Τα βασανιστήρια του Ρηγίνου δεν τελείωσαν, αλλά περισσότερο επώδυνες μεθόδους δολιεύεται ο τύραννος. Προστάζει και έφεραν μια χάλκινη τάβλα κάτω από την οποίαν άναψαν φωτιά, μέχρι που έγινε η ίδια φωτιά και πάνω σ’ αυτή την πυρακτωμένη μάζα ξάπλωσαν τον Ρηγίνο γυμνό για να καεί.
Όμως, ο Κύριος που ξέρει να λυτρώνει τους δούλους του από την κακία του διαβόλου, άκουσε την προσευχή του δικού του αγωνιστή, εξουδετέρωσε τη φωτιά και την μετέτρεψε σε δρόσο, και ο Ρηγίνος έμεινε αβλαβής, χωρίς το παραμικρό σημάδι, όπως οι τρεις παίδες στην κάμινο του πυρός.
Το θαύμα αυτό εξέπληξε τους παρευρισκομένους τον δε ηγεμόνα κατεντρόπιασε, και νικημένος ο Πρεζεντίνος από τον άγιο, άρχισε να τον κολακεύει, λέγοντάς του:
«Ρηγίνε, θυσίασε στους θεούς για να τους τιμήσεις και εγώ θα σου δώσω μεγαλύτερες τιμές από πριν. Εάν δε μου παρακούσεις, θα σε ρίξω στη θάλασσα να γίνεις τροφή των ψαριών».
Ο δε Ρηγίνος απαντά στον τύραννο με τούτα τα λόγια.
«Τις τιμές που μου υπόσχεσαι και τα χαρίσματα άφησέ τα για σένα να τα πάρεις μαζί σου στη φωτιά της κόλασης. Όσο για το βυθό της θάλασσας που με φοβερίζεις, εγώ δεν το λογαριάζω για τίποτε, διότι ο Θεός που γλύτωσε τον προφήτη Ιωνά μέσα στη κοιλιά του μεγάλου κήτους, Αυτός θα γλυτώσει και μένα σήμερα από τη θάλασσα. Για τους μιαρούς θεούς σου, μιαρώτατε, σου επαναλαμβάνω πως όλοι οι θεοί των εθνών είναι δαιμόνια, ο δε Κύριος τους ουρανούς εποίησε».
Τότε ο ηγεμόνας οργίστηκε πολύ και διέταξε και έφεραν ένα σάκκο μεγάλο, έβαλαν μέσα τον Ρηγίνο και τον σφράγισαν με μολύβι, τον παρέδωσε στους ναύτες και τους παράγγειλε να τον πάνε μακρυά μέσα στη θάλασσα και να τον ρίξουν να γίνει τροφή των ψαριών. Πήραν οι ναύτες το πολύτιμο φορτίο τους και προχώρησαν κάπου 40 μίλια μέσα στη θάλασσα και έριξαν το σάκκο με τον Ρηγίνο και ανεχώρησαν.
Ακούστε χριστιανοί μου και θαυμάστε τη μεγάλη προστασία που έχει ο Κύριος στους δικούς του που τηρούν τις άγιες εντολές του. Μόλις οι στρατιώτες έριξαν στο βυθό της θάλασσας τον άγιο, σχίστηκε ο σάκκος και εκεί που μόλις λευτερώθηκε, βρέθηκαν κοντά του δυο δελφίνια, τα οποία τον σήκωσαν στη ράχη τους και τον έβγαλαν σώο στη ξηρά.
Όταν φάνηκε να έρχεται από μακρυά ο άγιος πάνω στη ράχη του δελφινιού, διαδόθηκε το γεγονός σαν αστραπή στη πόλη και πολύς κόσμος, μαζί και ο Ορέστης, πήγαν στη παραλία και βλέποντες το θαυμαστό αυτό γεγονός εφώναζαν «μέγας ο Θεός των χριστιανών».
Ο δυσεβής ειδωλολάτρης ηγεμόνας βλέποντας τον άγιο να βγαίνει ζωντανός από τη θάλασσα, ενόμισε τη διάσωση του Ρηγίνου για μαγεία. Ο φίλος του Ρηγίνου ο Ορέστης εκήρυττε παρρησία το Χριστό και πολλοί από τους ειδωλολάτρες επίστευσαν στο Χριστό, ο ασεβής Πρεζεντίνος διέτάξε και συνέλαβαν τον Ρηγίνο, τον Ορέστη και πολλούς από εκείνους που έγιναν χριστιανοί, και τους έβαλαν στη φυλακή μέχρι την επόμενη μέρα για να σκεφθεί με ποιο θάνατο να τους τιμωρήσει.
Οι άγιοι Ρηγίνος και Ορέστης μαρτύρησαν στα χέρια ειδωλολατρών στην Κύπρο. Η μνήμη τους τιμάται στις 20 Αυγούστου.
Απόσπασμα από ευρύτερο κείμενο του π. Χαραλάμπους Νεοφύτου για τους αγίους Ρηγίνο και Ορέστη