Η αλήθεια είναι ότι δε μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν μας. Όσο κι αν το επιθυμούμε δε μπορούμε να το αρνηθούμε. Είναι κομμάτι της ζωής μας, με τα καλά και κακά του, με τα σωστά και τα λάθη του, με όλα εκείνα που μας φώτισαν ή μας σκοτείνιασαν.
Το να καθόμαστε να σκαλίζουμε το χθες μονάχα ενοχές μας γεμίζει, τόσο για εκείνα που κάναμε, όσο και για όλα αυτά πράξαμε. Οπότε το να εμμένουμε και να ρίχνουμε κλεφτές μίζερες ματιές στο παρελθόν μας δεν μας βοηθάει σε τίποτε.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να κοιτάξουμε το σήμερα, το παρόν και το αύριο της ζωής μας. Αυτό μπορούμε με την βοήθεια του Θεού να το διαμορφώσουμε.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην πραγματικότητα ελκύουμε γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις που στο βάθος της ψυχής μας πιστεύουμε και αισθανόμαστε ότι αξίζουμε.
Ξέρουμε ότι η πραγματικότητα μας, είναι το αποτέλεσμα των σκέψεων και συναισθημάτων μας. Εάν εμείς μέσα μας, ψυχικά αλλάξουμε θα αλλάξει και η ζωή μας.
Οπότε αυτό που έχει σημασία είναι να διαμορφώσουμε έναν εαυτό που θα πιστέψει, ότι ως εικόνα Θεού αξίζει το όμορφο, χαρούμενο και καλό στην ζωή του.
Πρέπει να πιστέψουμε ότι δεν αξίζουμε την μιζέρια και την απελπισία, ότι μπορούμε να ελπίσουμε σε γεγονότα και καταστάσεις που θα μας εξελίξουν ως ανθρώπους, ψυχές και πρόσωπα.
Είναι όμορφο και λυτρωτικό να σχεδιάζουμε μαζί με τον Θεό την ζωή μας. Να κάνουμε όνειρα και σχέδια αφήνοντας στο Θεό τον τελευταίο λόγο.
π. Λίβυος