Εισαγωγή
Η Κρήτη υπήρξε ένας από τους πιο βασανισμένους τόπους κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Μέσα στις φλόγες των διωγμών και των σφαγών, η Χάρις του Θεού δεν εγκατέλειψε τον λαό Του. Ένα από τα πιο συγκλονιστικά θαύματα εκείνης της περιόδου συνέβη στο Ηράκλειο της Κρήτης, διά χειρός του προστάτη της πόλεως, του Αγίου Μηνά, και διασώθηκε μέχρι τις ημέρες μας ως ζωντανή απόδειξη θείας επέμβασης.
Η Ιστορική Συγκυρία – Η Κρήτη στις Φλόγες της Επανάστασης
Το 1821, με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης, η Κρήτη γνώρισε την άγρια οργή των Οθωμανών. Στην πόλη του Ηρακλείου, όπως και σε ολόκληρο το νησί, οι χριστιανικοί πληθυσμοί βρέθηκαν στο στόχαστρο της τουρκικής βίας.
Τραγικότερη στιγμή αποτέλεσε η 24η Ιουνίου 1821, όταν οι Τούρκοι εκτέλεσαν εν ψυχρώ τον Μητροπολίτη Κρήτης, καθώς και τους επισκόπους Χανίων, Κνωσού, Χερονήσου, Λάμπης και Σητείας, στον περίβολο του Μητροπολιτικού Ναού του Ηρακλείου. Ο ιερέας που ιερουργούσε τότε, σφαγιάστηκε πάνω στην ίδια την Αγία Τράπεζα.
Το Θαύμα του Αγίου Μηνά – Η Νύχτα της Ανάστασης του 1826
Πέντε χρόνια αργότερα, το Πάσχα του 1826, οι Οθωμανοί είχαν καταστρώσει νέο φρικτό σχέδιο σφαγής των χριστιανών. Η ημέρα είχε επιλεγεί μεθοδικά: 18 Απριλίου 1826, ημέρα της Αναστάσεως. Η ενέργεια είχε στόχο τον αιφνιδιασμό των πιστών κατά τη διάρκεια της Αναστάσιμης Λειτουργίας στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά.
Τα στίφη των ένοπλων Τούρκων περικύκλωσαν τον ναό, ενώ παράλληλα προκάλεσαν εμπρησμούς σε διάφορα σημεία της πόλης για να παραπλανήσουν τον πληθυσμό και τις αρχές. Περίμεναν την ανάγνωση του Ευαγγελίου, για να εισβάλουν και να αρχίσουν το αιματοκύλισμα.
Η Παρέμβαση του Αγίου – Ο Καβαλάρης που Έσωσε την Πόλη
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, εμφανίσθηκε ένας παράξενος, ασπρομάλλης καβαλάρης, έφιππος και με ξίφος στο χέρι. Άρχισε να τρέχει κυκλικά γύρω από τον ναό, κραυγάζοντας και απειλώντας τους επίδοξους σφαγείς.
Οι Τούρκοι, έκπληκτοι και τρομαγμένοι, τράπηκαν σε φυγή. Πίστεψαν πως ήταν ένας υψηλά ιστάμενος μουσουλμάνος αξιωματούχος, απεσταλμένος του Διοικητή για να αποτρέψει τη σφαγή. Όταν ζήτησαν εξηγήσεις, ο Διοικητής τους διαβεβαίωσε ότι δεν είχε στείλει κανέναν, και ότι ο εν λόγω πρόκριτος στον οποίον απέδωσαν την εμφάνιση, δεν είχε βγει καθόλου από το σπίτι του.
Η αλήθεια ήταν πλέον προφανής: ο Άγιος Μηνάς αυτοπροσώπως είχε επέμβει για να διασώσει τον λαό Του.
Η Ομολογία των Τούρκων και η Αναγνώριση του Θαύματος
Το θαύμα ήταν τόσο εμφανές και αδιαμφισβήτητο, που ακόμη και οι ίδιοι οι Οθωμανοί το αναγνώρισαν. Από εκείνη την ημέρα και στο εξής, άρχισαν να σέβονται ιδιαίτερα τον Άγιο Μηνά. Πολλοί προσέρχονταν στον ναό του και άφηναν δώρα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και φόβου.
Ο Άγιος Μηνάς έγινε όχι μόνο ο πολιούχος του Ηρακλείου, αλλά και ο ακοίμητος φύλακας της πόλης.
Η Καθιέρωση της Εορτής του Θαύματος
Το συγκλονιστικό αυτό θαύμα καθιερώθηκε να εορτάζεται κάθε Τρίτη της Διακαινησίμου Εβδομάδας. Κατά τον εσπερινό εκείνης της ημέρας, εκτίθεται σε προσκύνηση το ιερό λείψανο του Αγίου στον ομώνυμο ναό στο Ηράκλειο, ενώ χιλιάδες πιστοί συρρέουν για να τιμήσουν τον Άγιο και να ευχαριστήσουν για την προστασία Του.
Η Πίστη ως Ασπίδα του Λαού
Το θαύμα αυτό παραμένει ζωντανό στην μνήμη των Κρητικών και όλης της Ορθοδοξίας, ως τεκμήριο ότι η Θεία Πρόνοια δεν εγκαταλείπει ποτέ τον πιστό λαό Του. Ο Άγιος Μηνάς, ως πραγματικός προστάτης και θαυματουργός, συνεχίζει να εμπνέει ελπίδα, δύναμη και προσευχή.
©orthodoxia.online