Ὁ Χριστιανός καί μάλιστα ὁ Ἐπίσκοπος, πρέπει νά βρίσκεται σέ ἐγρήγορση, προκειμένου νά ἀντιμετωπίζει τίς ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου, ἀλλά καί τίς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως.
Πίστη δέν σημαίνει μόνο μία ἐπιφανειακή γνώση, οὔτε ἀκόμη μία θεωρητική κατάρτιση περί τά θεολογικά, ἀλλά ζωντανή παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέσα στό χῶρο τῆς καρδιᾶς τοῦ καθενός μας.
Πίστη σημαίνει ἀναγεννημένη ἐν Χριστῷ ζωή σύμφωνα μέ τίς ὑποδείξεις τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Δέν εἴμαστε οἱ συζητητές τῆς πίστεως, ἀλλά οἱ ἀγωνιστές, πού κρατᾶμε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ αὐτόν τό θησαυρό μέσα στό ὀστράκινο σκεῦος, γιατί ἄν ὑπάρξει ἀλλοίωση στήν πίστη καί στά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας, δέν θά ἔχουμε καί τό ἐπιθυμητό ἀποτέλεσμα, πού εἶναι ἡ θεραπεία μας ἀπό τά πάθη, ἡ σωτηρία μας κι ἡ εἴσοδός μας στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Γιά νά ἔχει ὁ Σταυρός στή ζωή μας αὐτήν τήν σωστική δύναμη καί ἐνέργεια, γιά νά γίνεται συνοδοιπόρος καί ἀσφαλής κυβερνήτης στή θάλασσα τοῦ παρόντος αἰῶνος, γιά νά μᾶς μεταδίδει χάρη καί εὐλογία θά πρέπει:
Πρῶτον, νά χρησιμοποιεῖται σωστά, ὅπως τονίζει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.
Δεύτερον, νά ἔχουμε ζωντανή πίστη, πού σημαίνει νά ἀπευθυνόμαστε στόν Σταυρωθέντα Κύριο μέ ὅλη τή δύναμη τῆς καρδιᾶς μας καί νά Τόν ἀναγνωρίζουμε ἐξ’ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ’ ὅλης τῆς διανοίας ὡς Κύριο καί Θεό μας.
Τρίτον, θά πρέπει νά μᾶς διακατέχει τό πνεῦμα τῆς ταπεινοφροσύνης, διότι «ὁ Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσι χάριν». Ἄλλωστε, τά ἀποτελέσματα τῆς θείας δυνάμεως καί τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι δικά μας κατορθώματα, ἀλλά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού θέλει νά ἐνεργεῖ μέ αὐτόν τόν τρόπο πρός σωτηρίαν μας.
Καί τέλος, ἐμπόδιο στήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στέκεται πολλές φορές ἡ σκληροκαρδία, ἡ ἁμαρτωλότητα καί ἡ ἀμετανοησία μας.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ Κ.Κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ