Διαβάζονται τώρα
Newsletter
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, οι Κούρδοι εντός και εκτός της τουρκικής επικράτειας, έχουν αναβαθμισθεί στον απόλυτο εχθρό της Άγκυρας, με την φλέγουσα πλέον προτεραιότητα για το καθεστώς Ερντογάν να επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των Κούρδων και του άκρως επικίνδυνου αγώνα τους για την αυτονομία.
Το κουρδικό ζήτημα εξωθεί την Άγκυρα στην παρασκηνιακή χρηματοδότηση του ISIS, ενώ και στην Συρία υποστηρίζει σθεναρά την ακραία ισλαμική πολιτοφυλακή του HTS, που συνεργάζεται με την Al Quaeda και τον ISIS, προσπαθώντας να πείσει παράλληλα τους δυτικούς συμμάχους της, για την αναγκαιότητά της στην ανατροπή του συριακού καθεστώτος.
Στην πραγματικότητα όμως την αξιοποιεί για να αποτρέψει τον κουρδικό έλεγχο στις παραμεθόριες περιοχές της Συρίας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα εμπειροπόλεμους μισθοφόρους για τα μέτωπα της Λιβύης και του Καυκάσου.
Ο συριακός εμφύλιος συνιστά έναν εφιαλτικά καταστροφικό μικρόκοσμο ενός ευρύτερου περιφερειακού ανταγωνισμού δυνάμεων. Η σύγκρουση εμπεριέχει την αβυσσαλέα αντιπαράθεση Κούρδων και Τούρκων, τον ακραίο φανατικό ισλαμισμό, τον εχθρικό ανταγωνισμό Αράβων και Ιρανών, όπως και τις δυναμικές κινήσεις για την άσκηση επιρροής από τις ΗΠΑ, το Ιράν και την Ρωσία.
Το πρακτικό αποτέλεσμα μετά από μία οκταετία και πλέον ανελέητων συγκρούσεων, εδράζεται στον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και τον εκτοπισμό του μισού σχεδόν πληθυσμού που επιβιώνει των φρικαλέων συγκρούσεων.
