Οι διεθνείς εξελίξεις αναδεικνύουν καινούριες δυναμικές ευκαιρίες αλλά και μια σειρά από νέες δυνατότητες που θα μπορούσε να αξιοποιήσει η πατρίδα μας προκειμένου να αναβαθμίσει στρατηγικά την θέση της…
Το ειδικό της βάρος σε ένα νέο επικαιροποιημένο περιβάλλον διμερών και πολυμερών συμμαχιών… Αλλά και την αποτελεσματικότητα των χειρισμών της στην περιφερειακή γεωπολιτική σκακιέρα, από την σκοπιά της προώθησης των κρίσιμων εθνικών προτεραιοτήτων.
Φαίνεται όμως πως η αναγκαιότητα ενός τέτοιου δυναμικού αναπροσανατολισμού της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αφήνει παγερά αδιάφορη την πολιτική τάξη της χώρας…
Οι πανηγυρισμοί φυσικά περισσεύουν για τα δήθεν σημαντικά βήματα που έχουν συντελεστεί με στόχο την δήθεν διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας, και για την δήθεν αναβάθμιση της χώρας μας σε πυλώνα περιφερειακής σταθερότητας και άλλα βαρύγδουπα, τα οποία ωστόσο δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη σχέση με την αλήθεια.
Η χώρα μας χρησιμοποιείται ως διαχειριστικό αναλώσιμο από τους ισχυρούς της «συμμάχους», για την διασφάλιση μιας επίπλαστης περιφερειακής ισορροπίας, η οποία τροφοδοτείται ανελλιπώς με περιστολή στην άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και με την ανοχή στην σταδιακή μεταβολή των παραμέτρων που συνθέτουν το κυριαρχικό στάτους κβο στην περιοχή, σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Μετά από την πρόσφατη ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και την επιτηρούμενη δήθεν «αποκλιμάκωση» που δρομολογήθηκε με επίσημο χορογράφο το Βερολίνο, η Ελληνική κυβέρνηση επιδίδεται μετά μανίας και με προκλητική μονομέρεια, σε μια προσπάθεια να αποδείξει πως δεν θα είναι αυτή που θα χαλάσει την σούπα των ψευδόμενων Γερμανών και των φλύαρων Αμερικανών, και με αυτήν την έννοια θα υπομένει μέχρι τέλους τον νέο και περισσότερο στοχευμένο κύκλο των τουρκικών προκλήσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη τόσο στην Κύπρο, όσο και στο Αιγαίο αλλά και στην Θράκη.