«Ός άν βουληθή φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται», Αυτά λέγει το Πνεύμα του Θεού διά γραφίδος Ιακώβου του Άδελφοθέου (8′ 4). Και ερωτούμε
Πώς θα μπορέση ο άνθρωπος, που παρακολουθεί κατά τά 95% τον κόσμο, να πιστεύω ότι είναι φίλος του Θεού;
Είναι πολύ λυπηρό να νομίζομε, ότι ο Χριστός έχει θέση με τον κόσμο. Δεν έχει θέση με τον κόσμο της αμαρτίας. Έχει μόνον με τον κόσμο της αληθείας,
τον αγωνιζόμενο καθημερινώς εναντίον του πονηρού κόσμου και των επιδράσεων της ξένης και φαύλης του σατανά επιρροής.
Βλέπουμε δυστυχώς χριστιανούς και Κληρικούς ακόμη, να διακηρύττουν επισήμως ότι είναι χριστιανοί καθ’ ήν στιγμήν η ζωή τους είναι μάλλον κοσμική.
Και ρωτούμε πως γίνεται αυτό;
Πώς είναι δυνατόν να επαγγέλωνται ότι παράγουν σταφύλια καθ’ ήν στιγμή ή εξωτερική τους όψη και ή ως επί το πλείστον συμπεριφορά τους είναι ακανθώδης;
Είναι όψη σύγχρονος, του κόσμου, της νοοτροπίας του και της φθοράς του.
Ας προσέξουμε, λοιπόν, διότι καθώς το πλοίο είναι ασφαλές επί της θαλάσσης, εφόσον η θάλασσα δεν είναι εντός του πλοίου, και η ανθρώπινη καρδιά είναι ασφαλής και εν Χριστώ στον κόσμο, εφ’ όσον ό κόσμος δεν είναι εις αυτήν.
Και όπως είναι ψεύδος το να υποστηρίζουμε, ότι ένα πλοίο κατάμεστο θαλάσσης είναι ασφαλές, καθ’ όμοιο τρόπο είναι εσφαλμένο να λέμε, ότι είμεθα εν ασφαλεία, καθ’ ήν στιγμήν ο κόσμος μ’ όλη του την είδωλολατρεία έχει κατακλύσει το είναι μας .
Ο άνθρωπος που εξακολουθεί να άγεται και να φέρεται από τα κελεύσματα του προσωποποιημένου Σατανά, υπό τον τίτλο της θεάς Μόδας και της εξελίξεως, τόσον του λαού όσον και του Κλήρου, τρώγει ακόμη χώμα, συντροφιά με τον Διάβολο και η επί του όφεως κατάρα εκπληρώνεται και επ’ αυτού.
Γεώδεις και υλόφρονες άνθρωποι είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να νικήσουν τόν κόσμο καί διατί αυτό;
Διότι δεν έχουν Χριστόν, ο οποίος ενίκησε τον κόσμο (Ιωάν. ιστ’ 33), και διακήρυξε ότι άνευ Αύτου ου δυνάμεθα νά ποιήσωμεν ουδέν καλόν (Ιωάν. ιε’15),
Και εάν ο άρχων του κόσμου έχει δικαιώματα επ’αυτών, τούς ενδύει και τους τρέφει ως αυτός θέλει και τούς όδηγεί στίς συγκεντρωσεις του ως αυτός θέλει γιά νά τούς ψυχαγωγήσει .
Συμβαίνει αυτό, διότι δεν έχουν καμία σχέση μ’ Αύτόν πού κατήργησε το κράτος του Σατανά και παραγγέλλει διά του Παύλου να χαίρεται έν Κυρίω και όχι έν κόσμω.
Όσοι θέλουν, λοιπόν, ας προσέξουν τον διαχωρισμό των δύο αυτών κόσμων και των δύο φιλιών καί τόσον εμείς οι λαϊκοί, άνδρες και γυναίκες, όσον και οι Κληρικοί ας συμμορφωθούμε με το Ιερόν Ευαγγέλιο και τούς Κανόνας και αποφάσεις των Αγίων Συνόδων και Θεοφόρων Πατέρων, ως το Πνεύμα το Άγιο, δι’ αυτών, ένομοθέτησε.
Νεωτερισμούς και μόδες ο Χριστός δεν δέχεται εις την Εκκλησία του, ούτε εις τούς λαϊκούς ούτε εις τούς Κληρικούς άνευ συνεπειών. Όποιος θέλει να ακούση, καθ’ ότι ο Κύριος,διά Ήσαίου του Προφήτου, λέγει: «Εάν θέλητε, καί εισακουσετε μου, τα αγαθά της γης φάγεσθε, εάν δε μή θέλητε, μηδέ εισακουσετε μου, μάχαιρα ύμάς κατέδεται, το γάρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα». Όποιος δύναται ας τα σβήση (Ησ. α 20).
Δημήτριος Παναγόπουλος
Εις αγαθήν ανάμνησιν Δημητρίου Παναγοπούλου,
Απάνθισμα από τις ομιλίες του ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου,(1916-1982)
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ