Η αμαρτία πολλαπλασιάζεται πιο γρήγορα από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Η αμαρτία σαν να αισθάνεται τη δύναμή της στο πλήθος και σαν να μαθαίνει ότι το όνομα της τιμής της είναι λεγεώνα.
Ο πρώτος καρπός της αμαρτίας είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Η ανυπακοή μπορεί να γεννήσει τη δολοφονία. Ο πρωτότοκος καρπός της ανυπάκουης Εύας ήταν ο Κάιν ο αδελφοκτόνος.
Όσο προσεκτικά και να κρύβεις την αμαρτία σου εκείνη θα φανεί μόνη της. Η μια ψυχή πληροφορεί την άλλη για το περιεχόμενό της μέσα απ’ όλα τα καλύμματα και τους επιδέσμους.
Οι άνθρωποι θα διαισθανθούν την πιο κρυφή σου αμαρτία και θα κουνούν επικριτικά το κεφάλι, ακόμα κι αν δεν έχουν καμία δημόσια αφορμή και απόδειξη γι’ αυτήν.
Άμα θέλεις κρύψε όσο επιμελημένα μπορείς φλόγα στην τσέπη· η τσέπη θα καεί και η φλόγα θα εκδηλωθεί.
Τίποτα κρυμμένο δεν υπάρχει, που να μην είναι ήδη αποκαλυμμένο.
Όσο περισσότερο ο άνθρωπος είναι ηθικά αφυπνισμένος, τόσο περισσότερη ανατριχίλα τον καταλαμβάνει από την αμαρτία.
Όπως στον ύπνο του υπνοβάτη που ξυπνά ξαφνικά κρεμασμένος πάνω από τον γκρεμό και τον πιάνει ανατριχίλα.
Πράγματι, οι αμαρτωλοί είναι ηθικοί υπνοβάτες. Αλίμονο στον υπνοβάτη, που θα ξυπνήσει πολύ αργά, όταν τα πόδια του θα βρίσκονται στην πιο ολισθηρή άκρη, πάνω από τον βαθύτατο γκρεμό.
Αφού τότε θα ξυπνήσει, όχι για να εκτιναχθεί προς τα πίσω, αλλά μόνο για να είναι ξύπνιος μάρτυρας της πτώσης του στον γκρεμό.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, σσ. 150-151· 156-157, εκδ. Εν πλω.