Μητρόπολη Βεροίας: Την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας επι τη εορτή της Αγίας Ιερουσαλήμ και των τέκνων αυτής.
Κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την εις Πρεσβύτρερον χειροτονία και την εις Αρχιμανδρίτη χειροθεσία του Ιεροδιακόνου π. Θεοδοσίου Μπούσκα, αδελφού της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά και Θεολόγου.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Καί βασάνοις θλιβόμενοι καί πυρί δαπανώμενοι καί ποιναῖς καί μάστιξι συντριβόμενοι … οὐκ ἠρνήσασθε Χριστόν, ἀθλοφόροι τετράριθμοι».
Μέ αὐτές τίς λέξεις περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τό μαρτύριο ἀλλά καί τό μεγαλεῖο τῶν τεσσάρων ἑορταζομένων σήμερα ἁγίων τῆς πόλεώς μας, τῆς ἁγίας ἐνδόξου ὁσιομάρτυρος Ἱερουσαλήμ καί τῶν τριῶν τέκνων της, τῶν ἁγίων μαρτύρων Σεκένδου, Σεκενδίκου καί Κηγόρου.
Οἱ διῶκτες τους τούς ὑπέβαλαν σέ ποικίλα βασανιστήρια, προκειμένου νά τούς ἀναγκάσουν νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Ὅμως ἐκεῖνοι, ἄν καί ἦταν νέοι στήν ἡλικία, ἄν καί γνώριζαν ὅτι ἡ ἐμμονή τους στήν πίστη θά τούς ὁδηγοῦσε στό μαρτύριο καί στόν θάνατο, δέν δειλίασαν. Ἐπανέλαβαν μέ τήν ἐπιλογή τους τούς λόγους τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, «πέπεισμαι ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωή … οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ».
Σέ αὐτή τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πού τροφοδοτοῦσε τήν πίστη τους καί τήν ἀπόφασή τους νά μαρτυρήσουν γιά τόν Χριστό, ἔγκειται τό μεγαλεῖο τῶν ἁγίων πού τιμοῦμε σήμερα, καί αὐτή δίδει τό μέτρο τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης πού ὀφείλουμε νά ἔχουμε ὅλοι μας πρός τόν Χριστό, διότι αὐτή εἶναι ἡ πραγματική ἀγάπη, εἶναι ἡ ἀγάπη πού ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό ὅλους μας ἀνεξαιρέτως, ἐάν θέλουμε νά εἴμαστε καί νά ὀνομαζόμαστε γνήσιοι μαθητές του.
Καί μπορεῖ ἡ δική μας πίστη καί ἡ δική μας ἀγάπη στόν Χριστό νά μήν δοκιμάζεται μέ τήν ἀντοχή μας στούς διωγμούς ἤ στό μαρτύριο, κρίνεται ὅμως καί ἀξιολογεῖται, ὅταν αὐτές ἀμφισβητοῦνται ἀπό τούς γύρω μας καί ἐμεῖς ἐμμένουμε σ᾽ αὐτές. Ὅταν ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη μας στόν Χριστό γίνονται αἰτία χλευασμῶν καί σχολίων ἀπό τούς ἀνθρώπους πού μᾶς περιβάλλουν καί ὅμως ἐμεῖς δέν διστάζουμε νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας καί νά ἀποδεικνύουμε τήν ἀγάπη μας στόν Θεό.
Κρίνεται καί ἀξιολογεῖται καί ἀπό πιό ἁπλά καί πιό καθημερινά πράγματα. Κρίνεται καί ἀξιολογεῖται ἀπό τά ἔργα μας. Ἐάν τά ἔργα μας ἀποδεικνύουν τήν πίστη καί τήν ἀγάπη μας στόν Χριστό, τότε αὐτές πράγματι ὑφίστανται καί εἶναι γνήσιες.
Ἐάν πράγματι πιστεύουμε καί ἀγαποῦμε τόν Χριστό τότε ἡ ἀναστροφή μας μέσα στόν κόσμο εἶναι σύμφωνη μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του, διότι ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης μας στόν Χριστό εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν του καί ἀπόδειξη τῆς πίστεώς μας εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἀνάθεση τῆς ζωῆς μας στά χέρια τοῦ Θεοῦ.
Μέ αὐτή τήν πίστη καί αὐτή τήν ἀγάπη πιστεύω ὅτι προσέρχεσαι καί σύ σήμερα, γιά νά λάβεις ἀπό τῶν χειρῶν τοῦ Ἐπισκόπου σου τόν δεύτερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης καί νά καταστεῖς διά τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου καί τελεταρχικοῦ Πνεύματος ἱερεύς τοῦ Ὑψίστου καί οἰκονόμος τῶν θείων μυστηρίων.
Ὁ δεύτερος βαθμός τῆς ἱερωσύνης εἶναι, ὅπως γνωρίζεις, πολύ ἀνώτερος καί πολύ ὑψηλότερος τοῦ πρώτου βαθμοῦ, τοῦ βαθμοῦ τοῦ διακόνου. Διότι ὁ διάκονος διακονεῖ, ἐνῶ ὁ ἱερεύς μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τελειοῖ τά ἱερά μυστήρια, μεταδίδει τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους, ἀγγίζει μέ τά χοϊκά του χέρια τό Σῶμα τοῦ Κυρίου, ἔχει χρέος καί εὐθύνη νά ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στή σωτηρία. Καί ἐάν ὁ ἱερεύς καλεῖ τούς πιστούς νά κοινωνήσουν Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης», εἶναι αὐτονόητο ὅτι πρῶτα ὁ ἴδιος πρέπει νά διαθέτει περίσσευμα φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης.
Τήν ἀναγκαιότητα τῆς ἀγάπης πρός τόν Χριστό, μιᾶς ἀγάπης πού ὑπερβαίνει κάθε ἀνθρώπινη ἀγάπη, τονίζει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μας μέ τό τριπλό ἐρώτημά του στόν ἀπόστολο Πέτρο, πρίν νά τοῦ ἐμπιστευθεῖ τή διαποίμανση τῶν ἀνθρώπων.
Αὐτή τήν ἀγάπη ζητᾶ ὁ Χριστός καί ἀπό σένα ὄχι μόνο γιά σήμερα, πού θά λάβεις τή χάρη τῆς ἱερωσύνης, ἀλλά σέ ὅλη σου τή ζωή. Διότι ἡ ἀγάπη στόν Χριστό δέν εἶναι συναίσθημα, ἀλλά εἶναι τρόπος ζωῆς. Ἀγάπη εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν, ὅπως τό λέει καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. «῾Ο ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστίν ὁ ἀγαπῶν με». Καί ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ ἐκφράζεται μέ τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή στόν Ἐπίσκοπο καί στήν Ἐκκλησία. Καί ἡ ταπείνωση καί ἡ ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτές πού θά σέ βοηθήσουν ὥστε νά διατηρεῖς τήν ψυχή καί τό σῶμα σου καθαρά ἀπό τοῦ κόσμου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας, καί ἔτσι νά προσεγγίζεις τῷ ἁγίῳ Θυσιαστηρίῳ «ἀκαταγνώστως καί ἀπροσκόπτως» καί νά ἔχεις ἀκόμη τόν Χριστό «ἐνοικοῦντα καί μένοντα» στήν ψυχή σου. Διότι μόνο μέ τή δική του παρουσία στήν ψυχή σου καί μέ ἀκλόνητη τήν ἀγάπη σου πρός τόν Χριστό θά μπορέσεις νά ἀντιμετωπίσεις καί τίς δυσκολίες πού θά συναντήσεις στήν ἱερατική σου διακονία, ἡ ὁποία δέν εἶναι μόνο τιμή καί χάρη, ἀλλά καί σταυρός καί ἐνίοτε μαρτύριο.
Ὅμως στή διακονία σου δέν θά εἶσαι μόνος. Θά σέ συνοδεύουν οἱ πατρικές εὐχές καί οἱ προσευχές μου, ὅπως καί οἱ εὐχές τῶν πατέρων καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Δοβρᾶ καί τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, πού συμπροσεύχονται σήμερα κατά τή χειροτονία σου, καθώς καί οἱ εὐχές τῶν γονέων, τῶν οἰκείων καί τῶν φίλων σου καί ὅλων τῶν παρισταμένων στή μεγάλη αὐτή ἡμέρα τῆς ζωῆς σου.
Ὅλα αὐτά τά χρόνια πού ἤσουν διάκονος ἡ ὑπακοή καί ἡ ἐπιμέλεια πού ἔδειξες, ἡ προθυμία καί τή συνέπειά σου σέ ὅ,τι σοῦ ἀνετίθετο, ἀλλά καί ὁ ζῆλος σου γιά τή μελέτη, προκειμένου νά ὁλοκληρώσεις τίς προπτυχιακές σπουδές σου στή Θεολογική Σχολή, καί ἡ ἐπιθυμία σου νά τίς συνεχίσεις σέ μεταπτυχιακό ἐπίπεδο, μᾶς δίδουν τήν ἐλπίδα καί τή βεβαιότητα ὅτι καί στό ἑξῆς θά συνεχίσεις μέ ἀνάλογο ζῆλο καί διάθεση ἀλλά καί μέ ταπείνωση νά διακονεῖς τήν Ἐκκλησία καί τήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ὡς πρεσβύτερος πλέον, ὥστε νά σέ ἀξιώσει ὁ Θεός, διά πρεσβειῶν καί τῶν ἑορταζομένων ἁγίων, τῆς ἁγίας Ἱερουσαλήμ καί τῶν τέκνων της, ἁγίων Σεκένδου, Σεκενδίκου καί Κηγόρου, τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, καί τοῦ προστάτου ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ κοινοβιάρχου, ἀλλά καί τοῦ Γέροντος Θεοδοσίου τῆς Βηθανίας, νά ἀποδειχθεῖς πιστός καί ἄξιος οἰκονόμος τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀκούσεις καί σύ κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως τό «εἴσελθε, δοῦλε πιστέ καί ἀγαθέ, εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου».
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ