Άραγε συλλογιστήκαμε τις μεγάλες υποχρεώσεις, που, με το βάπτισμα μας, αναλάβαμε ενώπιον του Θεού;

«Όσοι βαπτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, ντυθήκατε το Χριστό» (Γαλ. 3:27).
Πόσο μεγάλη αλήθεια μας επισημαίνει μ’ αυτά τα λόγια ο απόστολος Παύλος!

Οι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν φορούν τον πα­λαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επι­θυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούριο άνθρωπο.

Ντύθηκαν τον ίδιο το Χριστό, που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους. Και η λέξη “ντύθη­καν” δεν αναφέρεται σε κάποια απλή και εξωτερι­κή στολή, αλλά σε κάτι βαθύτερο, σε κάτι ουσια­στικό και αναφαίρετο.

Με την πίστη μας στο Χριστό και με τη βάπτισή μας ντυνόμαστε τον ίδιο το Χριστό και γινόμαστε παιδιά του Θεού, οικητήρια του Παναγίου Πνεύ­ματος, ναοί του Θεού, άγιοι και τέλειοι, Θεοί κατά χάριν.

Ώστε λοιπόν ρίξαμε από πάνω μας τη φθορά και ντυθήκαμε την αφθαρσία. Ξεντυθήκαμε τον άνθρωπο της αμαρτίας και ντυθήκαμε τον άνθρω­πο της δικαιοσύνης και της χάριτος. Διώξαμε το θάνατο και ντυθήκαμε την αθανασία…

Συλλογιστήκαμε όμως και τις μεγάλες υποχρε­ώσεις, που, με το βάπτισμά μας, αναλάβαμε ενώ­πιον του Θεού;

Συνειδητοποιήσαμε ότι οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά του Θεού και σαν αδελφοί του Κυρίου μας;

Ότι έχουμε χρέος να συνταυτίσουμε το δικό μας θέλημα με το θέλημα του Θεού;

Ότι πρέπει, σαν παιδιά δικά Του, να μέ­νουμε ελεύθεροι από την αμαρτία; Ότι οφείλουμε να Τον αγαπάμε μ’ όλη μας τη δύναμη, από τα βά­θη της ψυχής και της καρδιάς μας; Ότι οφείλουμε να Τον λατρεύουμε και να λαχταρούμε την ένωση μαζί Του για πάντα;

Σκεφτήκαμε, άραγε, ότι η καρ­διά μας πρέπει νά ‘ναι πλημμυρισμένη από την αγάπη, ώστε αυτή να ξεχύνεται και στον πλησίον μας; Έχουμε τη συναίσθηση ότι οφείλουμε να γί­νουμε άγιοι και τέλειοι και εικόνες του Θεού και παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών;

Για όλ’ αυτά έχουμε χρέος ν’ αγωνιστούμε, ώστε να μη φανούμε ανάξιοι στο κάλεσμα που μας έκα­νε ο Θεός και αποδοκιμαστούμε… Ναι, αδελφοί μου, ας παλέψουμε με ζήλο και αυταπάρνηση για να νικήσουμε.

Κανείς μας ας μη χάσει το θάρρος του, ας μην αμελήσει, ας μη δειλιάσει, ας μην πτοη­θεί μπροστά στα σκάμματα του πνευματικού αγώ­να. Γιατί έχουμε βοηθό το Θεό, που μας δυναμώνει στον δύσκολο δρόμο της αρετής.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως – Διδαχές    

Από τη σειρά των φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» της Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής

Advertisements

| Καντήλια εκκλησίας, στις καλύτερες τιμές