Φθάνουμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, στα πρόθυρα της Μεγάλης Σαρακοστής η οποία είναι περίοδος ασκήσεως και πνευματικού αγώνα.
Και πρώτο περιττό και επιβλαβές στη ζωή μας είναι να έχουμε μέσα μας ως καρκίνωμα το μίσος και τη μνησικακία απέναντι στους αδελφούς μας.
Γι’ αυτό ο Κύριος μας συμβουλεύει, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, να συγχωρήσουμε τα σφάλματα των άδελφών μας, για να συγχωρέσει κι Εκείνος τα δικά μας σφάλματα. Υπάρχει μια ανταποδοτικότητα.
Η καρδιά οφείλει να έχει ευρυχωρία. Αποτελεί μεγάλο σφάλμα όταν ανερυθρίαστα λέμε, «ο Θεός συγχωρεί, εγώ όχι»! Άς αφήσουμε στην άκρη τις εξυπνάδες και ν’ αποδεχθούμε ό,τι μας λέει ο Θεός: να συγχωρήσουμε, για να συγχωρεθούμε.
Στη συνέχεια, ο Χριστός μας ομιλεί για τη νηστεία. Την θεωρεί δεδομένη και τη συνδέει με την εντολή που δόθηκε στους Πρωτοπλάστους, «δέν θα φάτε από τον καρπό αυτού του δένδρου». Αυτή την εντολή παρέβη ο Αδάμ και τα έχασε όλα! Διότι έπαυσε να ευλαβείται τον Θεό, να Τον εμπιστεύεται, να Τον ακούει και να χαίρεται κοντά Του.
Εδώ, όμως, ο Κύριος συνδέει τη νηστεία και με την αποφυγή της υποκρισίας. Να μη γίνεται προσποιητά αλλά ελεύθερα και με χαρά. Μάλιστα, μας λέει, η νηστεία να μη γίνεται από επίδειξη.
Επίδειξη σημαίνει όταν κάνω κάτι, για να το δείξω στους άλλους. Αν εγώ κάνω κάτι χωρίς να το διαφημίζω και συμβεί να το μάθουν οι άλλοι, όχι όμως από εμένα, τότε αυτό δεν είναι επίδειξη. Έτσι, δεν θα σταματήσω να ασκώ την νηστεία, την ελεημοσύνη, την αγάπη και όποια άλλη αρετή από το φόβο της επίδειξης.
Η έννοια της νηστείας συνδέεται με τη μη προσκόλληση σε πράγματα που καταργούνται στην αιώνια ζωή, όπως το φαγητό και η ενδυμασία. Η νηστεία των τροφών βοηθά σ’ αυτήν τη μη προσκόλληση. Και κυρίως η νηστεία συνδέεται με την αποφυγή των κακών παθών και επιθυμιών.
Τέλος, ο Χριστός μας συμβουλεύει την αποφυγή θησαυρισμού. Διότι θησαυρός της καρδιάς μας είναι ο Χριστός, η Εκκλησία και τα πνευματικά αγαθά τους. Το χρήμα και τα υλικά αγαθά, μας λέει, να μην αποτελούν τον θησαυρό της καρδιάς μας.
Σήμερα, αγαπητοί μου, οι Ύμνοι της Εκκλησίας μας περιγράφουν την απέραντη θλίψη που είχε ο Αδάμ, όταν έχασε τον Παράδεισο. Στεκόταν απέναντι και έκλαιγε απαρηγόρητα.
Δεν μας αξίζει μια παρόμοια κατάσταση. Γι’ αυτό, η ζωή μας, τώρα μάλιστα την Σαρακοστή, οφείλει να είναι διαρκής μετάνοια. Τότε θα λυγίσει ο Θεός απέναντί μας και θ’ ανοίξει τον Παράδεισό του και για μας.
Καλή Σαρακοστή!
Μητρόπολη Δράμας