Ένα συχνό ερώτημα αφορά τη συχνότητα της εξομολόγησης. Η Εκκλησία δεν επιβάλλει ένα αυστηρό χρονικό πλαίσιο, αλλά μας καθοδηγεί να ακολουθούμε τη φωνή της συνείδησής μας.
Δεν είναι σωστό να εξομολογούμαστε μόνο μία φορά το χρόνο, καθώς έτσι δεν επιτυγχάνεται ουσιαστική πνευματική πρόοδος. Το ιδανικό θα ήταν να εξομολογούμαστε κάθε φορά που έχουμε μία σημαντική πνευματική πτώση, όμως αυτό όπως όλοι καταλαβαίνουν είναι αδύνατον.
Καλό θα είναι κάθε φορά που έχουμε έναν αμαρτωλό λογισμό ή κάνουμε μία αμαρτία, να ζητάμε συγχώρεση λέγοντας “Ήμαρτον Κύριε”. Αυτό μας βάζει σε μία διάθεση και στάση μετανοίας και μας κάνει να αναλογιστούμε την πράξη αλλά και τον λογισμό που αν κάνουμε συγκατάθεση θα γίνει πράξη.
Φυσικά όταν έρθει η ώρα της εξομολόγησης αναφέρουμε τα παραπάνω ώστε να λάβουμε συγχώρεση και ουσιαστικά δια του μυστηρίου.
Η Σημασία της Συνείδησης στη Πνευματική Ζωή
Οι πατέρες της Εκκλησίας τονίζουν πως η συνείδηση είναι το “άγραφο Ευαγγέλιο”. Αν νιώθουμε ότι κάποιο λάθος μας δεν έχει τακτοποιηθεί, είναι κρίσιμο να δράσουμε έγκαιρα. Εάν αμελούμε την εξομολόγηση, η συνήθεια αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πώρωση της καρδιάς, κάνοντάς μας να μην αντιλαμβανόμαστε πλέον το λάθος μας ή να το δικαιολογούμε.
Ο Στόχος μας: Η Πνευματική Καθαρότητα
Όλοι οι άνθρωποι πέφτουμε καθημερινά σε αμαρτίες, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν αγαπούμε τον Χριστό. Αντιθέτως, η αγάπη μας φαίνεται μέσα από τη συνεχή μας μετάνοια. Ο σκοπός μας είναι να μειώσουμε τις πτώσεις και να φτάσουμε σε μια κατάσταση χάριτος, όπου η ψυχή μας θα ποθεί διαρκώς την ένωση με τον Κύριο.
Συμπέρασμα: Η τακτική εξομολόγηση και η πνευματική καθοδήγηση είναι απαραίτητα στοιχεία για τη σωτηρία της ψυχής μας. Ας έχουμε μετάνοια, ταπείνωση και συνεχή αγώνα στη ζωή μας, ώστε να ζήσουμε με τη χάρη του Θεού.
Ο Θεός να μας ευλογεί!
© orthodoxia.online