Η πιο εύκολη απάντηση είναι, όταν νιώθουμε την Παρουσία Του να μας πλημμυρίζει και αβίαστα να ξεχύνεται απο την καρδία μας η δοξολογία Του ως Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος!
Έχει σίγουρα προηγηθεί η συντριβή και ο πόνος της καρδίας μας με τη Μετάνοια μας, η συγχώρεση ενός, ενός των άλλων και όλου του Κόσμου!
Έχει ακολουθήσει η αίσθηση Αφέσεως των αμαρτιών και ο καρπός του Αγίου Πνεύματος, η Ειρήνη, η Χαρά, η Αγάπη!
Πως όμως ο ίδιος ο Θεός ευχαριστιέται και νιώθει ότι όντως δοξάζεται;
Όταν «αγάπην έχομεν αλλήλοις», όταν απο καρδίας αγαπούμε τον πλησίον, τον ακούμε, συμμετέχουμε στο πρόβλημα του, μοιραζόμαστε τον πόνο του και χαιρόμαστε με την χαρα του!
Έτσι δοξάζεται ο Θεός!
Ανδρέας Χριστοφόρου