«Όταν κοινωνώ τους ανθρώπους», διηγόταν χαρακτηριστικά ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης, «ποτέ δεν κοιτάζω τα πρόσωπά τους.
Μερικές φορές όμως μου λέει ο λογισμός να τα κοιτάξω.
Τότε βλέπω μερικά πρόσωπα να έχουν μορφή σκύλου, πιθήκου ή άλλων ζώων.
Είναι φοβερή η μορφή τους.
Βλέπω όμως και μερικά ήρεμα και ιλαρά που μετά τη θεία μετάληψη λάμπουν σαν τον ήλιο».
Μια φορά του είπε κάποιος συλλειτουργός του:
Μ’ έκαψε η θεία Κοινωνία!…
Εγώ, απάντησε ο γέροντας, δεν αισθάνθηκα να με καίει.
Αντίθετα, ζούσε τόσο έντονα τη μέθεξη του δεσποτικού Σώματος, ώστε ανακαινιζόταν ψυχικά και σωματικά.
Σήμερα που κοινώνησες, είπε σ’ ένα πνευματικό του παιδί, βλέπεις πως αισθάνεσαι;
Εγώ αισθάνομαι έτσι πάντοτε.
Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου πάντα.
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Κάνε το σχόλιο σου