Όταν κοινωνούν οι χριστιανοί, λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πρέπει να νιώθουν ότι κοινωνούν από έναν άγγελο. Έτσι διαβάζουμε στο βιβλίο του προφήτου Ησαία (κεφ. 6) ότι ο άγγελος έλαβε με λαβίδα άνθρακα από το Θυσιαστήριο του Θεού και άγγιξε με αυτό τα χείλη του προφήτου. Τον κοινώνησε!
Και στους χριστιανούς που έρχονται να κοινωνήσουν λέει ο Χρυσόστομος να νιώθουν ότι κοινωνούν από άγγελο. «Μη ως εξ ανθρώπου – λέει – νομίσητε μεταλαμβάνειν του θείου σώματος, αλλ᾽ ως εξ αυτών των Σεραφείμ τη λαβίδι του πυρός, ήνπερ Ησαίας είδε του θείου Σώματος μεταλαμβάνειν νομίζετε»!
Και επειδή τότε κοινωνούσαν χωριστά Σώμα και χωριστά το Αίμα του Χριστού, τους λέει, χριστιανοί μου, όταν πίνουν το θείο Αίμα να νιώθουν ότι βάζουν τα χείλη τους στην ανοιγμένη πλευρά του Χριστού, απ᾽ όπου έρρευσε το θείο Αίμα:
«Ως της θείας και αχράντου πλευράς εφαπτόμενοι τοις χείλεσιν, ούτω του σωτηρίου Αίματος μεταλάβωμεν»! Πολύ ωραίο και πολύ γλυκό αυτό, χριστιανοί μου!
Αλλά εδώ που λέγει για την θεία Κοινωνία ο Χρυσόστομος μας διδάσκει ένα σπουδαίο που πρέπει να γνωρίζουμε:
Ότι η θεία Κοινωνία, όταν την λαμβάνουμε μέσα μας, δεν έχει την ακολουθία των άλλων τροφών, αλλά απορροφάται κατά μυστηριώδη τρόπο από την ψυχή και από το σώμα.
Όπως το κερί, λέει για παράδειγμα, όταν ενωθεί με την φωτιά. Επειδή είναι σπουδαία η περικοπή αυτή του ιερού πατρός, την αναφέρω ολόκληρη, όπως την είπε:
Η θεία Κοινωνία «ουκ ως αι λοιπαί βρώσεις εις αφεδρώνα χωρεί. Άπαγε, μη τούτο νόει. Αλλά ώσπερ κηρός πυρί προσομιλήσας ουδέν απουσιάζει, ουδέν περισσεύει, ούτω και ώδε νόμιζε συναναλίσκεσθαι τα μυστήρια τη του σώματος ουσία».
Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως Ιερεμίας