Ορθοδοξία

Ο Έλληνας Απόστολος Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής δεν είδε ποτέ με τα μάτια του το Χριστό

Ο Έλληνας Απόστολος, Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής κήρυξε με τη ζωή και τα θαύματα του

Σήμερα, αδελφοί μου, γιορτάζει ένας από τους αστέρες που σελαγίζουν στον ουρανό της Αγίας μας Εκκλησίας, ο Άγιος Λουκάς. Ποιος ήταν ο Άγιος Λουκάς; Δεν αρκεί ν’ ακούμε το όνομα και να πανηγυρίζουμε τη μνήμη ενός Αγίου. Πρέπει να προσπαθούμε να γνωρίσουμε το βίο του και να μιμούμαστε τις αρετές του. Όπως είπε ο ιερός Χρυσόστομος, εορτή αγίου είναι μίμησις του αγίου. Άς πούμε λίγα λόγια λοιπόν για τον άγιο.

Το όνομά του έχει σημασία. Η λέξη Λουκάς όπως λένε οι φιλόλογοι προέρχεται από τη λατινική λέξη λούξ που σημαίνει φως. Σχετική είναι και η λέξη Λύκειο. Λύκειο σημαίνει το σχολείο που φωτίζει, κι αλλοίμονο αν δεν φωτίζει αλλά σκοτίζει. Λουκάς σημαίνει φωτεινός, λαμπρός. Δεν ήταν βέβαια πάντα φωτεινός. Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης. Γεννήθηκε τότε που όλοι λάτρευαν τη κτίση και όχι τον Δημιουργό, το Θεό. Ήταν Έλληνας στην καταγωγή. Πατρίδα του η Αντιόχεια, μεγάλο κέντρο του ελληνισμού στην Ανατολή. Το επάγγελμά του ήταν ιατρός. Κατά την παράδοση είχε και ταλέντο στο να ζωγραφίζει εικόνες. Ασκώντας την ιατρική βρέθηκε στη Θήβα της Βοιωτίας όπου άκουσε τον Απόστολο Παύλο, γνωρίστηκε μαζί του, πίστεψε στο Χριστό, βαπτίσθηκε χριστιανός, και ωνομάστηκε Λουκάς.


Ακολούθησε από τότε τον Παύλο. Η ζωή του Παύλου όμως δεν ήταν σαν τη ζωή των σημερινών κληρικών που περνούμε με σχετική άνεση. Ήταν ζωή σκληρή, είχε φτώχεια, ταλαιπωρία, διωγμούς, ναυάγια, μαρτύριο, σταυρό. Πόσες φορές δεν καταδιώχθηκε, δεν συνελήφθη, δεν εμαστιγώθηκε, δεν εφυλακίσθη, δεν λιθοβολήθηκε από Ιουδαίους και ειδωλολάτρες. Και τέλος αποκεφαλίστηκε στη Ρώμη. Σ’ όλες αυτές τις περιπέτειες ο Λουκάς δεν εγκατέλειψε τον Παύλο. Έμεινε κοντά του, στις περιοδείες, στις ασθένειες, στις θλίψεις μέχρι το τέλος. Μεταξύ των συνεργατών του Παύλου κορυφαία θέση έχει ο Λουκάς, για τον οποίο λέει: «Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός». Όσες φορές ασθενούσε ο Παύλος και είχε ανάγκη ιατρικών περιποιήσεων, ο Λουκάς ήταν παρών.


Ο Λουκάς δεν είδε το Χριστό μας με τα μάτια του. Αλλά τι με τούτο; Άκουσε το κήρυγμα εκείνων που ύπηρξαν «αυτόπται και υπηρέται του Λόγου». Σχημάτισε έτσι σαφή εντύπωση ώστε να μπορεί να δώσει πιστή εικόνα για τον Κύριο, για τους Αποστόλους, για τη ζωή της πρώτης Εκκλησίας. Πίστεψε βαθιά κι αυτό που πίστεψε το κήρυξε. Κι όταν ο Απόστολος Παύλος τελείωσε το δρόμο του, ο Λουκάς έφυγε από τη Ρώμη. Άρχισε να περιοδεύει και να κηρύττει το ευαγγέλιο του Χριστού. Γύρισε όλη την Ελλάδα και τέλος επανήλθε στα μέρη των Θηβών όπου κατά μία παράδοση έγινε Επίσκοπος και εκεί παρέδωσε ειρηνικά την αγία του ψυχή σε ηλικία 80 ετών.


Κήρυξε με τη γλώσσα του, κήρυξε με τη ζωή και το παράδειγμά του, κήρυξε με τα θαύματά του. Θα κηρύττει όμως στους αιώνες με τα θεόπνευστα συγγράμματά του, το Ευαγγέλιό του και τις Πράξεις των Αποστόλων. Όποιος διαβάζει το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, νομίζει ότι βλέπει να παρελαύνει μπροστά του ο βίος του Ιησού Χριστού σαν σε κινηματογραφική ταινία. Κάποιος σοφός είπε ότι απ’ όλα τα βιβλία που διάβασε εκείνο που του προκάλεσε μεγαλύτερη συγκίνηση ήταν αυτό. Το Ευαγγέλιο του Λουκά το χαρακτήρισαν Ευαγγέλιο της αγάπης, της συγγνώμης, των οικτιρμών, ευαγγέλιο της ευσπλαχνίας του Θεού.

Το Ευαγγέλιο είναι χαρά. Ο Λουκάς αρχίζει από τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου με το χαιρετισμό του Γαβριήλ «χαίρε κεχαριτωμένη» (Λουκ. 1, 28), προχωρεί με τη Γέννηση του Χριστού και το αγγελικό μήνυμα «Ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην» (Λουκ. 2, 10) και τελειώνει πάλι με τη χαρά των Αποστόλων όταν είδαν τον Χριστό να αναλαμβάνεται στους ουρανούς «Και αυτοί προσκυνήσαντες αυτόν υπέστρεψαν εις Ιερουσαλημ μετά χαράς μεγάλης» (Λουκ. 24, 52). Η χαρά είναι ο Χριστός μας. Όποιος δοκιμάσει, πλησιάσει, πιστέψει όπως ο Λουκάς θα δεί ότι η λύπη γίνεται χαρά και το σκοτάδι γίνεται φως.


Ο Λουκάς ήταν ιατρός σωμάτων που έθετε την επιστήμη του στην υπηρεσία κάθε πονεμένου ασθενούς συνανθρώπου του. Είχε όμως κι αυτός ανάγκη ιατρού της ψυχής του. Τον βρήκε στο πρόσωπο του Παύλου, που τον ωδήγησε στο θεραπευτήριο της Εκκλησίας. Αλλά και ο Απόστολος Παύλος, προτού θεραπεύσει το Λουκά, είχε δεχθεί τη θεραπεία από τον ίδιο τον Κύριό μας, τότε που πήγαινε στη Δαμασκό.

Όλοι μας, αδελφοί μου, έχουμε ανάγκη θεραπείας ψυχικής και σωματικής στο θεραπευτήριο της Εκκλησίας μας, όπου ο Ιατρός των ιατρών, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός προσφέρει το φάρμακο και τη θεραπεία μας. Άς τον πλησιάσουμε για να βρούμε την αιώνια θεραπεία της ψυχής μας. Αμήν.

Πηγή: kirigmata.blogspot.com