Αγία Φεβρωνία – Η αγνή μοναχή που προτίμησε τον Χριστό αντί της κοσμικής δόξας
Η Αγία Φεβρωνία, η οποία τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 25 Ιουνίου, υπήρξε μια σπάνια μορφή αγνότητας, εγκράτειας και πίστης. Αν και νεαρή και προικισμένη με εξωτερική ομορφιά, η Φεβρωνία διάλεξε τον δρόμο της ασκητικής ζωής, αφήνοντας πίσω της τα κοσμικά φανταχτερά στολίδια για να στολιστεί με τις αρετές της ψυχής.
Η ζωή της Αγίας Φεβρωνίας στο μοναστήρι της Μεσοποταμίας
Η Φεβρωνία ήταν μόλις 17 ετών όταν ακολούθησε τη θεία της, ηγουμένη Βρυένη, στο μοναστήρι της Νισίβεως στη Μεσοποταμία, στα σύνορα Βυζαντινής και Περσικής αυτοκρατορίας. Παρά το νεαρό της ηλικίας, προσαρμόστηκε γρήγορα στη σκληρή μοναχική ζωή και αφοσιώθηκε με ζήλο στη μελέτη των Θείων Γραφών. Η σοφία, η ταπεινότητα και η εγκράτειά της την κατέστησαν υπόδειγμα για τις άλλες μοναχές.
Ο διωγμός και το μαρτύριο της Αγίας Φεβρωνίας
Το 288 μ.Χ., το μοναστήρι της Φεβρωνίας βρέθηκε στο στόχαστρο του Σεληνού, επικεφαλής στρατιωτικού σώματος που καταδίωκε χριστιανούς. Οι περισσότερες μοναχές κατόρθωσαν να διαφύγουν, όχι όμως και η Αγία, η οποία ήταν καταβεβλημένη από ασθένεια. Μαζί της παρέμειναν η Βρυένη και η μοναχή Θωμαΐς.
Η ομορφιά της Φεβρωνίας εντυπωσίασε τους στρατιώτες και αμέσως ειδοποιήθηκε ο Σεληνός. Εκείνος της πρότεινε να παντρευτεί τον ανεψιό του Λυσίμαχο και να απολαύσει κοσμικές τιμές. Η Φεβρωνία, όμως, αρνήθηκε με σταθερότητα, λέγοντας πως προτιμά να γίνει μέτοχος της μελλούσης δόξης του Χριστού.
Η θαρραλέα μαρτυρία της πίστης
Παρά τα βασανιστήρια και τις πιέσεις, η Αγία Φεβρωνία παρέμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Το μαρτύριό της καταγράφεται ως συγκλονιστικό, με ακραίες σωματικές κακώσεις, που όμως δεν λύγισαν το πνεύμα της. Το τέλος της ήταν η δόξα του μαρτυρίου και η αιώνια κοινωνία με τον Χριστό.
Η Αγία Φεβρωνία Τιμάται στις 25 Ιουνίου – Προστάτιδα της αγνότητας και της εγκράτειας
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας Φεβρωνίας στις 25 Ιουνίου, αναδεικνύοντας το πρότυπο της αγνότητας, της πίστης και του ανυπόκριτου ηρωισμού της ορθόδοξης γυναίκας. Πολλοί χριστιανοί επικαλούνται τη μεσιτεία της για στήριξη στον πνευματικό αγώνα και στις δοκιμασίες της ζωής.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ὡς τῆς ἀσκήσεως ῥόδον ἡδύπνευστον, ὀσμὴν ἀθλήσεως τῷ κόσμῳ ἔπνευσας, εἰς ὀσμὴν μύρων τοῦ Χριστοῦ δραμοῦσα ἀσχέτῳ πόθῳ· ὅθεν ὡς παρθένον σὲ καὶ ὁσίαν καὶ μάρτυρα, θαυμαστῶς ἐδόξασε Φεβρωνία ὁ Κύριος, ᾧ πρέσβευε ὑπὲρ τῶν βοώντων· χαῖρε σεμνὴ ὁσιομάρτυς.
©orthodoxia.online