Ανίεροι συμψηφισμοί ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στην πλάτη των εθνικών μας θεμάτων
Γράφει η
Κρινιώ Καλογερίδου
(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Αν υπήρχε κάποιος λόγος που με έκανε να παρακολουθήσω την ομιλία του κ. Τσίπρα στην 85η ΔΕΘ, αυτός δεν ήταν σίγουρα το ξαναζεσταμένο φαΐ της υποσχεσιολογίας του περί της νέας αρχής στην προοδευτική κυβέρνηση που ετοιμάζει με κυρίως μενού την κοινωνική και οικονομική ανάταξη της χώρας επί τη βάσει των πλουσιοπάροχων εξαγγελιών του.
Εξαγγελιών τις οποίες συνηθίζουν να δίνουν οι εκάστοτε αρχηγοί της Αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν ανηφορίζουν τέτοιες μέρες στη Θεσσαλονίκη, για να τις πάρουν πίσω αργότερα σαν κυβερνήτες ή να τις μεταθέσουν σε βάθος χρόνου με τη δικαιολογία των εκτάκτων αναγκών που επιβάλλουν αναπροσαρμογή στα νέα δεδομένα της οικονομικής κατάστασης της χώρας.
Ο κύριος λόγος που κάθισα να ακούσω τον Αλέξη Τσίπρα ήταν κυρίως το ενδιαφέρον μου (που φτάνει στα όρια της εθνικής αγωνίας) για τη στάση του απέναντι στην ασκούμενη Εξωτερική πολιτική η οποία αφήνει κερκόπορτες ανοιχτές στα εθνικά μας θέματα.
Φευ!.. Αν και περίμενα υπομονετικά ακούγοντας με μικρό ενδιαφέρον τα περσινά ξινά σταφύλια των μέτρων… ”ανάταξης” στην τσέπη και τα ταμεία του κράτους, έμεινα ενεή στο τέλος της ομιλίας του διαπιστώνοντας με απογοήτευση και οργή πως ο διεκδικών επάνοδο στην εξουσία πρώην πρωθυπουργός δεν βρήκε λέξη να πει για τους… ”κατευναστικούς” χειρισμούς της ΝΔ στα θέματα αυτά, με το πρόσχημα πιθανόν ότι δε θέλει να… τορπιλίσει την εθνική ομοψυχία.
Ουδέν ψευδέστερον αυτού, γιατί η αλήθεια κρύβεται στην κοινή γραμμή πλεύσης κυβέρνησης και Αξιωματικής αντιπολίτευσης επί τη βάσει όχι της ”στρατηγικής της ομοψυχίας”, αλλά του ανίερου συμψηφισμού που κλείστηκε προς χάριν της ”εθνικά ασύμφορης” (κατά προεκλογικό Κυριάκο Μητσοτάκη) ”συμφωνίας των Πρεσπών” και της διαιωνιζόμενης ”κατευναστικής” στρατηγικής του ’96 η οποία έγινε εθνική πολιτική μας.
orthodoxia.online