Κήρυγμα: Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κ. Γιαννακόπουλος: « ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ », 7 Σεπτεμβρίου 2025.
Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να χαρίσει την πνευματική ελευθερία. Ο Σταυρός είναι η αποκορύφωση της διδασκαλίας Του και του λυτρωτικού Του έργου. Ο Σταυρός είναι το σύμβολο της θυσίας των παθών μας. Ο Χριστός κήρυξε μία πανανθρώπινη διδασκαλία που ανιστά πνευματικά τον άνθρωπο από αμαρτωλές επιθυμίες και ελεύθερο εσωτερικά τον καταξιώνει σε μια ολοκληρωτική ζωή, που κυρίως στηρίζεται σε πνευματικές αξίες.
Η περιτομή, την οποία αναφέρει το σημερινό Αποστολικό ανάγνωσμα, ήταν σύμβολο του ιερού βαπτίσματος. Ο Χριστός έκανε περιτομή, για να μη δείξει ότι περιφρονεί τον Μωσαϊκό Νόμο. Οι αναγεννημένοι δια της πίστης και του βαπτίσματος Χριστιανοί δεν ήσαν υποχρεωμένοι να τηρούν την περιτομή. Φανατικοί όμως Χριστιανοί που προέρχονταν από τους Ιουδαίους υποχρέωναν τους νέους Χριστιανούς να υποβάλλονται στην περιτομή δια της βίας.
Η διδασκαλία των φανατικών αυτών ανθρώπων έφθασε μέχρι τους Γαλάτες. Μετά όμως την πνευματική ελευθερία που χάρισε ο Χριστός, η περιτομή ήταν άχρηστη. Στη σημερινή Αποστολική περικοπή ο Απόστολος Παύλος βεβαιώνει ότι την επιστολή του την έγραψε με τα χέρια του, για να προσδώσει έμφαση στα γραφόμενα.
Οι φανατικοί Ιουδαίοι, για να αρέσουν στους ανθρώπους, ανάγκαζαν τους Χριστιανούς να πριτέμνονται, δήθεν για να απαλλάσσονται από τα δεινά των διωγμών της ρωμαϊκής εξουσίας. Η ρωμαϊκή διοίκηση αναγνώριζε τους Ιουδαίους και τα έθιμά τους και οι παραδοσιακοί Ιουδαίοι συνιστούσαν την περιτομή ως σημείο ιουδαϊκής γνησιότητας. Ο Απόστολος Παύλος τους φανατικούς αυτούς κύκλους τους χαρακτηρίζει ψευδαποστόλους. Ο Σταυρός είναι το σημείο καύχησης του Χριστιανισμού και όχι η περιτομή. Και αυτό γιατί πάνω στον Σταυρό σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός.
Ο Χριστός δημιούργησε «καινή κτίση» (ΓΑΛ. 6,15), καινούργια ζωή, απαλλαγμένη από παρωχημένες αντιλήψεις. Ανακαίνισε τη σκέψη και την καρδιά του ανθρώπου, ώστε να ζήσει μια ζωή δικαιοσύνης και αγάπης. Αυτή η ανακαίνιση του όλου ανθρώπου χαρίζει την ειρήνη και το έλεος του Θεού. Ο Θεός είναι πνεύμα, δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς και η λατρεία να γίνεται «εν πνεύματι και αληθεία» (ΙΩΑΝ. 4, 24).
Φανατικές αντιλήψεις δεν ωφελούν την Εκκλησία, αλλά τη βλάπτουν. Δυστυχώς υπάρχουν και σήμερα τέτοια φαινόμενα μέσα στην Εκκλησία. Στον αντίποδα του Οικουμενισμού έχουμε τον κακώς νοούμενο Ζηλωτισμό. Και στην εποχή του Αποστόλου Παύλου οι Χριστιανοί που προέρχονταν από τους Ιουδαίους κολλούσαν στο γράμμα του Νόμου και δεν έμεναν στην ουσία της πίστης. Αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται σε όλη την επίγεια πορεία της Εκκλησίας φυσικά από τους ανθρώπους.
Ο Απόστολος Παύλος από τη δράση ψευδοζηλωτών, που από άγνοια και φανατισμό ήθελαν να αλλοιώσουν το αληθινό χριστιανικό κήρυγμα, ένιωθε βάρος και οδύνη για το φανατικό πνεύμα μέσα στη νεαρή Εκκλησία. Η επιμονή σε φανατικές αντιλήψεις δημιουργούσε πνευματική τυραννία, ενώ ο Χριστός ελευθέρωσε τον άνθρωπο από άγονους τύπους και μίλησε για εσωτερική ανακαίνιση του ανθρώπου.
Οι ψευδαπόστολοι πάντοτε στη ζωή της Εκκλησίας με την πλάνη τους, με μία αλλόκοτη θρησκευτική αντίληψη, έξω από το πνεύμα του Ευαγγελίου, δημιουργούν ταραχές και σκάνδαλα. Και στη σημερινή εποχή συναντάμε τέτοιους πιστούς μέσα στην Εκκλησία, που είναι πολύ αυστηροί στις κρίσεις τους προς τους άλλους, αλλά στον εαυτό τους και στους δικούς τους δικαιολογούν ότι και να κάνουν, ακόμη και αντίθετα από την πίστη. Αυτού του είδους οι πιστοί είναι για λύπηση.
Ο Απόστολος Παύλος με ειλικρίνεια και βαθύτατη θεολογική σκέψη διδάσκει, ότι τα αναφερόμενα στην Παλαιά Διαθήκη είναι συμβολισμοί, των οποίων η σημασία αποκαλύφθηκε πλήρως μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Οι τύποι είναι δευτερεύοντα σημεία. Καινούργια δημιουργία πραγματοποιήθηκε με την Χάρη του Χριστού. Ο Χριστιανικός Νόμος είναι να πορευόμαστε «εν πνεύματι».
Ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους πιστούς της Γαλατίας κηρύσσει την χριστιανική ελευθερία. Μία ελευθερία αυτοκυριαρχίας των ανθρώπινων αδυναμιών που κατευθύνει τον άνθρωπο σε καρποφόρα δραστηριότητα, χωρίς τη φοβία των τυφλών δυνάμεων της μοίρας. Ο άνθρωπος που ζει την χριστιανική ελευθερία είναι πνευματικά καρποφόρος γιατί δεν εμποδίζεται από φανατισμούς και ψευδοζηλωτισμούς. Αναπνέει την ελευθερία που χαρίζει ο Ιησούς Χριστός.
Η χριστιανική ελευθερία δεν είναι απλή έλλειψη καταναγκασμού, αλλά μια ελευθερία που πηγάζει από την πίστη στον Ιησού Χριστό, τη μίμησή Του και την τήρηση της ηθικής Του, οδηγώντας σε μια πνευματική απελευθέρωση και τελειότητα. Η χριστιανική ελευθερία είναι μια εσωτερική απελευθέρωση από την αμαρτία και τους περιορισμούς του κόσμου, δίνοντας στον πιστό τη δυνατότητα να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Η χριστιανική ηθική είναι ο δρόμος της ελευθερίας, καθώς η μίμηση του Χριστού και η εφαρμογή των διδαγμάτων Του οδηγούν στην πραγματική ελευθερία. Στην ουσία, η χριστιανική ελευθερία είναι η ελευθερία να ζει κανείς την αληθινή του ύπαρξη, την ολοκλήρωση της ανθρωπιάς του, ακολουθώντας τα πρότυπα της αγάπης και της θυσίας που έδειξε ο Χριστός. Αυτή η εν Χριστώ ελευθερία είναι μοναδική, πέρα από κάθε φιλοσοφική θεώρηση.
Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κ. Γιαννακόπουλος
Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Αλεξίου Αιγίου