αφιέρωσης στον Θεό.
Τελικά κατέληξε στην πόλη της Αμάσειας, η οποία βρίσκεται στη Μικρά Ασία (στην περιοχή του Πόντου), όπου και παρουσιάστηκε στον τοπικό επίσκοπο, τον Άγιο Βασιλέα. Στον ενάρετο αυτόν ποιμένα η Γλαφυρή εξομολογήθηκε την ιστορία της και του παρέδωσε όλη την περιουσία που είχε λάβει από τη βασίλισσα, εκφράζοντας την επιθυμία της τα χρήματα αυτά να διατεθούν για την ανέγερση ιερού Ναού προς τιμήν του Θεού. Η πράξη αυτή μαρτυρεί το πνεύμα της προσφοράς και της αυτοθυσίας που τη διείπε – η Γλαφυρή δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό της, αλλά πρόσφερε τα πάντα στον Κύριο, αφήνοντας πίσω της κάθε τι εγκόσμιο.
Η Αγία Γλαφυρή κοιμήθηκε ειρηνικά στην Αμάσεια, όπου και ενταφιάστηκε με τιμές. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της ως παράδειγμα γυναικείας αγνότητας, ταπεινοφροσύνης και χριστιανικής γενναιοδωρίας. Η ζωή της, αν και λιτή σε κοσμικά επιτεύγματα, λάμπει μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας ως φωτεινό πρότυπο εν Χριστώ βιωτής και ανιδιοτελούς προσφοράς.
Θεὸν Γλαφύρα ψυχικῶν δι’ ὀμμάτων, Οὐ γλαφυρῶς νῦν, ἀλλὰ τηλαυγῶς βλέπει