Για την εγκράτεια, και για το να μη ζηλεύουμε τους αμαρτωλούς, που προφασίζονται τον καιρό· και στον Νώε.
Αλλά επειδή συλλαμβάνονται κάποιοι πλανώμενοι από τον πανούργο Δράκοντα, διότι δεν αντιλαμβάνονται τις Γραφές και δε βαδίζουν για το φωτισμό της γνώσης τους· διότι ο Κύριος λέει «Πλανιέσθε, επειδή δε γνωρίζετε τις Γραφές, ούτε τη δύναμη του Θεού», [Πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ] (Ματθ. 22, 29. Μαρκ. 12, 24).
Ας δούμε λοιπόν σε ποιον καιρό ευαρέστησε ο Νώε τον Θεό, όπως είναι γραμμένο «Όταν είδε ο Κύριος ο Θεός ότι πλήθυναν οι αμαρτίες των ανθρώπων, επάνω στη γη και κάθε άνθρωπος σκέφτεται μέσα στην καρδιά του προσηλωμένος στα πονηρά έργα όλες τις μέρες», [᾿Ιδὼν δὲ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας] (Γεν. 6, 5).
Και μετά από κάποια άλλα λόγια λέει· «Ο Νώε όμως βρήκε χάρη απέναντι στον Κύριο τον Θεό», [Νῶε δὲ εὗρε χάριν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ] (Γεν. 6, 8)· και επίσης λέει· «Ο Νώε ευαρέστησε στον Θεό», [τῷ Θεῷ εὐηρέστησε Νῶε] (Γεν. 6, 9).
Και δείχνει σε ποιον καιρό ευαρέστησε· «Έγινε διεφθαρμένη, λέει, η γη απέναντι στον Θεό, και πλημμύρισε η γη από αδικία. Και είδε ο Κύριος ο Θεός τη γη, και ήταν διεφθαρμένη, διότι κάθε άνθρωπος οδήγησε στη διαφθορά το δρόμο του επάνω στη γη», [ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας. καὶ εἶδε Κύριος ὁ Θεὸς τὴν γῆν, καὶ ἦν κατεφθαρμένη, ὅτι κατέφθειρε πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς] (Γεν. 6, 11-12).
Ο δίκαιος Νώε λοιπόν, βλέποντας εκείνα τα έκτροπα, από τη μία πενθούσε τους αμαρτωλούς, από την άλλη ασφάλιζε καλά τον εαυτό του σύμφωνα με το θέλημα του Δημιουργού. Γι’ αυτό και επαινείται από τη θεία Γραφή, που λέει· «Ο Νώε ήταν άνθρωπος δίκαιος, με το να είναι τέλειος στην εποχή του. Ο Νώε ευαρέστησε στον Θεό», [Νῶε ἄνθρωπος δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ· τῷ Θεῷ εὐηρέστησε Νῶε] (Γεν. 6, 9). Γι’ αυτό, όταν ήρθε ο κατακλυσμός, ο δίκαιος Νώε σώθηκε, ενώ οι ασεβείς πνίγηκαν από τον κατακλυσμό (πρβλ. Γεν. 7, 23).
Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Έργα. τ. ΣΤ΄.
μετ. Κωνσταντίνου Γ. Φραντζολά.
εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, εκδ. Α΄ 1995.