Είναι εντυπωσιακά περίπλοκο το διεθνές σκηνικό, στο οποίο καλείται η Αθήνα σήμερα να διαχειριστεί τις υποθέσεις εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της χώρας με το βλέμμα στραμμένο στη Μεσόγειο και στην Εγγύς Ανατολή.
Η ελληνική διπλωματία “συνομιλεί” σήμερα ευθέως ή και πλαγίως, από πολύ κοντά ή και σε απόσταση με μια σειρά χώρες εμπλεκόμενες σε επί μέρους καυτά προβλήματα. Βεβαίως, ο άμεσος γεωπολιτικός αντίπαλος της Ελλάδας –και αναγκαστικά πρώτος “συνομιλητής” της– είναι η επιτιθέμενη Τουρκία. Ο δε στενός στρατιωτικός σύμμαχος της χώρας μας είναι οι ΗΠΑ.
Όμως, η Αθήνα, αναπτύσσοντας ή αποφεύγοντας σχέσεις στην εγγύς ή ευρύτερη περιοχή της, συνδέεται αναγκαστικά με τις υποθέσεις και άλλων χωρών, οι οποίες κινούνται σε διάφορα στρατόπεδα, με διαφορετικούς στρατηγικούς στόχους και μεγάλα ενεργειακά οικονομικά συμφέροντα.
Έτσι, στη σημερινή διεθνή συγκυρία, η ελληνική διπλωματία γνωρίζει κατ’ αρχάς ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αρνηθεί τη στρατηγική της Ουάσινγκτον.
Αυτό ισχύει για τη Συρία, αλλά και για την Ανατολική Μεσόγειο όπου μετέχει, μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία, σε συμμαχικό σχήμα –αμερικανικής στήριξης– με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Το στρατηγικό αυτό σχήμα έχει απέναντι του την Τουρκία, η οποία είναι στενός σύμμαχος με το Ιράν, που είναι σε σύγκρουση με το Ισραήλ, το οποίο με τη σειρά του συντάσσεται με τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που έχουν το Κατάρ απέναντι…
Διαβάστε τη συνέχεια
Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος
[mks_button size=”large” title=”orthodoxia.online – Δείτε όλα τα άρθρα μας ΕΔΩ” style=”squared” url=”https://orthodoxia.online/%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%ac%cf%81%ce%b8%cf%81%ce%b1/” target=”_blank” bg_color=”#dd3333″ txt_color=”#FFFFFF” icon=”” icon_type=”” nofollow=”0″]