Κάνε και κανένα Σταυρό και καμία μετάνοια, λίγη νηστεία -που την έχεις καταργήσει – κάνε και λίγη σιωπή, λέγε λίγο και την ευχούλα, και πάψε να τα βάζεις με την Εκκλησία συνεχώς, με τους κληρικούς, με τους πιστούς, αλλά “βελούδινα”, “μεγαλόψυχα” γι’ αυτό και χειρότερα.
Κατέβα από το εξωτικό σου ανακατεμένο σύμπαν και άσε τη μανιέρα, την επιτήδευση και τα ναρκισσιστικά συμπληρώματα.
Όλα είναι υποκατάστατα μιας μετανοίας που δεν υπάρχει.
Κι αν έτσι, συνεχώς αυτοδικαιολογούμενοι, κινούμαστε και στο χώρο των θεολογικών πραγμάτων, παράγουμε και θολούρα, δεν ανθίζουμε παράδεισο και ευωδιά.
Θυμάμαι τον μακαριστό κυρ Νίκο Πεντζίκη τώρα, κάπου στην Καβάλα, που γινόταν … Τούρκος όταν άκουγε να απαξιώνεται η Εκκλησία και οι κληρικοί.
Να του μοιάξουμε λίγο…
Αρχιμ. π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος