π. Σπυρίδων Σκουτής: Σε αρκετούς γάμους, συμβαίνει οι άνθρωποι να προσπαθούν να ζήσουν το όνειρο τους και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις τους σε βάρος του άλλου.
Σε έναν πνευματικό γάμο όμως, με τη χάρη του Θεού, το ζευγάρι ως μια ενότητα ζωγραφίζει τον Παράδεισο, ζώντας τη Βασιλεία του Θεού από τώρα.
Στον γάμο διεκδικούμε τον άλλον καθημερινά, είναι ο συνοδοιπόρος μας για τον Παράδεισο.
Είναι το κομμάτι που μας λείπει για να συναρμολογήσουμε έναν καλύτερο εαυτό μέσα από την καλλιέργεια του «εμείς».
Τα δάκρυα ή το χαμόγελο βγαίνουν στην ουσία από το δικό μου σώμα.
Δεν είναι ο γάμος συμβίωση δύο κόσμων, αλλά η ένωση δύο κόσμων προς έναν συγκεκριμένο σκοπό.
Δεν έχει σκοπό ο γάμος τη συμπλήρωση κοινωνιολογικών δεδομένων που μας μπόλιασαν από παιδιά.
Στον γάμο ή θα σωθείς ή θα χαθείς.
Να γίνεις η ανάπαυση και σκαλοπάτι του άλλου και όχι ο γκρεμός του.
Η φράση «να ανοίξετε σπιτικό» αφορά το σπίτι στον Παράδεισο του οποίου η ανοικοδόμηση ξεκινάει από εδώ.
Μου δίνεις υλικά που μου λείπουν, σου δίνω υλικά που σου λείπουν και ό,τι χαλάει το φτιάχνουμε μαζί.
Όλα αυτά θέλουν ωριμότητα, αυτογνωσία και συνείδηση…
Λοιπόν; Τα έχεις;
π. Σπυρίδων Σκουτής