Πολλοί στις μέρες μας θεωρούν πως ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος φιλόσοφος, ένας επαναστάτης, ένας άνθρωπος που άλλαξε τη ροή της ιστορίας, είναι όμως έτσι;
Κηρύττει ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων:
Ο θάνατος ήλθε στον κόσμο δια παρθένου, της Εύας. Έπρεπε δια παρθένου, ή μάλλον από παρθένο, να φανερωθή και η ζωή, ώστε καθώς εκείνην την είχεν πατήσει ο όφις, έτσι και αυτήν να την ευαγγελισθή ο Γαβριήλ.
Αφού οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τον Θεόν, εδημιούργησαν ανθρωπόμορφα είδωλα.
Επειδή λοιπόν μέσα στην πλάνη τους οι άνθρωποι προσκυνούσαν ψευδή μορφήν ανθρώπου, έγινεν ο Θεός αληθώς άνθρωπος, ώστε να διαλυθή το ψεύδος.
Ο διάβολος είχε χρησιμοποιήσει ως όργανον εναντίον μας την σάρκα.
Και αυτό γνωρίζοντας ο Παύλος λέγει:
«Βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου, αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με» και τα λοιπά.
Με τα ίδια λοιπόν όπλα με τα οποία μας πολεμούσε ο διάβολος, με αυτά ακριβώς και έχουμε σωθή.
Ανέλαβεν ο Κύριος από εμάς την ιδική μας φύση, ώστε να της δώση ό,τι της έλειπε, την πλουσίαν χάρη.
Για να γίνη η φύσις των ανθρώπων η αμαρτωλός, Θεού κοινωνός.
Και έτσι «όπου επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις».
Έπρεπεν ο Κύριος να πάθη υπέρ ημών. Δεν θα τολμούσε όμως ο διάβολος να τον πλησιάση, εάν τον ανεγνώριζε.
Το σώμα δηλαδή έγινε δόλωμα για τον θάνατον, ώστε ο δράκοντας, ενώ ήλπιζε ότι θα τον καταπιή, να εμέση και όσους είχεν ήδη καταπιή.
«Κατέπιε γαρ ο θάνατος ισχύσας» και «αφείλεν ο Θεός παν δάκρυον από προσώπου παντός», είχε προείπει ο Ησαϊας.
Μήπως ο Χριστός ματαίως έγινεν άνθρωπος;
Μήπως οι διδασκαλίες του είναι ρητορικά εφευρήματα και ανθρώπινα σοφίσματα;
Δεν είναι οι θείες Γραφές που μας οδηγούν στην σωτηρία;
Εκεί μέσα δεν συναντούμε τις προρρήσεις των Προφητών;
Κράτα, λοιπόν, σε παρακαλώ σταθερά μέσα σου αυτήν την παρακαταθήκη, και κανείς ας μη σε μετακινήση.
Πίστευε ότι αληθώς ο Θεός έγινεν άνθρωπος.
Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων – Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως: Κατήχησις προς τους Φωτιζομένους περί Ενανθρωπήσεως (απόσπασμα)
Πηγή: alopsis.gr