Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Τα λόγια αυτά, πού μόνον από διάπυρη αποστολική, αγάπη θα μπορούσαν να ειπωθούν προς τον πλησίον, εκφράζουν την ουσία της σχέσης του χριστιανού προς το Θεό και του Θεού προς το χριστιανό.
Η Αγάπη του Θεού θα μπορούσε να λέει τα έξης: «Εσύ, χριστιανέ, νηστεύεις για χάρη Μου• για χάρη Μου μοιράζεις ελεημοσύνες• για χάρη Μου αναπέμπεις εγκάρδιες προσευχές- για χάρη Μου κτίζεις εκκλησίες και επιτελείς τόσα καλά έργα.
Όλα τούτα είναι καλά κι ευάρεστα σ’ Εμένα, αλλά Εσύ είσαι πιο πολύτιμος για Εμένα άπ’ όλα τούτα. Στο τέλος, δεν ζητώ τίποτα άπ’ αυτά• ζητώ εσένα, μόνον εσένα».
Ή Αγάπη του χριστιανού θα μπορούσε να λέει τα έξης:
«Κύριε, Συ μου έδωσες την υγεία και αυτό είναι καλό. Συ δίνεις το φώς• Συ επιτρέπεις να βρέξει ό ουρανός• Συ ανανεώνεις τον αέρα με τις θύελλες και αυτό είναι καλό. Συ δίνεις τον πλούτο, τη, σοφία, τη μακροβιότητα, τους απογόνους και πολλά άλλα αγαθά, τα οποία Συ αθρόως παρέχεις στο τραπέζι αυτής της ζωής.
Όλα τούτα είναι καλά και καλά λίαν. Δέχομαι όλα τούτα με ευγνωμοσύνη. Αλλά τελικά αυτά δεν είναι παρά το κράσπεδο του ίματίου Σου. Τελικά, δεν ζητώ τίποτα άπ’ αυτά, παρά Εσένα Κύριε – μονάχα Εσένα ζητώ».
Αδελφοί μου, αυτό πού είναι ορατό με τα φυσικά μάτια δεν είναι ο Θεός, αυτό πού είναι ορατό με τα φυσικά μάτια δεν είναι ο άνθρωπος. Αυτό πού βλέπουμε με τα φυσικά μάτια, σε όλη την φύση, είναι μόνον κάτι από το Θεό• αυτό πού βλέπουμε με τα φυσικά μάτια στο σαρκίο μας, είναι μόνον κάτι από τον άνθρωπο.
Αδελφοί, ο Θεός είναι Αγάπη, η οποία χαμηλώνει τον ουρανό στην γη. Αδελφοί, ο άνθρωπος είναι η Αγάπη πού υψώνει τη γη, στον ουρανό.
Φιλάνθρωπε Κύριε, Δημιουργέ και Παντοκράτωρ, έλα και σκήνωσε μέσα μας έτι και έτι με το Ζωοποιό Σου Πνεύμα, για να έχουμε ζωή για να είμαστε ζωντανοί στην αθάνατη Βασιλεία.
Ω, Κύριε, εραστή της ανθρωπότητας!
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας. Αμήν.
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Ιανουάριος)