Ο βίος της Αγίας Χριστίνας
Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς – Το Άφθαρτο Παράδειγμα Πίστης και Θυσίας
Η Αγία Χριστίνα η Μεγαλομάρτυς, τιμώμενη στις 24 Ιουλίου, αποτελεί μία από τις αγνές και ανδρειωμένες μορφές της πρώτης Εκκλησίας, που έδωσαν τη ζωή τους για τον Χριστό. Η ζωή της είναι γεμάτη θαυμαστά γεγονότα, υπερφυσικά σημεία και μαρτυρική αυταπάρνηση.
Από κόρη στρατηγού… σε πιστή δούλη του Χριστού
Η Αγία Χριστίνα καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του ειδωλολάτρη στρατηγού Ουρβανού. Για να την αποκόψει από την επίδραση του Χριστιανισμού, την έκλεισε σε πύργο γεμάτο ειδωλολατρικά αγάλματα. Εκείνη, όμως, με τόλμη κατέστρεψε όλα τα είδωλα, αρνούμενη να προδώσει τον Χριστό.
Φρικτά βασανιστήρια χωρίς να λυγίσει
Ο Πατέρας της Πρώτος Διώκτης
Ο ίδιος ο πατέρας της τη βασάνισε ανελέητα και τη φυλάκισε χωρίς τροφή. Ωστόσο, άγγελος Κυρίου την έτρεφε και θεράπευε τις πληγές της.
Οι διώκτες διαδέχονται ο ένας τον άλλον
- Ο Δίων και ο Ιουλιανός, νέοι στρατηγοί, συνέχισαν τα μαρτύρια: τη βύθισαν στη θάλασσα (όπου βαπτίστηκε από τον Χριστό), την έριξαν σε κάμινο, σε κλουβί με φίδια, της έκοψαν τους μαστούς και τη γλώσσα.
- Αντί για αίμα, έβγαινε γάλα, τα φίδια την έγλυφαν με στοργή, και παρέμενε ακλόνητη στην πίστη της.
Ο Μαρτυρικός της Θάνατος
Στο τέλος, τη λόγχισαν με κοντάρια. Η Αγία Χριστίνα, πλήρως δοσμένη στον Χριστό, παρέδωσε το πνεύμα της και έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου.
Το Ιερό Λείψανο και η Μεταφορά του στη Δύση
Το άγιο και άφθαρτο λείψανό της μεταφέρθηκε με θαυμαστό τρόπο από τη Συρία στην Κωνσταντινούπολη, και στη συνέχεια στη Βενετία, όπου παραμένει φυλασσόμενο σε κρυστάλλινη λάρνακα στον Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου.
Γιατί τιμάται η Αγία Χριστίνα
Η Αγία αποτελεί παράδειγμα ακλόνητης πίστης, καθαρής καρδιάς και απόλυτης αφοσίωσης στον Χριστό. Είναι προστάτιδα των βασανιζόμενων, των γυναικών που πάσχουν σωματικά ή ψυχικά και όλων όσοι ζητούν παρηγοριά και πνευματική δύναμη.
Εορτή: 24 Ιουλίου
Η 24η Ιουλίου έχει καθιερωθεί ως ημέρα τιμής και μνήμης της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας, με Ιερές Ακολουθίες και προσκυνήματα σε ναούς αφιερωμένους στο όνομά της.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τοῦ πατρός σου τὴν πλάνην λιποῦσα πάνσεμνε, τῆς εὐσεβείας ἐδέξω τὴν θείαν ἔλλαμψιν, καὶ νενύμφευσαι Χριστῷ ὡς καλλιπάρθενος- ὅθεν ἠγώνισαι στερρῶς, καὶ καθεῖλες τὸν ἐχθρόν, Χριστίνα Μεγαλομάρτυς. Καὶ νῦν ἀπαύστως δυσώπει, ἐλεηθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς.
Φωτοειδὴς περιστερὰ ἐγνωρίσθης, ἔχουσα πτέρυγας χρυσᾶς, καὶ πρὸς ὕψος, τῶν οὐρανῶν κατέπαυσας Χριστίνα σεμνή· ὅθεν σου τὴν ἔνδοξον, ἑορτὴν ἐκτελοῦμεν, πίστει προσκυνοῦντές σου, τῶν λειψάνων τὴν θήκην, ἐξ ἧς πηγάζει πᾶσιν ἀληθῶς, ἴαμα θεῖον, ψυχῆς τε καὶ σώματος.
©orthodoxia.online