Την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βεροίας για την εορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας, η μνήμη της οποίας εορτάζεται ετησίως πανηγυρικά στην ενορία.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο για τα αποβιώσαντα μέλη του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ημαθίας. Στο προαύλιο του Ιερού Ναού νέοι και νέες των κατηχητικών συνάξεων της Ενορίας έψαλλαν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα για τον Σεβασμιώτατο, τους ιερείς και όλους τους ενορίτες.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών …».
Στη δύναμη της πίστεως αναφέρεται με το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα από την προς Εβραίους επιστολή ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος, σε μία δύναμη την οποία ο ίδιος ο απόστολος έχει προσδιορίσει. Γιατί τι είναι πίστη;
Πίστη είναι, γράφει, «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». Είναι, δηλαδη, η ακλόνητη και βεβαία πεποίθηση ότι όλα αυτά που ελπίζουμε υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά και η ασφαλής απόδειξη όσων δεν βλέπουμε.
Τι μας χρειάζεται όμως η πίστη; Μας χρειάζεται γιατί αποτελεί προϋπόθεση και της καθημερινής μας ζωής αλλά και της πνευματικης μας ζωής.
Ο άνθρωπος πλάσθηκε από τον Θεό με πίστη, για να μπορεί να πιστεύει στον Θεό, τον οποίο δεν έβλεπε, του οποίου τη δύναμη δεν μπορούσε να κατανοήσει, του οποίου τις εντολές και τις υποσχέσεις δεν μπορούσε να ακολουθήσει χωρίς πίστη. Πλάσθηκε όμως και με πίστη για όλα όσα θα συναντούσε στη ζωή του και θα έπρεπε να επιχειρήσει και να τολμήσει, χωρίς να γνωρίζει την έκβασή τους.
Και μπορεί ο άνθρωπος να κρατησε αυτή την πίστη που του είναι χρήσιμη για την καθημερινή του ζωή, που τον κάνει να εμπιστεύεται πρόσωπα, πράγματα, μηχανήματα, χωρίς να έχει εγγυήσεις για την καλή λειτουργία τους ή την καλή τους διάθεση, έχασε όμως προοδευτικά την πίστη του στον Θεό, η οποία του είναι απαραίτητη για την πνευματική του ζωή και τη σωτηρία του.
Λίγοι ήταν εκείνοι, οι οποίοι στο πέρασμα των αιώνων διατήρησαν την πίστη τους στον αληθινό Θεό και δεν απομακρύνθηκαν από κοντά του. Και αυτοί, παρόλο που εξαιτίας της πίστεώς τους στον Θεό υπέμειναν βασανιστήρια και διωγμούς και εξορίες, αξιώθηκαν να ζήσουν μεγάλα θαύματα και να διαπιστώσουν τη δύναμη του Θεού που επιβεβαίωνε την πίστη τους.
Όλους αυτούς και την πίστη τους μνημονεύει ο απόστολος Παύλος, καθώς σήμερα, Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, η Εκκλησία μας μνημονεύει τους απ᾽ αιώνος ευαρεστήσαντες τον Θεό από τον Αδάμ μέχρι τον Ιωσήφ τον μνηστορα, τους προφήτες και τις προφήτιδες και ιδιαιτέρως τον προφήτη Δανιήλ και τους τρεις παίδες, οι οποίοι ρίχθηκαν στην κάμινο του πυρός, επειδή δεν ήθελαν να αρνηθούν την πίστη τους και να προσκυνήσουν την εικόνα του Ναβουχοδονόσορος, αλλά σώθηκαν με θαυμαστό τρόπο.
Για ποιόν λόγο όμως αναφέρεται ο απόστολος Παύλος ειδικά αυτή την Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα στην πίστη; Διότι η Γέννηση του Χριστού αποτελεί την επιβεβαίωση της πίστεως όλων αυτών των ανθρώπων. Η Γέννησή του στη γη αποδεικνύει ότι δεν πίστευαν σε έναν ψεύτικο Θεό ή σε ψεύτικες υποσχέσεις. Ο Χριστός έρχεται στη γη και επιβεβαιώνει την πίστη των προ αυτού ανθρώπων. Ζητά όμως και από εμάς πίστη σε όσα μας δίδαξε και σε όσα μας υπόσχεται, γιατί χωρίς πίστη δεν είναι δυνατόν να τον ακολουθήσουμε, ούτε βέβαια είναι δυνατόν να ζησουμε την επιβεβαίωση των υποσχεσεών του.
Σε αυτή την πίστη όμως δεν είμαστε μόνοι. Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια ήταν όσοι πίστευσαν πριν από εμάς στον Χριστό και θυσίασαν τη ζωή τους για την πίστη τους. Και αυτό μας το υπενθυμίζει και η αγία μεγαλομάρτυς Αναστασία η Φαρμακολύτρια, της οποίας εορτάζουμε σήμερα τη μνημη.
Συνδέθηκε με τον Χριστό με την πίστη και διά της πίστεώς της κατόρθωσε, παρά τα εμπόδια που συναντούσε εξαιτίας του ειδωλολάτρου συζύγου της και των απαγορεύσεων του ρωμαίου αυτοκράτορος, να κάνει σπουδαία και θαυμαστά πράγματα. Κατόρθωσε να εισέρχεται στις φυλακές, να περιποιείται τους μαρτυρες της πίστεως και να τους ενισχύει το φρόνημα. Κατόρθωσε να διατρέξει όλο το Ιλλυρικό και να φθάσει μέχρι τη Θεσσαλονίκη κηρύσσοντας το ευαγγέλιο του Χριστού και οδηγώντας κυρίως γυναίκες στην πίστη, αλλά ακόμη κατόρθωσε να υπομείνει με καρτερία και γενναιότητα τα πολυώδυνα βάσανα του μαρτυρίου στα οποία την υπέβαλε ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός και να λάβει από τον Θεό τη χάρη των θαυμάτων, ώστε να θεραπεύει όχι μόνο τις ασθένειες των σωμάτων αλλά και των ψυχών.
Γι’ αυτό την τιμούμε σήμερα και ιδιαιτέρως οι φαρμακοποιοί και ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Ημαθιας, που την έχουν ως προστάτιδα, και επικαλούμεθα τη χάρη και τις πρεσβείες της.
Αν όμως θέλουμε να την τιμούμε πραγματικά, τότε θα πρέπει και εμείς να αγωνιζόμεθα για να αυξάνουμε μέσα μας την πίστη, προκειμένου να ζούμε τα θαύματα που επιτελεί και αποκαλύπτει ο Χριστος σε όσους τον πιστεύουν, με πρώτο το μέγα θαύμα της Γεννησεώς του που θα εορτάσουμε σε λιγες ημέρες.
Ας το εορτάσουμε με πίστη, ώστε να αισθανθούμε τον Χριστό να γεννάται στην ψυχή μας και να την αναγεννά.
