Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Πρώτα ο άνθρωπος ανέπνεε καθαρό και αμόλυντο αέρα, έπινε νερό κρυστάλλινο, έτρωγε χόρτα και καρπούς των δέντρων, χυμούς φρούτων που δεν ήταν ραντισμένα με φάρμακα. Ζούσε σ᾽ ένα παράδεισο.
Προ της αμαρτίας ο άνθρωπος μπορούσε να ζήση όχι εκατό χρόνια, αλλά αιώνια.
Τώρα σπανίως βλέπουμε ανθρώπους αιωνόβιους.
Όλα πλέον τα εμόλυνε η αμαρτία.
Όπως ένα αυτοκίνητο, που έχει ζωή είκοσι χρόνια, άμα δεν το κυβερνήσης καλά, το καταστρέφεις και μετά το πας σε συνεργεία η το πετάς στο ρέμα, έτσι και ο άνθρωπος δεν πρόσεξε τον εαυτό του, μπήκε μέσα του η αμαρτία, κι από τότε αρχίζουν οι ασθένειες, παρουσιάστηκαν τα μικρόβια.
Έως τότε μικρόβιο και ασθένεια δεν υπήρχαν πάνω στη γη, γιατρός και φάρμακα δεν εχρειάζοντο.
Ο άνθρωπος ήταν υγιέστατος.
Από την αμαρτία λοιπόν προήλθε η ασθένεια.
Μάλιστα.
Όπως από τη ρίζα του δεντρου βγαίνουν τα κλαδιά και τα φύλλα, έτσι η αμαρτία είναι η ρίζα της δυστυχίας ολοκλήρου της ανθρωπότητος, η ρίζα των ασθενειών.
Εάν αφαιρέσης την αμαρτία, ο άνθρωπος θα είνε υγιής κατά πάντα, ψυχή και σώμα.