Ο Μακαριστός Άγιος Παΐσιος μιλούσε για ένα μοναχό με καρδιά μικρού παιδιού και αληθινή πίστη.
Αὐτός ὁ μοναχός νομίζοντας πώς ἡ «Ἀνάληψη» ἦταν κάποια ἁγία γυναίκα ὅπως π.χ.ἡ Ἁγία Παρασκευή ἔλεγε στήν προσευχή του:
Ἁγία Ἀνάληψη!
Νά εἴχαμε σήμερα ἕνα ψαράκι!
Καί ἡ «Ἁγία Ἀνάληψη» τοῦ ἔκανε τή χάρη καί τοῦ ἔφερε μπροστά του ἕνα ψαράκι!
«Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ὁ καιρός! ἅγιοςὁ θάνατος! ἰλέησον ἡμᾶς» ἔλεγε μία ἀγράμματη γερόντισσα ἀπό χωριό τῆς Κορίνθου καί ἄστραφτε τό πρόσωπό της!
Ἐνῶ κάποια ἄλλη ἁπλοϊκή μανούλα εἶπε στόν παπά τοῦ χωριοῦτης:
«Παπά μου, σοῦ ἔφερα τό παιδί μου νά τοῦ διαβάσεις μία εὐχή,γιατί δέν ἔχει ὄρεξη!
Καί τοῦ διάβασε τήν εὐχή ἐπί «ὀρύξει φρέατος» (ἄνοιγμα πηγαδιοῦ)!
Καί στό παιδί«ἄνοιξε» ἡ ὄρεξη!
Ἀληθινή χωριάτικη πίστη!
Πηγή: ἐκδόσεις Θαβώρ