Πολλοί, αγαπητοί μου, απουσιάζουν από το ναό και τη λατρεία για διάφορους λόγους. Άλλοι διότι ξενύχτησαν το Σάββατο μέχρι τις πρωινές ώρες και όταν οι καμπάνες χτυπούν, αυτοί κοιμούνται.
Άλλοι, ιδίως το καλοκαίρι, διότι την Κυριακή το πρωί ξυπνούν και τρέχουν για μπάνιο στις παραλίες, και εκεί γυμνοί, άνδρες και γυναίκες, κολυμπούν όλη μέρα. Άλλοι διότι, αν είναι χειμώνας, περιμένουν να χιονίσει και τότε ανεβαίνουν σε χιονοδρομικά κέντρα για σκι.
Άλλοι, διότι πάνε για κυνήγι. Άλλοι λοιπόν στα κρεβάτια, άλλοι στις παραλίες, άλλοι στις κορυφές, άλλοι στο κυνήγι, και άλλοι διότι προφασίζονται ότι παρακολουθούν τη λειτουργία από ραδιόφωνο. Όλοι αυτοί, ενώ έχουν υγεία, με διάφορες προφάσεις απουσιάζουν από τον εκκλησιασμό. Είναι αυτό σοβαρή αμαρτία; Πολύ σοβαρή.
Είναι μια προσβολή στο Θεό. Όταν εσύ φωνάζεις το παιδί σου και αυτό σε περιφρονεί, δεν στενοχωρείσαι; Όταν ο δάσκαλος χτυπάει το κουδούνι και από τα 100 παιδιά μπαίνουν για μάθημα μόνο 2, πώς θα του φανεί; Και όταν ένας αξιωματικός σαλπίζει εν ώρα μάχης και οι στρατιώτες κοιμώνται μακαρίως, τι δείχνει αυτό; Η απουσία από τον εκκλησιασμό είναι παράβαση κανόνας της Εκκλησίας, του ογδοηκοστού (80) της Έκτης (6ης) Οικουμενικής Συνόδου, που λέει ότι όποιος Χριστιανός ―εκτός αν υπάρχει λόγος ασθένειας― απουσιάζει τρεις Κυριακές συνεχόμενα από τον εκκλησιασμό, αν είναι κληρικός πρέπει να καθαιρείται, αν δε είναι λαϊκός πρέπει να αφορίζεται.
Και δεν είναι μόνο παράβαση· είναι και ζημία. Αν είχαμε μάτια πνευματικά, θα βλέπαμε καθ’ όλη τη θεία λατρεία ένα αγγελικό χέρι να σκορπά μπριλάντια, ρουμπίνια και σμαράγδια. Τι είναι ο εξάψαλμος, τα τροπάρια, τα δοξαστικά; Κατόπιν η θεία λειτουργία, οι αιτήσεις, οι ευχές, ο απόστολος, το ευαγγέλιο, το κήρυγμα, και πάνω απ’ όλα η προσφορά του σώματος και του αίματος του Χριστού, το μυστήριο των μυστηρίων – η θεία ευχαριστία;
Όλα αυτά είναι δωρεές ανεκδιήγητες, που προσφέρει κάθε Κυριακή η Εκκλησία στον άνθρωπο. Κι αν δεν είχες εκκλησία κοντά σου αλλά υπήρχε μόνο μία εκκλησία στην πατρίδα σου, θα άξιζε να ξεκινήσεις και να πας εκεί για να λειτουργηθείς.
Όπως τρέχουν για θεραπεία του σώματος σε ιαματικές πηγές και σε γιατρούς ακόμα και στο εξωτερικό, έτσι έπρεπε να σπεύδουμε στην εκκλησία, να αισθανόμαστε εκείνο που είπε ο ψαλμοδός: “Ευφράνθην επί τοις ειρηκόσι μοι· εις οίκον Κυρίου πορευσόμεθα”, αισθάνθηκα χαρά όταν μου είπαν να πάμε στην εκκλησία (Ψαλμ. 121,2).
Δυστυχώς όμως αυτό δεν γίνεται και πολλοί απουσιάζουν συστηματικά. Και όσες ευλογίες χαρίζει η μετοχή στον εκκλησιασμό, τόσα κακά συνεπάγεται η αποχή από αυτόν. Διότι η απουσία αυτή μη νομίσουμε ότι μένει χωρίς τιμωρία.
(†) Επίσκοπος Αυγουστίνος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία, η οποία έγινε στην αίθουσα της οδ. Χριστοκοπίδου 12, Ψυρρή – Αθήναι, την 7-12-1958.