Πλήθη προσκυνητών συνέρευσαν στο ιερό προσκύνημα των αγίων Φωτίου και Ανικήτου, – Ναός σπηλαιώδης, κτίσμα του Οσίου κυρ-Ιωάννου του Ξένου, 11ος αιω.-, στα όμορφα Φαλάσαρνα, της Ενορίας Πλατάνου Κισάμου. Του Εσπερινού χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.
Στον λόγο του ο Σεβ. Ποιμενάρχης κ. Αμφιλόχιος, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Προσμένοντες και προγευόμενοι το Πάσχα του καλοκαιριού, όπως η λουσμένη από το φως της Θείας Μεταμορφώσεως Εκκλησία μας ονομάζει την μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας μας, η ιερά μνήμη των αγίων μαρτύρων Φωτίου και Ανικήτου συνήγαγε σήμερα όλους εμάς σε τούτο το ιερό προσκύνημα τους, κτίσμα του Οσίου κυρ-Ιωάννη του Ξένου. Ατενίζοντας την τρικυμισμένη θάλασσα των όμορφων Φαλασάρνων που εκτείνεται ενώπιον μας, τρικυμισμένη λόγω του δυνατού ανέμου των τελευταίων ημερών, έρχεται στην σκέψη μου η σκηνή από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της προηγούμενης Κυριακής. Σκηνή όπου βρισκόμενοι οι μαθητές του Κυρίου εντός του πλοιαρίου για να περάσουν απέναντι στην λίμνη Γεννησαρέτ, θυελλώδεις άνεμοι χτυπούν το πλοιάριο και τα μανιασμένα κύματα απειλούν να το καταποντίσουν. Την ώρα εκείνη βλέπουν τον Ιησού να περπατά πάνω στα κύματα και ο Πέτρος, καθώς θεωρεί ότι μπορεί να είναι φάντασμα, του ζητά να πάει μαζί Του. ‘Ελθέ’ ο λόγος του Χριστού. Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Χριστού ο Πέτρος αρχίζει να περπατά πάνω στα κύματα. Μετά όμως από 2-3 βήματα, καθώς ο πανικός και ο φόβος τον καταβάλουν, αρχίζει να βουλιάζει και φωνάζει- ζητά από τον Χριστό να τον σώσει. Εκείνος απλώνοντας το χέρι Του τον σώζει από τον πνιγμό, λέγοντας του ‘ολιγόπιστε εις τι εδίστασας’. Θάλασσα η ζωή μας, σχεδόν πάντοτε τρικυμισμένη – φουρτουνιασμένη από τα παντοειδή κύματα: της αμφιβολίας μας, της ανασφάλειας, των φόβων, των αποτυχιών, των αστοχιών, των δοκιμασιών, των ασθενειών ως και ένα πλήθος κυμάτων που απειλούν να καταποντίσουν, να βουλιάξουν το σκάφος της ζωής μας. ‘Ελθέ’ η πρόσκληση-το κάλεσμα του Χριστού προς όλους μας, καθώς η πατρική Του αγάπη όλους μας αγκαλιάζει και όλους μας φροντίζει. ‘Ελθέ’. Εμπιστέψου με, πίστεψε σε εμένα, περισσότερο από τον εαυτό σου, ξεπέρασε τις φοβίες, τους φόβους, τις ανασφάλειες και αμφιβολίες σου, ελευθερώσου από τις ‘ελευθερίες’ σου. Αιώνιο-διαχρονικό το κάλεσμα του Χριστού δια της Εκκλησίας Του. Κάλεσμα, στο οποίο πρώτη η Παναγία μας αποκρίθηκε και δέχθηκε. Ακολούθησαν οι Άγιοι μας, ο Φώτιος και ο Ανίκητος, ως και όλοι οι ταπεινοί τη καρδία, ανά τους αιώνες, που πιστεύουν και εμπιστεύονται τον λόγο του Θεού, ελευθερώνονται από τους θανάτους της χαράς και της ελπίδας και νικούν τον θάνατο. Άραγε εμείς; Τι θα πράξουμε εμείς; Θα ανταποκριθούμε στο ‘ελθέ’ της δικής μας σωτηρίας ή θα βουλιάζουμε στην αυτάρκεια του αυτοθαυμασμού και της αλαζονείας μας;», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.
