Όταν θελήσει ο Θεός να θλίψει τον άνθρωπο περισσότερο, επιτρέπει να πέσει στην μικροψυχία.
Αυτή τότε γεννά μέσα του ισχυρή δύναμη ακηδίας, στην οποία δοκιμάζει τον ψυχικό πνιγμό, που είναι γεύση της γέεννας. Από αυτό επέρχεται το πνεύμα της παραφροσύνης, από το οποίο πηγάζουν μύριοι πειρασμοί· η σύγχυση, ο θυμός, η βλασφημία, η μεμψιμοιρία, οι διεστραμμένοι λογισμοί, η μετακίνηση από τόπο σε τόπο και τα όμοια με αυτά.
Αν τώρα ρωτήσεις, ποια είναι η αιτία τούτων; Σου απαντώ, ότι είναι η αμέλεια σου· διότι δεν φρόντισες να επιζητήσεις την θεραπεία τους. Η θεραπεία όλων αυτών είναι μία, και με αυτήν ο άνθρωπος βρίσκει αμέσως παρηγοριά στην ψυχή τους. Και ποια είναι αυτή; Η ταπεινοφροσύνη της καρδιάς. Έξω από αυτήν δεν μπορεί κανείς να καταλύσει τον φραγμό τούτων των κακών, αλλά μάλλον τις βρίσκει ισχυρότερες εναντίον του.
Μη θυμώσεις εναντίον μου, που σου λέω την αλήθεια. Ποτέ δεν την ζήτησες με όλη σου την ψυχή. Αν θέλεις, ακολούθησε με, και έτσι θα δεις πως θα σου δώσει την λύση της κακίας σου. Διότι ανάλογα με το μέτρο της ταπεινοφροσύνης, σου δίνεται και η υπομονή στις συμφορές σου. Και ανάλογα με την παρηγοριά σου, μεγαλύνεται η προς τον Θεό αγάπη σου. Και ανάλογα με την αγάπη σου, μεγαλώνει η χαρά σου εν τω αγίω Πνεύματι.
Ο οικτίρμων πατέρας μας, όταν ευδοκήσει να ανακουφίσει τα πραγματικά τέκνα του από τους πειρασμούς τους, δεν αποσύρει τους πειρασμούς από αυτά, αλλά τους δίνει υπομονή κατά τους πειρασμούς, και αυτά δέχονται όλα τα αγαθά της υπομονής τους για την τελειότητα των ψυχών τους.
Είθε ο Χριστός ο Θεός μας να μας αξιώσει με την χάρη του να υπομένουμε τα κακά για την αγάπη του με ευχαριστίες από την καρδιά μας. Αμήν.
ΕΠΕ, Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών, 8Β.
Ισαάκ του Σύρου. Λόγοι ασκητικοί (ΚΖ΄-ΞΑ΄).
εκδ. Γρηγόριος ο Παλαμάς, Θεσσαλονίκη 1991.