Σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων (21,8-9), η Αγία ένδοξος Μάρτυς Ερμιόνη, η Ανάργυρος ιατρός, ήταν μία από τις 4 θυγατέρες του Διακόνου Αποστόλου Φιλίππου.
Όπως αναφέρεται, όλες οι αδελφές ήσαν παρθένες και προφήτιδες και καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης. Οι άλλες τρεις θυγατέρες του Φιλίππου, ο οποίος ήταν ένας από τους 7 Διακόνους της πρώτης Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, ονομάζονταν Ευτυχίς, Γλαύκη και Καλλίστη.
Η Ερμιόνη εκτός από το φυσικό κάλλος του σώματος, ήταν στολισμένη με πολλές αρετές, όπως αυτή της βαθιάς πίστεως στον Κύριο, της φιλανθρωπίας και της φιλευσπλαχνίας. Επίσης ήταν προικισμένη με το προορατικό και το ιαματικό χάρισμα και μέσω της ιατρικής επιστήμης, την οποίαν είχε σπουδάσει και ασκούσε, διά της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού Χριστού θεράπευε πολλούς ασθενείς, οι οποίοι είχαν χαρακτηρισθεί ως ανίατοι.
Κάποτε, η Ερμιόνη μετέβη από τα Ιεροσόλυμα στην Έφεσο μαζί με την αδελφή της, την Ευτυχίδα, προκειμένου να συναντήσουν τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, αλλά όταν πληροφορήθηκαν ότι μετέστη στον ουρανό, έσπευσαν να συναντήσουν τον μαθητή του Αποστόλου Παύλου Πετρώνιον, ο οποίος τις ενημέρωσε περί του ιεραποστολικού έργου του Αποστόλου των Εθνών Παύλου και του Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου, ενώ τον ικανοποίησε ιδιαιτέρως το γεγονός ότι η Ερμιόνη κατείχε την ιατρική επιστήμη και την εξασκούσε δωρεάν προς θεραπεία των ψυχών και σωμάτων των πασχόντων αδελφών.
Όταν το 114, ο Τραϊανός διερχόμενος από την Έφεσο -για την εκστρατεία κατά των Πάρθων- πληροφορήθηκε για την δραστηριότητα της Μάρτυρος, έστειλε στρατιώτες να την συλλάβουν και να την οδηγήσουν μπροστά του. Ο άρχοντας, ο οποίος εθαύμασε την ομορφιά και τις γνώσεις της της κόρης, αποφάσισε να την μεταστρέψει στην πίστη χρησιμοποιώντας αρχικά κολακείες και υποσχέσεις για τιμές και δόξα που θα της προσέφερε αν αρνιόταν το όνομα του Ιησού…
Η ανδρεία Ερμιόνη, χωρίς να διστάσει στιγμή, ξεκαθάρισε στον ασεβή Τραϊανό, πως καμία δόξα και καμία υπόσχεση για πλούτο, δε θα την έκανε να προδώσει την αγάπη της προς τον Χριστό και να προσκυνήσει τα φαιδρά είδωλα της θρησκείας του!
Τότε ο σκληρόκαρδος βασιλεύς, διέταξε να βασανίσουν την Αγία με ραπίσματα , τα οποία εκείνη τα δέχθηκε με καρτερία και χαρά, αφού έβλεπε με τα μάτια της ψυχής της καθισμένο στο κριτήριο τον Χριστό, ο οποίος είχε την μορφή του Πετρωνίου…
Ο Τραϊανός έμεινε να κοιτάζει εμβρόντητος τη νεαρή κοπέλα, η οποία υπέμενε με υπομονή το μαρτύριο της, αλλά θαύμασε περισσότερο και τελικώς την απελευθέρωσε, όταν εκείνη του προφήτευσε ότι θα νικούσε τους Πάρθους και μετά από εκείνον, ο γαμβρός του από την θυγατέρα του, θα έπαιρνε τον θρόνο. Μετά την απελευθέρωσή της, η Ερμιόνη ίδρυσε στην Ασία φιλόπτωχο πανδοχείο, στο οποίο έβρισκαν οι ξένοι ψυχική και σωματική παρηγοριά.
Το 117, όπως και προφήτευσε η Αγία, ο χριστομάχος Ανδριανός παρέλαβε την εξουσία του θρόνου και μαθαίνοντας για την Ερμιόνη -η οποία εξαιτίας της φιλανθρωπίας της έλαβε από τους χριστιανούς της περιοχής την προσωνυμία «Το ρόδο της Εφέσου»- έστειλε ανθρώπους να την φέρουν στο ανάκτορο… Μόλις την είδε, άρχισε να της ζητά πληροφορίες για την καταγωγή και την ηλικία της κι όταν εκείνη με παρρησία του δήλωσε πως ο Χριστός εγνώρίζε πόσων ετών ήταν και ποια ήταν η πατρίδα της, ο ασεβής αυτοκράτωρ οργισμένος από το θάρρος της διέταξε να την γυμνώσουν, κι αφού μαστιγωθεί αλύπητα, να ριφθεί σε λέβητα, ο οποίος ήταν γεμάτος από κοχλάζουσα πίσσα, θειάφι, άσφαλτο και μολύβι…
Μόλις η μακαρία Ερμιόνη εισήλθε στη φωτιά εκείνη αυτομάτως εσβήσθη και η μάρτυς φαινόταν σαν να στέκεται εντός δροσερού νέφους! Ο Αδριανός θέλοντας να βεβαιωθεί για το παράδοξα και φοβερό θαύμα που έβλεπε, πλησίασε και άγγιξε τον λέβητα με το χέρι του. Αμέσως, αποσπάσθηκε το δέρμα του και έπεσαν τα νύχια του! Τότε, η Ερμιόνη του φώναξε μέσα από το χάλκωμα: «Μέγας είναι ο Θεός των χριστιανών»! Καταντροπιασμένος ο ανάλγητος βασιλεύς , πρόσταξε να ρίξουν την Αγία γυμνή σε μεγάλο πυρακτωμένο τηγάνι, ωστόσο, ο άγγελός της την προστάτευσε κι αυτή τη φορά και διασκόρπισε το πυρ, κατακαίοντας κι όσους ευρίσκονταν πλησίον.
Τότε η ένδοξος Μάρτυς, προσποιούμενη ότι τελικώς θα θυσίαζε στα είδωλα, απευθύνθηκε στον Ανδριανό και του ζήτησε να την οδηγήσουν στον ειδωλολατρικό ναό, προκειμένου να προσκυνήσει τον θεό Ηρακλή…
Όταν εισήλθε στον ναό, η αμνάς του Κυρίου, εξέπεμψε θερμή προσευχή προς τον Πανοικτίρμονα Θεό και ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν αστραπές και βροντές ώστε όλα τα ειδωλολατρικά αγάλματα κατακερματίσθησαν και μετά τη συντριβή τους, μεταβλήθησαν σε σκόνη. Μόλις η Ερμιόνη εξήλθε από τον ναό, προέτρεψε τον Αδριανό να μπει μέσα και να προσφέρει την βοήθειά του στους θεούς του, διότι έπεσαν και δεν αδυνατούσαν να σηκωθούν….
Όταν εκείνος εισήλθε στον χώρο και αντίκρισε τη συντριβή των ειδώλων, οργίσθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε έδωσε εντολή να οδηγηθεί η αθληφόρος Μάρτυς του Χριστού εκτός των ορίων της πόλεως και να αποκεφαλισθεί αμέσως. Η Ερμιόνη, παρακάλεσε του 2 δημίους της, τον Θεόδουλο και τον Θεοτίμητο, να της επιτρέψουν πρώτα να προσευχηθεί, όμως εκείνοι αρνήθησαν και με βιασύνη σήκωσαν τα ξίφη τους για να την αποκεφαλίσουν. Ωστόσο, η θαυματουργική επέμβαση του Παντοδυνάμου Θεού έκανε τα χέρια τους να ξεραθούν!.
Το συνταρακτικό αυτό γεγονός τους οδήγησε να πιστέψουν στον Ιησού Χριστό και παρακάλεσαν την φιλεύσπλαχνο Ερμιόνη να προσευχηθεί για τη σωτηρία των ψυχών τους. Έτσι αφού προσευχήθηκε στον Κύριο, αμέσως οι δύο μετανοημένοι πρώην δήμιοι, παρέδωσαν τις ψυχές τους στον Δικαιοκρίτη Κύριο, ενώ μετά από λίγο εκοιμήθη ειρηνικά η παρθενομάρτυς του Χριστού Αγία Ερμιόνη.
Ευσεβείς χριστιανοί συνέλεξαν με ευλάβεια τα τίμια λείψανά της και τα ενταφίασαν με τις πρέπουσες τιμές στην πόλη της Εφέσου. Ο τάφος της κατέστη αέναος πηγή πολυάριθμων θαυμάτων, αφού από αυτόν ανέβλυζε και ιαματικό μύρο, το οποίο διένειμε αργότερα ως θαυματουργό η ένδοξος πρωτομάρτυς της Χίου Αγία Μυρόπη, όταν κατά την περίοδο των διωγμών του αυτοκράτορος Δεκίου (249-251) αποβιβάσθηκε μαζί με τη μητέρα της μ’ ένα πλοιάριο από την Έφεσο στη Χίο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχoς δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε…
Παρθένος ἀκήρατος, διατελοῦσα σεμνή, τῷ Λόγῳ νενύμφευσαι, τῷ ἐκ Παρθένου Ἀγνῆς, σαρκὶ ὁμιλήσαντι· ὅθεν τὴν σοὶ δοθεῖσαν, θεοπάροχον χάριν, ἄθλοις τῆς εὐσεβείας, τοῖς ἐν πλάνῃ ἐκφαίνεις· διό σε Ἑρμιόνη, ὁ Χριστὸς ἐδόξασε.
Κοντάκιον
Ἦχος α’ . Χορὸς Ἀγγελικός…
Βλαστὸς καρποτελής, καὶ ἀμάραντον ἄνθος, Φιλίππου τοῦ κλεινοῦ, ἐν σεπτοῖς Διακόνοις, ἐδείχθης θείᾳ χάριτι, Ἑρμιόνη πανθαύμαστε· καὶ ἀθλήσασα, παρθενικῶς προσηνέχθης, τῷ δοξάσαντι, τοὺς εὐαγεῖς σου ἀγῶνας, Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Κλάδος ἀνεδείχθης ἀειθαλής, Φιλίππου τοῦ θείου, Ἑρμιόνη πανευκλεής· ἔνθεν διατρέφεις, καρποῖς τῶν σῶν ἀγώνων, ἡμῶν τὰς διανοίας, τῶν εὐφημούντων σε.
Κείμενο Α.Τ για το orthodoxia.online
[the_ad id=”108846″]