Αλιείς στη θάλασσα της Οικουμένης – Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυριακής 18 Ιουνίου 2023
«Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων»
Καθώς ο Κύριος περπατά στην ακρογιαλιά της Γαλιλαίας, βλέπει δύο αδελφούς, ψαράδες στο επάγγελμα, τον Σίμωνα και τον Ανδρέα, να ρίχνουν τα δίχτυα τους στη θάλασσα και τους καλεί κοντά Του: «Ακολουθήστε με, και θα σας κάνω ικανούς να αλιεύετε ανθρώπους». Αυτό ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Αφού προχωρεί πιο πέρα ο Χριστός, βλέπει άλλους δύο ψαράδες, αδελφούς μεταξύ τους, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο, να τακτοποιούν μαζί με τον πατέρα τους τα δίχτυα τους και τους καλεί κι αυτούς να Τον ακολουθήσουν.
Ο Κύριος επιλέγει τους πρώτους Μαθητές του. Μας κάνει ασφαλώς εντύπωση το ότι επιλέγει τέσσερις ψαράδες, όμως δεν είναι τυχαίο αυτό. Ας δούμε λοιπόν γιατί ο Κύριος καλεί τους απλοϊκούς αυτούς ανθρώπους στο αποστολικό αξίωμα και τι σημασία έχει αυτό για την Εκκλησία μας.
1. Συνεργοί του οι ταπεινοί
Οπωσδήποτε θα μπορούσε να περιμένει κανείς από τον Κύριο να επιλέξει για τη συγκρότηση της Εκκλησίας του και τη διάδοση του Ευαγγελίου του στην οικουμένη, ανθρώπους με πληθώρα ικανοτήτων, επιτυχημένους κατά την κοσμική αντίληψη, με επιρροή στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με κοσμική εξουσία, γνωστούς ίσως στον πολύ λαό. Πόσο ευκολότερη θα φαινόταν η επιτυχία του έργου του, αν είχε ως συνεργάτες του πλούσιους βασιλιάδες, ρήτορες, φιλοσόφους η μορφωμένους θεολόγους της εποχής!
Αντί γι’ αυτούς όμως ο Κύριος επιλέγει ανθρώπους άσημους, μικρούς στα μάτια των πολλών, χωρίς κάποια κοσμική αξία, θα λέγαμε· τέσσερις ηλιοκαμένους ψαράδες· «τους μηδέν είναι λογιζομένους διά την πολλήν ουδένειαν» (PG 61, 40), όπως σημειώνει ο ιερός Χρυσόστομος. Αυτούς, δηλαδή, που τους θεωρούσαν οι άνθρωποι «μηδέν», τίποτε. Σ’ αυτούς αναθέτει τη μεγάλη αποστολή να αλιεύσουν ψυχές στη θάλασσα της οικουμένης. Σ’ αυτούς εμπιστεύεται το καράβι της Εκκλησίας του.
Διότι για τον Κύριο δεν έχουν τόση σημασία οι ανθρώπινες ικανότητες, όσο το ταπεινό φρόνημα. «Ταπεινοίς δίδωσι χάριν» (Ιακ. δ΄ 6). Οι ταπεινοί καθίστανται δοχεία της Χάριτός του· συνεργοί του· σκεύη εκλεκτά στη διακονία της Εκκλησίας του, ακόμη κι αν δεν διαθέτουν κοσμικά χαρίσματα. Αντίθετα, όσοι δεν έχουν ταπεινό φρόνημα, όσο πλούτο ικανοτήτων κι αν διαθέτουν, ζημιώνουν τελικά το σώμα της Εκκλησίας. Πόσα πρόσφερε, για παράδειγμα, ένας αγράμματος, αλλά ταπεινός ασκητής, ο άγιος Παίσιος, στην εποχή μας! Και αντίθετα, πόσο έβλαψε διαχρονικά το σώμα της Εκκλησίας ο μορφωμένος και ευφυής Άρειος!
2. Η θεία δύναμη της Εκκλησίας
Η επιλογή των ταπεινών αυτών ψαράδων από τον Κύριο έχει πολύ μεγάλη σημασία για την Εκκλησία μας. Επιβεβαιώνει ότι η δύναμή της δεν είναι ανθρώπινη, αλλά θεία. Δεν στηρίζεται στην επίγεια σοφία, ούτε σε πεπερασμένες ικανότητες, αλλά στη Χάρι του Θεού και στον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος επιλέγει τους κατά κόσμον «αποτυχημένους», θα λέγαμε, για να τονίσει ότι τα παντα μέσα στην Εκκλησία δεν τα ενεργούν οι άνθρωποι, αλλά Εκείνος· ο παντοδύναμος Θεός.
Γι’ αυτό, με τη δύναμή του, οι απλοικοί ψαράδες, που ο κόσμος περιφρονούσε ως ανόητους και αδύναμους, νίκησαν αυτοκράτορες, αποστόμωσαν ρήτορες και φιλοσόφους, καταντρόπιασαν τους ισχυρούς της γης. «Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνη, και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τα ισχυρά» (Α΄ Κορ. α΄ 27), τονίζει ο απόστολος Παύλος.
Το ιερό Ευαγγέλιο, που με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος συνέταξαν, είναι το πρώτο σε κυκλοφορία βιβλίο παγκοσμίως· ανώτερο από οποιοδήποτε σύγγραμμα συνέταξαν οι σοφότεροι των ανθρώπων. Το κήρυγμά τους επί αιώνες τώρα φωτίζει την οικουμένη. «Ου τοίνυν ελάττωσίς εστι το μη διά σοφίας κατηγγελμένον είναι το κήρυγμα , αλλά και μέγιστος κόσμος. Τούτο γούν μάλιστα δείκνυσιν αυτό θείον ον και τας ρίζας άνωθεν έχον εκ των ουρανών» (ΕΠΕ 18, 152), θαυμάζει ο ιερός Χρυσόστομος. Δεν είναι μειονέκτημαorthodoxiaonline το ότι το κήρυγμά τους δεν είχε στοιχεία ανθρώπινης σοφίας. Αντίθετα είναι πολύ μεγάλο κόσμημα. Αποδεικνύει ότι η εξάπλωσή του ήταν θείο έργο, που είχε τις ρίζες του στον ουρανό. Η Εκκλησία, την οποία με το κήρυγμά τους εδραίωσαν οι ταπεινοί αυτοί ψαράδες, οδηγεί με ασφάλεια τους ανθρώπους στην αιώνια σωτηρία.
Σ’ αυτή την «αποστολική» Εκκλησία ανήκουμε κι εμείς. Είναι η ίδια Εκκλησία των αγίων Αποστόλων, την οποία συντηρεί και κατευθύνει ανά τους αιώνες ο Θεός. Θεμέλιό της δεν είναι κάποιο πρόσωπο με παροδική ισχύ, αλλά ο Θεάνθρωπος Κύριος, ο ζωντανός Θεός. Πρέπει να Τον δοξάζουμε που μας έχει συμπεριλάβει στους κόλπους της Εκκλησίας του, να απολαμβάνουμε δε τη ζωοποιό Χάρι του μέσα σ’ αυτήν και δι’ αυτής να πορευόμαστε την οδό της σωτηρίας μας.
ΠΗΓΗ: Ο Σωτήρ