Άγιος Παΐσιος:
– Και όταν, Γέροντα, είναι χαλασμένα τα νεύρα;
– Χαλασμένα τα νεύρα; Τί θα πη αυτό; Μήπως είναι χαλασμένος ο λογισμός;
Το πιο καλό απʹ όλα είναι ο καλός λογισμός.
Κάποιος κοσμικός είχε φτιάξει σπίτι σε ένα ήσυχο μέρος. Αργότερα από την μία μεριά έγινε γκαράζ, από την άλλη δρόμος και από την άλλη ένα κοσμικό κέντρο. Μέχρι τα μεσάνυχτα νταούλια. Δεν μπορούσε ο καημένος να κοιμηθή, έβαζε ωτασπίδες στʹ αυτιά, άρχισε να παίρνη και χάπια. Κόντευε να τρελλαθή.
Ήρθε και με βρήκε. «Γέροντα, αυτό και αυτό, μου λέει, δεν μπορούμε να ησυχάσουμε. Τί να κάνω; Σκέφτομαι να φτιάξω άλλο σπίτι». «Να βάλης καλό λογισμό, του λέω. Να σκέφτεσαι, αν γινόταν πόλεμος και στο γκαράζ εφτίαχναν τα τάνκς, δίπλα ήταν νοσοκομείο και έφερναν τα ασθενοφόρα τους τραυματίες και εσένα σου έλεγαν: «Κάθησε εδώ. Σού εξασφαλίζουμε την ζωή, δεν θα σε πειράξουμε. Μπορείς να βγαίνης από το σπίτι σου ελεύθερα μόνο στην ακτίνα που είναι κτισμένα αυτά, γιατί εκεί δεν θα πέση σφαίρα» ή «Να μείνης στο σπίτι σου και δεν θα σε ενοχλήση κανείς», μικρό πράγμα θα ήταν αυτό; Δεν θα το θεωρούσες ευλογία;
Γιʹ αυτό τώρα να πής: «Δόξα σοί ο Θεός, δεν γίνεται πόλεμος, ο κόσμος είναι καλά και κάνει τις δουλειές του. Στο γκαράζ αντί τάνκς φτιάχνουν τα αυτοκίνητά τους οι άνθρωποι. Δόξα σοί ο Θεός, δεν υπάρχει νοσοκομείο, τραυματίες κ.λπ. Δεν περνούν τάνκς, αυτοκίνητα περνούν και οι άνθρωποι τρέχουν στις δουλειές τους». Αν φέρης έτσι καλό λογισμό, θα έρθη η δοξολογία μετά». Κατάλαβε ο καημένος ότι όλη η βάση είναι σωστή αντιμετώπιση και έφυγε αναπαυμένος. Τα αντιμετώπισε σιγά‐σιγά με καλούς λογισμούς, πέταξε και τα χάπια και κοιμόταν χωρίς δυσκολία. Βλέπεις με έναν καλό λογισμό πώς τακτοποιείται κανείς;
Μία φορά ταξίδευα με το λεωφορείο και ο εισπράκτορας έβαλε το ράδιο δυνατά. Μερικοί νεαροί που θρήσκευαν, είπαν ότι είναι και ένας μοναχός και του έκαναν επανειλημμένως νόημα να το κλείση. Μία‐δύο, τίποτε αυτός, το έβαλε πιο δυνατά. «Αφήστε τόν, τους είπα, δεν πειράζει, μου κάνει ισοκράτημα στην ψαλμωδία μού». Με τον λογισμό μου έλεγα:
«Άν, Θεός φυλάξοι, γινόταν ένα ατύχημα λίγο πιο πέρα και αναγκάζονταν να βάλουν στο δικό μας αυτοκίνητο ανθρώπους σακατεμένους, άλλος να είναι με σπασμένο πόδι, άλλος με σπασμένο κεφάλι, πώς θα άντεχα αυτήν την σκηνή; Δόξα σοί ο Θεός, οι άνθρωποι είναι καλά και τραγουδούν κιόλας»! Έτσι ταξίδευα μία χαρά ψάλλοντας.
Να σάς πω και άλλο παράδειγμα, για να δήτε πώς τακτοποιείται κανείς σε όλες τις περιπτώσεις με έναν καλό λογισμό! Ήμουν στα Ιεροσόλυμα με κάποιον γνωστό,. Εκεί είχαν μία γιορτή. Γιόρταζαν και φώναζαν συνέχεια «ά λάλα…αχ» Χαλασμός γινόταν! «Εν αλαλαγμώ… και εν κυμβάλοις αλαλαγμού»! Δεν καταλάβαινες τί έλεγαν! Όλη νύχτα φώναζαν. Ο γνωστός μου νευρίασε, βγήκε στο παράθυρο, δεν έκλεισε μάτι. Εγώ με έναν καλό λογισμό που έβαλα, κοιμήθηκα σαν το πουλάκι. Θυμήθηκα την Έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο και ενίωθα μία συγκίνηση.
Έτσι και εσείς πάντα με καλούς λογισμούς όλα να τα αντιμετωπίζετε. Χτύπησε π.χ. μία πόρτα; Να πήτε: «Άν, Θεός φυλάξοι, πάθαινε κάτι μία αδελφή, χτυπούσε και έσπαζε το πόδι της, θα κοιμόμουν εγώ; Τώρα χτύπησε η πόρτα, θα είχε κάποια δουλειά η αδελφή». Αν όμως μία αρχίση να κατακρίνη και πή: «Χτύπησε την πόρτα, απρόσεκτη είναι!
Τί κατάσταση είναι αυτή!»., που να ησυχάση μετά! Από την στιγμή που θα βάλη τέτοιους λογισμούς, μετά το ταγκαλάκι θα την αναστατώση. Ή μπορεί να ακούη μία αδελφή την νύχτα τα ξυπνητήρια που χτυπάνε.
Χτύπησε λ.χ. το ένα μία φορά, μετά από λίγο ξαναχτυπάει το ίδιο. Αν σκεφθή: «Αυτή η ψυχή ήταν κατάκοπη, δεν μπόρεσε να σηκωθή. Καλύτερα να ξεκουραζόταν μισή ώρα παραπάνω και μετά να έκανε τα πνευματικά της», δεν θα ανησυχήση ούτε θα στενοχωρηθή που ξύπνησε.
Αν όμως σκεφθή τον εαυτό της που ξύπνησε από τα ρολόγια, μπορεί να πή: «Τί γίνεται εδώ; Δεν μπορεί να ησυχάση κανείς λίγο!».. Γιʹ αυτό, όσο βοηθάει ένας καλός λογισμός, δεν βοηθάει καμμιά άλλη άσκηση.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη»