Το απόγευμα της Παρασκευής, 7 Μαρτίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην A’ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χαλάστρας.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χαίρε δι᾽ ης εγυμνώθη ο Άδης, χαίρε δι᾽ ης ενεδύθημεν δόξαν».
Την περασμένη Κυριακή η Αγία μας Εκκλησία μας υπενθύμισε τη θλιβερή εκείνη εμπειρία των πρωτοπλάστων, όταν εξαιτίας της παρακοής της μίας και μοναδικής εντολής που τους είχε δώσει ο Θεός εξέπεσαν της θείας του χάριτος και έτσι αντελήφθησαν ότι ήταν γυμνοί και απόβλητοι του Παραδείσου.
Και εάν η παρακοή εγύμνωσε τους πρωτοπλάστους και μαζί με αυτούς και όλους εμάς, που κληρονομήσαμε το προπατορικό αμάρτημα, η υπακοή της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Κεχαριτωμένης Κόρης της Ναζαρέτ, στην προσκληση του Θεού όχι μόνο άφησε τον Άδη γυμνό από όλους εκείνους τους οποίους κρατούσε απ᾽ αιώνος δεσμίους, αλλά και ενέδυσε όλους εμάς, οι οποίοι θελήσαμε να ακολουθήσουμε την Παναγία Παρθένο στην πίστη της στον Θεό αλλά και στον Υιό της και Κύριό μας με τη θεία δόξα.
Γι᾽ αυτό και δικαιολογημένα ακούσαμε απόψε τον ιερό ποιητή του Ακαθίστου Ύμνου να εγκωμιάζει την Παναμώμητη Παρθένο, την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας λέγοντας: «Χαίρε δι᾽ ης εγυμνώθη ο Άδης, χαίρε δι᾽ ης ενεδύθημεν δόξαν».
Πως όμως εγυμνώθη ο Άδης από την Υπεραγία Θεοτόκο; Εγυμνώθη διά του Υιού της, του Σωτήρος και Λυτρωτού μας. Εγυμνώθη, γιατί η Παναγία Παρθένος με τη θέλησή της και χωρίς να καθυστερήσει δέχθηκε να υπακούσει στο θέλημα του Θεού, δέχθηκε να γίνει συνεργός του Θεού στο θαύμα της θείας οικονομίας. Εγυμνώθη, γιατί η Υπεραγία Θεοτόκος εγύμνωσε τον εαυτό της από το θέλημά της αλλά και από τους φόβους της, και αξιώθηκε να γίνει Μητέρα του Υιού του Θεού, ο οποίος για χάρη των ανθρώπων και της σωτηρίας τους «εταπείνωσεν εαυτόν μορφήν δούλου λαβών». Και δεν κατήλθε μόνο μέχρι τη γη αλλά «κατήλθε μέχρις Άδου ταμείων», για να ελευθερώσει τους ανθρώπους από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου. Με την παρουσία του στον Άδη και με την Ανάστασή του ο Χριστός συνανέστησε και απελευθέρωσε τους δεσμίους και εξασφάλισε την ανάσταση και για όλους όσους θα τον πιστεύσουν και θα τον ακολουθήσουν.
Δεν εγυμνώθη όμως μόνο ο Άδης χάρη στην Υπεραγία Θεοτόκο, αλλά και όλοι εμείς «ενεδύθημεν δόξαν». Αλλά ποια είναι η δόξα την οποία ενδυθήκαμε και πως την ενδυθήκαμε;
Δόξα είναι «η στολή η πρώτη», η στολή του αγίου βαπτίσματος και η στολή της αφθαρσίας με την οποία ενδύει κάθε άνθρωπο που πιστεύει σ᾽ Αυτόν ο Κύριός μας. Δόξα είναι η τιμή την οποία μας επεφύλαξε ονομάζοντάς μας «τέκνα Θεού». Δόξα είναι η χάρη την οποία προσφέρει σε όσους με ταπείνωση και υπακοή ακολουθούν το θέλημα του Θεού.
Η δόξα αυτή που χάρισε σε εμάς ο Θεός δεν συγκρίνεται φυσικά με τη δόξα με την οποία ευρίσκουμε «πεποικιλμένη» την Παναγία μας , δεν συγκρίνεται με τη δόξα, την οποία απολαμβάνει η Κυρία Θεοτόκος στον ουρανό, πλησίον του θρόνου του Κυρίου και Θεού της, απολαμβάνοντας όχι μόνο «α οφθαλμος ουκ οίδε και ούς ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ουκ ανένβη», αλλά και τους ύμνους και τη δοξολογία που της προσφέρουν νύκτα και ημέρα και οι άγιοι άγγελοι αλλά και εμείς οι χοϊκοί άνθρωποι.
Αυτό κάναμε και εμείς απόψε, πρώτη Παρασκευή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πρώτη Παρασκευή των Χαιρετισμών, ψάλλοντας την πρώτη στάση των Χαιρετισμών της και επαναλαμβάνοντας προς την Υπεραγία Θεοτόκο τα «χαίρε» του ιερού υμνογράφου: «Χαίρε δι᾽ ης εγυμνώθη ο Άδης, χαίρε δι᾽ ης ενεδύθημεν δόξαν».
Αλλά για να είναι ευάρεστα τα «χαίρε» μας προς την Παναγία Παρθένο, την Κυρία Θεοτόκο, θα πρέπει να συνοδεύονται από την υπακοή μας στο θέλημα του Υιού της. Διότι δεν έχει νόημα να υμνούμε την Παναγία μας ή να ζητούμε τη βοήθειά της, εάν η ζωή μας και η συμπεριφορά μας δεν ομοιάζει καθόλου με τη δική της ζωή· εάν η ζωή μας και η συμπεριφορά μας δεν εναρμονίζεται με τις εντολές του Κυρίου μας· εάν η ζωή μας και η στάση μας δεν είναι ζωή ταπεινώσεως έναντι του Θεού.
Γι᾽ αυτό καθώς διανύουμε το στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που είναι στάδιο πνευματικών αγώνων, νηστείας, εγκρατείας και μετανοίας, ας αγωνισθούμε, ζητώντας και τη βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου, να αποκτήσουμε την ταπείνωση και να ζούμε με υπακοή στο θέλημα του Θεού, όπως έζησε και η Παναγία Παρθένο, την οποία υμνήσαμε απόψε εδώ στον ναό της.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ