Ένα απόγευμα – διηγείται ο Τ. Ι., απόφοιτος της Αθωνιάδος – πήρα άδεια να πάω στον οδοντίατρο στις Καρυές, για να φτιάξω τα δόντια μου.
Πόνεσα πάρα πολύ. Ο πόνος δεν έλεγε να σταματήση μαζί με την αιμορραγία. Τι να κάνω; Πήγα στον Γέροντα Παΐσιο. Δεν μπορούσα καλά-καλά να μιλήσω.
Είπα στον Γέροντα τον πόνο μου και αυτός, όπως πάντα συνήθιζε, πήρε λουκούμια να με κεράση.
– Μα, λουκούμια θα φάω, Γέροντα, που πονάνε τα δόντια μου;
– Πάρε, βρε βλογημένε! αυτά τα λουκούμια σταματούν τον πόνο.
– Για να το λέη, είπα μέσα μου, θα πάρω. Και αφού έφαγα το λουκούμι, αμέσως σταμάτησε ο πόνος.
Ναι, ήταν πραγματικά λουκούμια, που σταμάτησαν τον πόνο. Είναι η Χάρη του Θεού που ανατρέπει τα πιο λογικά, εδώ βρισκόμαστε σε άλλη σφαίρα “λογικής”, που μόνο όποιος την έζησε μπορεί να καταλάβη.
Από το βιβλίο: Ο Όσιος Παΐσιος. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», Θεσσαλονίκη 2018, σελ. 134.
Κοινωνία Ορθοδοξίας