Αυτός, που καθαρίζει την καρδιά του και ξεριζώνει την αμαρτία με τη βοήθεια του Κυρίου και αγωνίζεται να αποκτήσει περισσότερη θεία γνώση και βλέπει μέσα του αυτά που είναι αθέατα για τους πολλούς, δεν πρέπει εξαιτίας αυτών να περηφανεύεται μπροστά σε άνθρωπο.
Γιατί τίποτε δεν υπάρχει στην κτιστή φύση πιο καθαρό από τον ασώματο άγγελο, κανείς δεν έχει περισσότερες γνώσεις απ’ αυτόν.
Επειδή όμως αυτός (δηλαδή ο Διάβολος) περηφανεύτηκε, σαν αστραπή γκρεμίστηκε από τον ουρανό* και έτσι η υψηλοφροσύνη του θεωρήθηκε από τον Θεό ακαθαρσία.
Φαίνονται λοιπόν αυτοί που ψάχνουν να βρουν χρυσάφι.
πρβλ. Λουκ. 11, 36 και Αποκ. 4, 5. 8, 5. 11, 19. 16, 18.