Στην Εκκλησία είναι έντονο το στοιχείο του έρωτα, με την έννοια της πραγματικής εκστατικής αγάπης, δίχως κάποια απαίτηση για ανταπόδοση. Το να δίνεις χωρίς να ζητάς. Όπως, ακριβώς, και ο Χριστός έδωσε τον ίδιο του τον Εαυτό στο όνομα της αγάπης Του για τον άνθρωπο, δίχως να απαιτήσει το οτιδήποτε από αυτόν.
Ο έρωτας δεν εξαντλείται στην συζυγική αγάπη, αλλά εκκινεί και καταλήγει, πάντοτε, στο πρόσωπο του Νυμφίου Χριστού.
Υπό αυτό το πρίσμα, συναντούμε ανθρώπους, που έχουν σαν κέντρο του βίου τους αυτόν τον Ερωτα, την αγάπη για τον Χριστό και την Εκκλησία Του. «Παραδίνονται» σε Αυτήν, εμπιστεύονται τον εαυτό τους σε Αυτήν, με την ερωτική διάθεση που τους πληρώνει και τους ανακαινίζει πνευματικά.
Όπως και ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο Απόστολος Παύλος, ο Τίμιος Πρόδρομος και πολλοί άλλοι, έζησαν και κοιμήθηκαν παρθένοι, όντως πνευματικά και οντολογικά πεπληρωμένοι, έτσι και σήμερα, πολλοί άνθρωποι ζητούν αυτή την πληρότητα μέσα από την Εκκλησία και τον ίδιο τον Χριστό.
Με τον π. Βαρνάβα Γιάγκου, Ηγούμενο της Ι.Μ. Αγίας Θεοδώρας Θεσσαλονίκης